زنان شفا دهنده با دانش و تجربه خود شفا می‌بخشند

زنان شفا دهنده‌ی شهر قامشلو می‌گویند زنان رهبر و متخصص جامعه‌ی خود هستند، شاید اکنون شرایط و روند تغییر کرده است اما تلاش آن‌ها حفظ فرهنگ شفا است.

ویان آمد

قامشلو- سرشت زنان آفریننده باعث شد که جامعه را دور خود جمع کنند و از جامعه‌ی خود مراقبت کنند. روح زندگی جمعی زنان به آن‌ها این امکان را می‌دهد که برای همه‌ی دردها و بیماری‌های جامعه‌ی خود درمان پیدا کنند. جست‌وجو و کنجکاوی آن‌ها باعث شد که زنان در جامعه‌ پزشک و درمانگر نامیده شوند. در تاریخ، کسانی که خرد را توسعه دادند و آن را خانه‌ی بشریت کردند، زنان شفا دهنده هستند. زنان با دستان شفابخش خود می‌توانستند زخم‌ها، بیماری‌ها و زایمان زنان را التیام بخشند و به حد خرد واقعی برسند. امروزه زنان حکیم و درمانگر با ایجاد مفهوم انسان- دولت از رشته‌های پزشکی و شفابخشی حذف شده‌اند و حوزه‌ی سلامت به یک حوزه‌ی تجاری تبدیل شده است. سلامتی که امروزه روح و جسم انسان را از هم جدا می‌کند و آن را به نام تخصص جسمانی تقسیم می‌کند، به سلامت جامعه یا افراد براساس علایق خود می‌نگرد. فرهنگ شفابخشی هنوز در خاورمیانه و به ویژه کوردستان زنده است که زنان با دستان شفابخش خود بسیاری از بیماری‌ها را شفا می‌دهند.

 

٣٣ سال است که بدن‌های سوخته را با داروهای طبیعی درمان می‌کند

شکریه گِور ۶٣ ساله اهل شهر قامشلوی روژآوای کوردستان است و ٣٣ سال است که با داروهای طبیعی سوختگی بدن را درمان می‌کند، نظر خود را این‌گونه بیان کرد: «در گذشته بیماری‌ها و دردهای مردم را با داروهای طبیعی درمان می‌کردیم. علاقه‌ی من به شفابخشی از سنین پایین شروع شد. بدن دخترم سوخت و او را نزد یمی از همسایه‌هایمان بردیم و همسایه دخترم را با داروهای طبیعی مداوا کرد. این من را مجذوب خود کرد و همچنین یاد گرفتم که چگونه با داروهای طبیعی سوختگی را درمان کنم. من ٣٣ سال است که با داروهای طبیعی افرادی را که دچار سوختگی شده‌اند را شفا می‌دهم. شفابخشی از مادران و مادربزرگ‌ها به ما سپرده شده است و اکنون نیز این فرهنگ در شخص ما ادامه دارد. الان هم سعی می‌کنم این فرهنگ را به نسل‌های آینده منتقل کنم. زمانی که این کار مقدس را برای جامعه‌ی خود انجام می‌دهم، پولی دریافت نمی‌کنم، زیرا به دلیل سلامت و درمان مردم این کار را انجام می‌دهم نه برای دریافت پول. برای این‌که این فرهنگ مادران توسعه یابد، از آن محافظت می‌کنیم و به نسل‌های آینده منتقل می‌کنیم.» ۴٠ سال است که شفا دهنده‌ی زخم‌های مردم است.

آلماز عزیز ٧٠ ساله نیز اهل شهر قامشلو است و ۴٠ سال است که زخم‌های سوخته را با داروهای طبیعی درمان می‌کند و نظر خود را این‌گونه بیان می‌کند: «من شفابخشی را از مادرم آموختم. مادرم از داروهای طبیعی برای درمان زخم‌های سوختگی قدیمی استفاده می‌کرد و این بر بدن انسان تأثیر می‌گذاشت. من برای ادامه‌ی این فرهنگمان تلاش زیادی می‌کنم. مادرم شفابخشی را از مادربزرگم یاد گرفت، من از مادرم یاد گرفتم و الان به بچه‌هایم آموزش می‌دهم. این فرهنگ به عنوان یک میراث تا به امروز آمده است و برای ما یک فرهنگ بسیار مقدس است. من ۴٠ سال است که درمانگر زخم و سوختگی‌های کهنه هستم. زنان رهبر و علمای جامعه‌ی خود هستند، ممکن است شرایط و روند اکنون تغییر کرده باشد، اما تلاش ما حفظ این فرهنگ است. مادربزرگ من زنی آگاه بود، همه‌ی بیماری‌ها را می‌شناخت و با داروهای طبیعی درمان می‌کرد و این کار را رایگان انجام می‌داد. اما برگردیم به امروز که وقتی فردی بیمار می‌شود و به بیمارستان می‌رود، بلافاصله از او پول می‌گیرند و با پول درمان می‌شود. این امر جامعه را نابود می‌کند و معنویت را از بین می‌برد، بنابراین همه‌ی زنان باید از خلاقیت خود استفاده کنند و با داروهای طبیعی جامعه‌ی خود را بهبود بخشند.»

 

«ما باید داروهای طبیعی را ترجیح دهیم»

شمسی‌خان گُلو که مادربزرگش درمانگر بود از آن روزها و خلاقیت مادربزرگش می‌گوید: «زنان زیادی در جامعه هستند که به طور طبیعی شفا می‌بخشند و یکی از این زنان مادربزرگ من بود. مادربزرگ من همه‌ی بیماری‌ها را می‌شناخت و بسیاری از افراد را با داروهای طبیعی درمان می‌کرد. مادربزرگ من از این دانش برای جامعه‌ی خود استفاده می‌کرد و هرگز از کسی پول نمی‌گرفت، مردم او را بسیار دوست داشتند و بسیار به او اعتماد داشتند. در حال حاضر پزشکان برای جامعه کار نمی‌کنند، براساس منافع خود یعنی مصلحت نهادها عمل می‌کنند. بنابراین حوزه‌ی سلامت به یک حوزه‌ی تجاری تبدیل شده است. زمانی‌ که برای یک بیماری، به پزشکان مراجعه می‌کنیم، آن پزشکان به ما داروهای شیمیایی می‌دهند، آن داروها بیماریمان را درمان می‌کند اما تأثیرات مخرب دیگری بر بدنمان می‌گذارد. قبلاً این همه بیماری وجود نداشت، اما در حال حاضر بسیاری از بیماری‌های مختلف رخ داده است که براساس داروهای شیمیایی است. به عنوان یک جامعه، ما باید به تاریخ خود برگردیم و داروهای طبیعی را ترجیح دهیم. زیرا نتایج داروهای طبیعی بهتر از داروهای شیمیایی است. وقتی فردی به داروهای طبیعی اعتقاد داشته باشد و از آن استفاده کند، نتایج مثبتی در بدن انسان رخ می‌دهد.