رفیف اسلیم

غزه- آگاهی ضعیف جامعه از مفهوم فرهنگ جنسیتی یا جنسیت به طور کلی و تعدد اصطلاحاتی که برای بیان همین معنا به کار می‌رود، همان چیزی است که یک بحران واقعی را در نحوه‌ی برخورد با نقش‌هایی که زنان قرار است ایفا کنند و همچنین مکانیسم‌های توانمندسازی آن‌ها را در تمامی زمینه‌ها اعم از سیاسی، اقتصادی یا اجتماعی و یا تولید مثل تشکیل می‌دهد، ایجاد می‌کند.

مونا موسی، فعال فمینیست، توضیح داد که جنسیت در معنای ساده شده‌ی آن توزیع عادلانه‌ی نقش‌ها بین مردان و زنان در جامعه است و با تمرکز بر واژه‌ی عدالت، حضور زنان در عرصه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و تولید مثل و مشارکت زنان و مردان در فرآیند آموزش و پرورش را تحمیل می‌کند، و تأکید کرد که به کارگیری توانمندسازی در زمینه‌های فوق باعث ایجاد فرهنگ جنسیتی در جوامع می‌شود.

وی توضیح داد که وضعیت بد اقتصادی که کشورهای عربی امروز تجربه می‌کنند، آن‌ها را مجبور می‌کند که برابری جنسیتی را برای توانمندسازی زنان، که مسئول کمک به خانواده‌های خود برای غلبه بر مشکلات خانوادگی مرتبط با خشونت هستند، اعمال کنند که در بیشتر موارد ممکن است به خاطر اینکه صدایشان را بلند کرده‌اند و درخواست احقاق حقوقشان را داشته‌اند، منجر به از دست دادن زنان شود.

وی گفت: کاربرد جنسیت در حوزه‌ی اقتصادی باید در تمامی زمینه‌ها مانند پزشکی، مهندسی، تحقیقات علمی، آموزشی و سایر زمینه‌ها تقویت شود و توانمندسازی زنان تنها به صنایع دستی که بازارهای آن تقریباً وجود ندارد محدود نمی‌شود، بلکه تمرکز بر پروژه‌های کشاورزی است تا زنان بتوانند با باز پس‌گیری ده‌ها زمین خالی از دولت در روند تأمین امنیت غذایی مشارکت کنند.»

وی با اشاره به اینکه جوامع امروزی در مسیر اجرای فرهنگ جنسیتی در زمینه‌ی یادگیری دختران در زمینه‌های مختلف آموزشی قرار دارند، خاطرنشان کرد: امروزه زنان در رشته‌های نجوم و فیزیک تحصیل می‌کنند و در هیئت‌های علمی شرکت می‌کنند و این پیشرفت را به نقش انجمن‌ها و جنبش‌های فمینیستی نسبت می‌دهند که برای این زنان مبارزه می‌کردند تا حقوق خود را به دست آورند، به ویژه در نوار غزه، جایی که زنان تنها در یک رشته تحصیل می‌کردند که آن هم آموزش بود و بسیاری از خانواده‌ها از تکمیل تحصیل یا انتخاب رشته‌ی دخترانشان در دانشگاه‌ها جلوگیری می‌کردند.

وی افزود که حتی در سطح اجتماعی نیز در گسترش فرهنگ جنسیتی پیشرفت‌هایی حاصل شده است، زنان شروع به ایجاد روابط اجتماعی و شرکت در سمینارها و کنفرانس‌هایی کرده‌اند که به مسائل آن‌ها می‌پردازد و این موضوع قبلاً در این شهر تحت تحریم آنچنان گسترده نبود. آن‌ها حتی شروع به استفاده از برنامه‌ها و خطوط تلفن برای گزارش موارد خشونت کرده‌اند، زیرا آن‌ها اکنون به نقش خود در جامعه و حقوق خود برای داشتن یک زندگی امن اعتقاد دارند.

مونا موسی در رابطه به حوزه‌ی سیاسی، گفت که در فرهنگ جنسیتی هنوز کمبودهایی وجود دارد، زیرا درصد نمایندگی زنان همچنان مشمول سیستم سهمیه‌ای ناعادلانه است که بیش از ٣٠ درصد نیست و آن‌ها نیز مشمول سیستم سهمیه‌بندی ناعادلانه هستند و به وضوح در مناصب رهبری مهم در دولت، شورای قانون‌گذاری و وزارتخانه‌ها غایب هستند.

وی تصریح کرد: برای پر کردن شکاف درحوزه‌ی سیاسی باید واژه‌ی جنسیت تقویت شود و ماهیت آن توضیح داده شود، زیرا تأخیر در پیشرفت زنان در عرصه‌ی سیاسی به این معناست که هنوز درک نادرستی از فرهنگ جنسیتی وجود دارد و با کار در گروه‌های مختلف جامعه و به طرق مختلف، به ویژه کودکان در مدارس از طریق فعالیت‌های فوق برنامه و تئاتر که توسط نمایش‌های قصه‌گو نمایش داده می‌شود، توضیح آن آسان‌تر می‌شود.

وی تأکید کرد که کار باید همراه با آموزش گروه‌های جوان در دانشگاه‌ها، چه از طریق تحقیق، نشست‌ها، کنفرانس‌ها، کمپین‌های لابی‌گری، یا حمایت میدانی و دیجیتالی از طریق سایت‌ها‌ی رسانه‌های اجتماعی، با تمرکز بر یک مفهوم که جنسیت است، ادامه یابد. دریافت کننده حواسش پرت نمی‌شود و همین امر در مورد قضات و کارگران در تمام مؤسسات دولتی صدق می‌کند که درک آنها از این اصطلاح محدود به توافق نامه‌ی سیداو CEDAW است.

وی بر ضرورت یکپارچه‌سازی تلاش‌های تمامی نهادهای جامعه‌ی مدنی و سازمان‌های دولتی برای روشن کردن واقعیت زنان و خشونت‌هایی که زنان در عرصه‌های مختلف به ویژه زنانی کە از همسر خود جدا شدەاند، زنان بیمار و زنان دارای معلولیت در معرض آن هستند و همچنین خواستار توانمندسازی زنان براساس درصد مصوب قانون که تضمین کننده‌ی زندگی مناسب و زمینه‌ی ظهور خلاقیت آن‌ها برای کنترل موارد خودکشی که در نتیجه‌ی عدم امید به داشتن یک زندگی شایسته اتفاق می‌افتد، شد.

این فعال فمینیست در پایان صحبت‌های خود توضیح داد که تقویت فرهنگ جنسیتی در جوامع، تصویر کلیشه‌ای منفی از زنان را تغییر می‌دهد، اما این امر تنها با گنجاندن آن‌ها در برنامه‌های استراتژیک کشورها و سیاست‌های عمومی انجام می‌شود.