«بسترآگاهی نخست از خانواده شکل می‌گیرد سپس در جامعه و مدرسه هم تکمیل می‌شود»
نگاە دولت برای تأمین لوازم پریود همچون نگاه به یک کالای لوکس می‌شود. آنجایی که تعادل میان درآمد و هزینه‌های خانوادەها کمتر می‌شود قاعدتا شروع به حذف کالا‌هایی می‌کنند که از نظر آنان قابل جایگزینی بوده و چندان هم اساسی نیستند.
هاوژین شیخی
دیواندره- یکی از مؤلفه‌های بهداشت زنان میزان دسترسی آنها به محصولات قاعدگی است. در مناطق روستایی و شماری از استان‌های محروم به دلیل فقر اقتصادی، فرهنگی و نبود امکانات رفاهی توان تأمین حداقل‌ها را برای حفظ سلامت جسمی و جنسی خود ندارند. افزایش عفونت در زنان این مناطق یکی از موارد ناشی از عدم وجود بهداشت محیطی و فقر اقتصادی است. نگاە دولت برای تأمین لوازم پریود همچون نگاه به یک کالای لوکس می‌شود. آنجایی که خانوار‌های ایرانی روز به روز فقیرتر شده و تعادل میان درآمد و هزینه‌هایشان کمتر می‌شود قاعدتا شروع به حذف کالا‌هایی می‌کنند که از نظر آنان قابل جایگزینی بوده و چندان هم اساسی نیستند، معمولا این نیاز‌های زنان، افراد دارای معلولیت و سالمندان است که در زمان فقر حذف می‌شوند. خانواده‌ها بدون آگاهی و مستأصل ترجیح می‌دهند که زنان به جای پد‌های بهداشتی از همان شیوه قدیمی و غیربهداشتی استفاده کرده و به سراغ کهنه و دستمال بروند، تا پول اندک خانواده صرف خرید این محصول غیر اساسی نشود. در همین رابطه با لیلا فراهانی متخصص زنان و گلاویژ.ن گفتوگویی داشتیم.
در جامعه ما کمتر به آموزش بهداشت فردی و قاعدگی می پردازند
لیلا فراهانی در ابتدا بە حق بهداشت قاعدگی و سلامت زنان اشارە می‌کند و می‌گوید: حق سلامت زنان به معنای برخورداری از سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی در زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی با توجه به ویژگی‌های آنان در مراحل مختلف زندگی است. شناسایی رفتار‌ها و عواملی که موجب افزایش بروز بیماری، جراحت و یا ناتوانی در طول زندگی یک زن می‌شود و حق دسترسی زنان به نیرو‌های متخصص و همگن خدمات سلامت در همه ابعاد از جمله حقوق زنان در حوزه سلامت است.
لیلا فراهانی در ادامە افزود: عفونت دستگاه تناسلی بدون شک در استفادە از یک نوار بهداشتی در طول روز و یا استفاده از لباس‌های کهنه رخ می‌دهد و باعث بیماری‌های زیاد تناسلی و عفونی می‌باشد. زنان بی‌بضاعت یا زنانی که در روستا‌های بدون امکانات زندگی می‌کنند نه تنها از خرید پد‌های بهداشتی که در زمان غیر از عادت ماهانه استفاده می‌شوند ناتوان هستند، حتی نمی‌توانند نوار بهداشتی که مخصوص این دوران است را خریداری کنند. آنها به دلیل شرایط نامساعد مالی و گران بودن این لوازم ناچارند از پارچه‌های غیر بهداشتی مانند پارچه لباس‌های کهنه استفاده کنند.
این متخصص زنان با بیان اینکه در سنه روستا‌هایی وجود دارد که دورافتاده هستند، اظهار می‌کند: زنان در این روستا‌ها به شدت از عدم دسترسی به امکانات بهداشتی رنج می‌کشند و به همین دلیل هم عفونت زنان در این مناطق شیوع بیشتری دارد.
