زنان روزنامه‌نگار اقیانوس آرام برای مبارزه با تبعیض جنسیتی متحد می‌شوند
نویسندە: سو آهرن
زنان روزنامه‌نگار اقیانوس آرام بسیج شده‌اند تا علیه تبعیض جنسیتی در محیط‌های کاری تحت سلطه‌ی مردان با هم همکاری کنند.
آنها مسائلی از جمله تهدید به خشونت، آزار جنسی، ارعاب، محرومیت از نقش‌های رهبری، محرومیت از فرصت‌های آموزشی و حذف عمدی لیست‌های پستی برای رویدادهای خبری را، هدف خود در این مبارزه توصیف کردند. به گفته‌ی این زنان؛ مسئولین و تصمیم‌گیرندگان با نفوذ و قدرتمند، دائما مرتکب آزار جنسی می‌شوند.
یک مطالعه‌ی موردی در سال ۲۰۲۲ نشان داد که بیش از ۸۰ درصد از زنان فعال در رسانه‌های فیجی، آزار جنسی در محل کار را تجربه کرده‌اند.
این زنان همچنین اذعان داشتند که از دوره‌های آموزش دیجیتالی، که یکی از مبرم‌ترین مسائل برای بقای رسانهی اقیانوس آرام است، کنار گذاشته شده‌اند و اکنون بسیاری از آنها برای کسب درآمد به رسانه‌های سنتی و فروش روزنامه متکی هستند.
زنان به دنبال منابع حمایتی هستند تا قادر باشند مسیر تغییر را در صنعت خود هموار کرده و فشار وارد شده بر مقامات برای ایجاد تغییر را رهبری و کنترل کنند.
آنها از موفقیت یک طرح آزمایشی که در سال ۲۰۲۳ توسط Women in Media Fiji (ابتکار انجمن رسانه فیجی) اجرا شد، انگیزه و الهام گرفته‌اند.
«اولویت این زنان ایجاد صدای واحد و قدرتمند برای زنان فعال در رسانه، حمایت از یکدیگر و همکاری با یکدیگر برای رسیدگی به مسائل نابرابری جنسیتی است. آنها برای پیشرفت شغلی خود، ایفای نقش‌های رهبری که مدت‌هاست ناممکن شده است و در کل، مقابله با چالش‌های کار در رسانه مبارزه کرده و در این مسیر نیازمند حمایت هستند.» — رزی دوویوراتا تامانی، بنیانگذار زنان در رسانه فیجی
زنان جوان روزنامه‌نگار، علاوه بر تمامی مسائل و مشکلات جنسیتی، صرفا برای ماندن در رسانه و حذف‌نشدن از آن نیز نیازمند حمایت هستند. بسیاری از آنها پس از دو یا سه سال روزنامه‌نگاری را به دلیل مشکلات فرهنگی و دستمزدهای بسیار پایین، شغل خود را ترک می‌کنند.
اکنون، روزنامه‌نگاران ارشد زن در سراسر اقیانوس آرام گرد هم آمده‌اند تا سازمان‌های زنان در رسانه را با الگوبرداری از پروژه‌ی «زنان در رسانهی استرالیا» تأسیس کنند.
آنها به دنبال تاسیس بخش‌های محلی هستند که از نظر فرهنگی، اجتماعی و سنتی برای کار زنان مناسب باشد. به عنوان مثال، دبیر شورای رسانه‌ای پاپوآ گینه نو (MCPNG) بلیندا کورا، یکی از کسانی است که در حال حاضر مشغول انجام چنین کاری است.
«یکی از مسائل مهم در این زمینه، افزایش ظرفیت و بهبود تجربیات روزنامه‌نگاران زن، به ویژه در مورد مرخصی زایمان، مرخصی سالانه و مرخصی والدین است که همگی نیازمند تغییرات اساسی هستند.» — بلیندا کورا، ABC پاپوآ گینه نو
هدف اصلی، ایجاد فضایی برای زنان روزنامه‌نگار است که قادر باشند در امنیت کامل با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، تجربیات خود را به اشتراک بگذارند و در همبستگی از یکدیگر حمایت کنند تا شاید بتوانند موفق شوند با تبعیض جنسیتی که در انجام وظایف خود با آن روبرو هستند مقابله کنند.
داشتن شخصی که به طور محرمانه مشکلات محل کار را پیگیری کند، مسئله‌ای فرای پشتیبانی است. این اقدام در اصل با هدف بررسی مسائل کارکنان صنعت برای یافتن استراتژی‌ها و تکنیک‌های مقابله با محیط کار سمی انجام می‌شود.
راهبردهای اصلی چنین اقدامی عبارتند از به رسمیت‌شناختن اهمیت روابط فردی که برای فعالیت در اقیانوس آرام حیاتی است و همچنین توانمندسازی زنان اقیانوس آرام برای رهبری ابتکارات و حل مسائلی که با آن مواجه هستند.
ارائه‌ی یک سیستم حمایتی به زنان شاغل در رسانه‌ها در اقیانوس آرام به آنها کمک می‌کند تا با تبعیض جنسیتی مقابله کنند، مشاغل و مهارت‌های خود را توسعه دهند و فضای امنی برای خبرنگاران زن در سراسر منطقه ایجاد کنند. آنها خواهان قوانین جدید و کارفرمایانی هستند که از آنها در برابر ارعاب و تهدید دولت‌های متخاصم محافظت کنند. این زنان همچنین خواهان یک استراتژی آگاهی‌بخشی هستند که به تمام کارکنان کمک کند اهمیت مشاغل حرفه‌ای خود را بهتر درک کنند.
روزنامه‌نگاران نماینده‌ی مردم و نگهبان جامعه هستند. آنها باید بتوانند در پاسخگویی به نمایندگی از جامعه قدرتمند ظاهر شوند. روزنامه‌نگاران زن اقیانوس آرام برای پایان‌دادن به تبعیض جنسیتی که روزانه در انجام وظایف خود با آن مواجه می‌شوند، نیازمند حمایت همگانی هستند.
نویسنده‌ی این گزارش، Sue Ahearn، موسس و یکی از ویراستاران اتاق خبر اقیانوس آرام و همچنین یکی از مجریان ابتکار رسانهی استرالیا، آسیا و اقیانوسیه است. او در سال ۲۰۲۳ با مدرک کارشناسی ارشد توسعه‌ی اقیانوس آرام از دانشگاه ملی استرالیا فارغ‌التحصیل شد. او رهبر استرالیایی پروژه‌ی راهنمایی آزمایشی زنان فیجی در رسانه بود.