آسیا رزیقی یک دوندهی مراکشی است که آرزو دارد نام خود را در لیست قهرمانان بزرگ ثبت کند
بیماری همه‌گیر کرونا به او اجازه نداد تا بر شخصیت و روان او تاثیر بگذارد. در میان قرنطینه‌ای که بسیاری از مراکشی‌ها را تحت تأثیر قرار داد، دوندهی آسیا رزیقی مشتاق ورزش بود، که به نظر او تنها راه خروج اوست.
حنان حارت
مراکش – بیماری همه‌گیر کرونا به او اجازه نداد تا بر شخصیت و روان او تاثیر بگذارد. در میان قرنطینه‌ای که بسیاری از مراکشی‌ها را تحت تأثیر قرار داد، دوندهی آسیا رزیقی مشتاق ورزش بود، که به نظر او تنها راه خروج اوست.
پس از پشت‌سر گذاشتن سختی‌ها، او با اعتماد به نفس و امیدوار به اینکه نامش در میان قهرمانان بزرگ ثبت شود. او با کسب مدال طلا در بیست و دومین دوره‌ی مسابقات قهرمانی دو و میدانی عرب، که در تونس به پایان رسید، قویتر از هر زمان دیگر به پیست بازگشت.
در رشته‌ی دو و میدانی
هر بار که وارد مسابقه می‌شود و وقتی پاهایش را روی پیست دویدن می‌گذارد، چشمهایش به خط دسترسی است و به محض اینکه سوت پرتاب شلیک می‌شود، سریع می‌دود و قطره‌های عرق از صورتش می‌ریزد، بدن خود را به جلو هل می‌دهد، از همه‌ی موانع به راحتی عبور می‌کند و برای عبور از بازیکنان و ورود به اولین ردیف‌ها می‌شتابد، این اطمینان از صعود به سکوی تریبون را تضمین کرد.
آسیا رزیقی، مراكشی ۲۵ ساله، ركوردار سرعت دوومیدانی، در حالی كه به خاطرات كودكی خود بازگشت، در مورد اولین مراحل كشف توانایی‌های ورزشی خود می‌گوید: "هنگامی كه من در دبستان درس می‌خواندم، در مسابقات برگزار شده توسط مدرسه، و من همیشه وارد کلاسهای اول می‌شدم. "او نفس عمیق می‌کشد و اضافه می‌کند،" کودکی من مانند بچه‌های دیگر طبیعی بود. در سن من، اولین نگرانی من بازی بود و من همچنین علاقه به دویدن داشتم."
وی ادامه می‌دهد، "پدر من متوجه علاقه‌ی من به این نوع ورزش‌ها شد، بنابراین او مرا در مجموعه‌ی ورزشی پرنس مولای عبدالله در شهر رباط مراکش ثبت‌نام کرد تا من تمام انرژی خود را در آنجا بکار بگیرم. شاید او می‌دانست که من قهرمان خواهم شد."
آسیا رزیقی در مورد چگونگی تاثیر خانواده‌اش از تمایلات ورزشی وی پاسخ داد: "پدرم همیشه من را تشویق می‌کرد، آنها هرگز سر راه من نبودند، از پیوستن من به این باشگاه استقبال کردند، به طوری که ایده‌ی ثبت‌نام در این باشگاه به پیشنهاد پدرم بود". وی افزود، "من شروع به راه رفتن کردم، اما به زودی آن را ترک کردم و مقصد خود را به مسافت‌های سرعت تغییر دادم، چندین تمرین را انجام دادم که به من امکان می‌داد استعداد خود را اصلاح و رشد دهم و در دویدن و با هر بار تمرین سطح خود را ارتقا دهم. رویاهای من بزرگتر شدند؛ چشم من نه تنها برای درخشش در سطح ملی، بلکه به دنبال تاج گذاری در سکوهای بین‌المللی برای بالا بردن نام مراکش بود."
پیوستن به تیم ملی
استعداد، پشتکار و پیشرفت آسیا رزیقی در طی تمرینات و در مسابقات محلی باعث شد او در سال ۲۰۱۵ برای شرکت در تیم دو و میدانی بانوان دعوت شود و اینجا بود که سفر تعالی و هزار مایل را شروع و فعالیت ورزشی خود را که پر از دستاوردها، طلا و عناوین است، آغاز شد.
