«تیار حرائر باشان»؛ اولین سازمان سیاسی زنان در سویداء
«تیار حرائر باشان» جریان سیاسی مستقلی است که هدف‌اش تقویت حضور زن و توانمندسازی او برای مشارکت در زندگی عمومی و رسیدن به بالاترین سطوح در عرصه‌های مختلف است.
روشیل جونیور
سویداء- در شرایط دشوار و تحت نقض حقوقی که در ماه‌های اخیر شاهد آن بوده‌ایم، گروهی از زنان سویداء روز شنبه، ۲۲ نوامبر، گرد هم آمدند تا تأسیس رسمی «تیار حرائر باشان» را اعلام کنند.
این جنبش از دل رنج و دردی که زنان، به ویژه پس از حمله جهادگران هیئت تحریر الشام به این شهر در ژوئیه گذشته، متحمل شدند، ظهور کرد تا بستری باشد که فریادها و دردهای آنها را در سویدا منعکس کند و صدای خود را به همه زنانی که نگرانی‌ها و چالش‌های مشابهی دارند، برساند.
این جنبش با دیگر فعالیت‌های فمینیستی متمایز است چرا که یک جنبش سیاسی مستقل است، نه یک جنبش امدادی، و هدف آن ارتقای حضور زنان و توانمندسازی آنها برای مشارکت در زندگی عمومی و رسیدن به بالاترین سطوح در زمینه‌های مختلف است.
نام «حرائر باشان» به گونه‌ای انتخاب شد که صرف نظر از هرگونه هویت فرقه‌ای، شامل مسیحیان، دروزی‌ها، علوی‌ها، سنی‌ها و کوردها، مطابق با تمایل مردم کوهستان برای یک نام واحد باشد.
مرام القضمانی، از اعضای این سازمان، می‌گوید هدف از راه‌اندازی این جریان، ایجاد یک صدای سیاسی متفاوت است که زن را در مرکز قرار دهد و به او سهم واقعی از تصمیم‌گیری بدهد. او تأکید می‌کند که آنها بیشتر به دنبال ایجاد نقش سیاستی برای زن هستند: «ما اسم حرائر باشان را انتخاب کردیم چون صرف نظر از هویت فرقه‌ای همه طیف‌ها را در برمی‌گیرد. ما معتقدیم زن می‌تواند پلی برای همبستگی بین همه باشد.» او اضافه می‌کند: «اولویت ما زن است. در کوتاه‌مدت بر آزادسازی زنان ربوده‌شده و مستندسازی نقض حقوق تمرکز داریم. در آینده هم می‌خواهیم زنان به مراکز تصمیم‌گیری برسند و شریک اصلی در همه عرصه‌ها باشند.»
حنان شرف‌الدین، رئیس سازمان، می‌گوید این ایده از دل دردی که زنان منطقه اخیرا متحمل شده‌اند زاده شده است: «سازمان ما از رنج و نقض‌هایی که در کوهستان باشان تجربه شد، شکل گرفته است. ما مستقل و خودکفا هستیم، ولی صندوقی برای جمع‌آوری کمک‌ها راه‌اندازی کرده‌ایم تا به زنان و خانواده‌های آسیب‌دیده یاری برسانیم. من به‌عنوان دختری از روستای غربی، که خانه‌های‌شان آتش گرفته و آواره شده‌اند، این مسیر را آغاز کردم. با دوستانی که تجربیات مشابه داشتند، جنبش را ساختیم و امروز، پس از شکل‌گرفتن چشم‌انداز آینده، آن را رسماً اعلام می‌کنیم.»
رزان رضوان هم به این جریان پیوسته تا شاهد درد زنان باشد و تجربه‌اش را با دیگران در میان بگذارد: «من آمدم تا تجربه و اندوهم را بازگو کنم و صدای هر زن و هر کسی را که می‌خواهد شنیده شود، به گوش همه برسانم. می‌خواهیم حق‌مان را با دستان‌مان بگیریم، دست در دست هم باشیم. آرزو دارم در این جریان همکاری کنیم، صدای حق را با هم بلند کنیم، خواسته‌هایمان را تحقق دهیم و آینده‌ای درخشان برای فرزندان و خانواده‌هایمان بسازیم.»