وی می‌گوید: مادرانی که فرزند دختر دارند باید آموزش دیده و بدانند از سنی باید دختران‌شان را نسبت به رعایت نکات بهداشت فردی و بهداشت زنان آگاه کنند، منظور این است که بسترآگاهی نخست از خانواده شکل می‌گیرد و بعدا در جامعه و مدرسه هم تکمیل بشود اما در جامعه ما کمتر به آموزش بهداشت فردی وقاعدگی می پردازند و آن را نوعی عرف و حجاب می‌دانند. بسیاری از نوجوانان بخاطر ترس از قاعدگی و قابل دسترس نبودن محصولات بهداشت به مدرسه نمی‌رفتند. بسیاری از آنها از درد قاعدگی، دیسمنوره یا درد شدید رنج می‌بردند و به خاطر تابو بودن قاعدگی از این موضوع با کسی صحبت نکرده‌اند. صحبت نکردن از مشکلات قاعدگی می‌تواند منجر به تشخیص دیرهنگام بیماری‌هایی مثل آندومتریوز (بافت رحم در جایی بیرون رحم وجود دارد، ممکن است در هر جایی از حفره لگنی وجود داشته و فعالیت کنند و موجب درد شدید شود)، آدنومیوز (بافت آندومتر دیواره رحم به سمت دیواره ماهیچه ای رحم کشیده می شود)، یا فیبروئید رحم (نوعی توده خوش‌خیم در رحم)شود که بر کیفیت زندگی، رابطه جنسی و بارداری تاثیرگذار است.
این روز‌ها حتی پریود شدن هم برای ما تبدیل به معضل شده است
گلاویژ.ن از سنه در مورد فقر مالی خانواده‌اش برای تأمین پد‌های بهداشتی می‌گوید: از آنجا کە ما ۶ خواهر هستیم و عملا در این دوران هر کدام هفتە‌ای حداقل دو بستە مصرف می‌کنیم از طرف دیگر هزینه‌های زندگی هم بیشتر شد و گرانی بر وضعیت مالی ما هم تأثیر گذاشت، ناچار شدیم برای ادامه زندگی بعضی هزینه‌ها را حذف کنیم یا کاهش دهیم. پد‌های بهداشتی هم از همین موارد بود که به دلیل گرانی سرسام‌آور ناچار شدیم مصرف خود را کاهش دهیم یا میزان استفاده خود از نوار بهداشتی را به حداقل رسانده و با استفاده طولانی مدت از هر نوار بهداشتی بسته‌های مصرفی خود را به ۲ تا ۳ بسته در ماه رسانده‌ایم حتی خیلی مواقع از لباس‌های کهنه و قدیمی استفاده می‌کنیم.
وی می‌گوید: این روز‌ها حتی پریود شدن یعنی طبیعی‌ترین حالت جسمی زنانه هم برای ما تبدیل به معضل شده است. هر بار که می‌خواهم نوار بهداشتی بخرم دچار استرس می‌شوم که قیمت نوار بهداشتی چند هزار تومان دیگر افزایش یافته است، بعضی مواقع به دلیل کیفیت پایین این محصولات و تحمل طولانی مدت پد‌های کثیف، بدنم تاول می‌زند و می‌سوزد و علاوه بر این رنج جسمی، دائما می‌ترسم که لک روی لباس یا صندلی من ایجاد شود و این بر تمرکز روی کاری تأثیر می‌گذارد، مشکلات مالی باعث شده که بسیاری از زنان روستایی توان تأمین پد‌های بهداشتی را نداشته باشند. حتی مغازه‌هایی که در روستا نوار بهداشتی می‌فروشند به بهانه دوری از شهر مبلغ آن را افزایش می‌دهند. از سوی دیگر در زمینه آموزش مسائل بهداشت فردی به دختران دانش‌آموز، با مشکل مواجه هستیم. این در حالی است که بلوغ در این مناطق بسیار زودتر از مناطق سردسیر رخ می‌دهد لذا باید آموزش‌های مرتبط با بلوغ و بهداشت فردی از طریق آموزش و پرورش بسیار زودتر در اختیار بچه‌ها قرار بگیرد در حالیکه ما از این مسئله بی‌بهره هستیم در روستا اگر خانه بهداشتی هم باشد یک بهورز، در این زمینه تخصص ندارد.