وی توانست رکورد ۲۷ سال را بشکند و بدین ترتیب پس از موفقیت در شکستن رکورد ملی در مسافت ۱۰۰ متر در مسابقات قهرمانی آفریقا در دو و میدانی، که در آفریقای جنوبی برگزار شد، سریعترین دوندهی تاریخ مراکش را در سال ۲۰۱۶ کسب کرد.
از آنجا که هر کوشا سهمی دارد، آسیا رزیقی دونده در مسابقات قهرمانی عرب برای سال ۲۰۱۷ متمایز شد، وی پس از پایان مسابقه در زمان ۱۱.۶۳ثانیه موفق شد مدال طلا را در مسابقه‌ی ۱۰۰ متر بدست آورد تاج گذاری کند و همچنین در مسابقات جهانی دو و میدانی ۲۰۱۹ در مسابقات ۴۰۰ متر با مانع مقام اول و طلا را از آن خود کرد.
وی همچنین در بیست و دومین دوره‌ی مسابقات قهرمانی عرب در دو و میدانی، که در ۲۰ ژوئن در تونس به پایان رسید، در ۴۰۰ متر مدال طلا را به دست آورد. امروز، این کشور به مراکش در میان کشورهای پیشرو در دو و میدانی کمک می‌کند.
قبل از ورزش مطالعه کنید
وی علاوه بر برتری در دویدن، در تحصیل نیز درخشان است، زیرا در سال اول تحصیلات خود را در مقطع دکترا ادامه می‌دهد و دارای مدرک لیسانس در زمینه‌ی آموزش ورزش است و همچنین دارای مدرک کارشناسی ارشد در مدیریت ورزشی است و در این باره می‌گوید، "من همیشه مشتاق به اتمام تحصیلاتم بودم، و با وجود پیروزی و موفقیت‌هایی که در سطح ورزشی به دست آوردم، قصد ترک او را نداشتم، چون طمع من بیشتر است، زیرا بین بازیکن تحصیل‌کرده و تحصیل‌‌نکرده تفاوت وجود دارد.
وی می‌افزاید: "تحصیل در زندگی یک زن امری مهم است. به نظر من به هر دستاوردی که دست یابد، موفق نخواهد بود مگر اینکه تحصیل کند." وی ادامه می‌دهد، "زن می‌تواند در زمینه‌ی دانشگاهی وجود داشته باشد، یک زن می‌تواند به راحتی خود را در جامعه‌ی مردسالار ثابت کند، بر همه‌ی چالش ها و شرایط غلبه کند و در زندگی شخصی و شغلی خود موفق شود."
وی در مورد رویای خود می‌گوید: "من آرزو دارم پرچم کشورم را در المپیک ۲۰۲۴ به اهتزاز درآورم و برای آن تلاش خواهم کرد. آرزو دارم که مدال بگیرم و روی سکو بروم."
وی در مورد احساس خود هنگام شرکت در مجامع ورزشی می‌گوید: "وقتی می‌خواهم در مجامع ورزشی بین‌المللی شرکت کنم، بسیار مضطرب می‌شوم، نه به این دلیل که به توانایی‌های خود اعتماد ندارم، در واقع نمی‌دانم چگونه این احساس را توصیف کنم که در طول تمرین و آمادگی همراهم است؛ این احساسی است که در آن تنش با شادی و اضطراب مخلوط می‌شود، مجموعه احساساتی است که دائما با من است؛ من فکر می‌کنم که چگونه مسابقه را تمام کرده و پرچم مراکش را در هر مسابقه‌ایی برافراشته کنم."
در پایان، آسیا رزیقی، دوندهی مراکشی خطاب به زنان به طور کلی گفت: "زنان مراکشی بلند پرواز و لجباز هستند و باید به آرزوهای خود بچسبند و به آنها برسند. به طور کلی، زنان باید اندیشه‌ی مردسالارانه و آداب و رسوم اجتماعی را که مانع دستیابی زنان به اهداف زنان است، به چالش بکشند."