«زندگی آرام و امن در عفرین وجود ندارد»

ف.م که به همراه پسرش، عفرین را به دلیل اشغالگری دولت ترکیه و گروه‌های وابستە بە آن ترک کرده است می‌گوید: زندگی امن و آرام در عفرین فراهم نیست، سطح اعمال و تخلفات گروه‌ها هر روز افزایش می‌یابد.

 

حسنا محمد

شهبا- از ١٨ مارس ٢٠١٨ تاکنون که عفرین توسط دولت ترکیه و گروه‌های وابسته به آن اشغال شد مردم عفرین هر روز با اقدامات غیرانسانی دولت ترکیه و گروه‌های آن مواجه هستند. زمانی که عفرین اشغال شد، صدها هزار نفر برای ادامه مقاومت در برابر اشغالگری به مناطق شهبا مهاجرت کردند. اما شماری از مردم نتوانستند خود را نجات دهند و مجبور بودند تحت اشغال زندگی کنند.

ف.م ۵۲ ساله به همراه پسرش اهل یکی از روستاهای عفرین در چند روز گذشته در برابر فشارهای وارده مجبور بە ترک عفرین شدە و به شهبا رفتند. آنها در اردوگاه‌های آوارگان  کانتون شهبا در شمال و شرق سوریه مستقر شدند، دخترش پنج سال است که در زندان مرات عفرین در اسارت گروهک‌ها است و تاکنون از وی اطلاعی در دست نیست. ف.م از ظلم و شکنجه‌ای که در عفرین تجربه کرده صحبت کرد و گفت: زنان بیشتر مورد هدف قرار می‌گیرند.

 

 ۵ سال است که هیچ اطلاعی از دخترش ندارد

ف.م در ابتدای سخنان خود با بیان اینکه از آغاز اشغال عفرین تا روزی کە ما آنجا را ترک کردیم، اقدامات و تجاوزات دولت ترکیه و گروهک‌های آن متوقف نشده است، گفت: در زمان اشغال عفرین بە علت فرصت‌ کم نتوانستیم خود را نجات دهیم، بنابراین باید تحت اشغال دولت ترکیه و مزدورانش به زندگی ادامه می‌دادیم و در تمام این مدت اقدامات و تخلفات آنها علیه ملت متوقف نشد. دخترم در زندان مرات به اسارت مزدوران و سربازان دولت ترکیه درآمد. ۵ سال است که دخترم به بهانه‌های مختلف و دروغ در اسارت گروهک‌هاست. در همان زمان من و پسرم دو بار بازداشت شدیم. پلیس نظامی ترکیه ما را در خانه محاصره کرد و حتی پسرم را هم کتک زدند. به دلیل بی پولی نمی‌توانستم از دخترم مراقبت کنم و وکلا و دادگاه هزینه‌های بسیار بالایی را برای آزادی دخترم مطالبه کردند.

 

خانه‌های مردم غارت شدە و شکنجه انجام می‌شود

به دلیل شرایط اقتصادی منطقه و بیکاری، ف.م و تمامی پسرانش به مناطق تحت اداره خودمدیریت نقل مکان کردند و تصمیم گرفتند که دیگر ظلم و تغییر جمعیتی اشغال را تحمل نکنند. وی در مورد وضعیت عفرین می‌گوید: بر اثر زلزله خانەی ما در روستا آسیب دیده بود، به همین دلیل به شهر عفرین نقل مکان کردیم، در عفرین کاری نبود و جایی پیدا نکردیم، بنابراین تصمیم گرفتیم که آنجا را ترک کنیم، آنها همەی فرصت‌ها از قبیل خانە و پول را برای خانواده‌های گروهک‌‌ها فراهم کردەاند، اما وقتی کوردها دنبال خانه‌های خالی می‌گردند با موانع زیادی مواجە شدە و خانه‌ها را به قیمت‌های بسیار گران و حدود صد دلار می‌فروشند. آنها همچنین خانه‌های غیرنظامیان را غارت می‌کنند، همه مایحتاج خانه از جمله غذا را بیرون می‌اندازند و لوازم خانگی را می‌دزدند و می‌فروشند عفرین غارت و ویران شده است. مردم در زندان‌ها بسیار شکنجه می‌شوند. 

 

زنان بیشتر مورد هدف قرار می‌گیرند

ف.م در پایان با بیان اینکه دیگر نمی‌توان در عفرین زندگی کرد و زنان روزانه در معرض جنایات گروهک‌ها قرار می‌گیرند، گفت: در عفرین دیگر زندگی وجود ندارد، هر روز زنان را می‌کشند، زنی به نام اوفه شیخ در محله اشرفیه توسط گروهک‌ها کشته، تمام جواهراتش دزدیده و خانه‌اش سوزانده شد، ما آنجا بودیم و مشاهدە کردیم که چگونه اقدامات جنایت‌کارانە علیه ملت انجام می‌دهند. صدها نفر مانند اوفا شکنجه و کشته می‌شوند، بە خانەها هجوم می‌برند و غیرنظامیان را بازداشت می‌کنند زنان بیشتر در عفرین هدف قرار می‌گیرند و شکنجه شدە و کشته می‌شوند.