مرکز خبر- گلاله شیخی لیسانس حقوق و کارمند یک دفتر وکالت در شهر سقز بود و نامزدش کیومرث ضرغامی، کارمند بانک سپه بود. هردوی آنها، نسب فامیلی داشتند و از تاریخ عقد و دوره‌ی نامزدی آن‌ها هم هشت ماهی می‌گذشت.⁠ پانزده ‌روز قبل کیومرث ضرغامی پس از کسب اجازه از پدر گلاله به همراه نامزدش برای خوردن شام بیرون می‌روند، ولی این رفتن بازگشتی را برای گلاله رقم نزد.

زن جوان سقزی که ٢٦ سال سن داشت، توسط نامزدش به آتش کشیده شد و جسد سوخته شده‌ی او در ۱۸ خرداد ۱۴۰۰ توسط رهگذران کشف شد و سپس به ماموران اداره آگاهی اطلاع داده شد تا تحقیقات درباره علت مرگ آغاز شود، قاتل بعد از متواری شدن به آستارا رفته بود که توسط پلیس دستگیر شد.

عباد شیخی عموی گلاله می‌گوید اختلاف آنها بر سر کار کردن گلاله بود وی اجازەی کار را در دفتر حقوقی نمی‌داد این در حالی بود که خانوادەی گلاله هنگام خواستگاری موضوع کار و ادامه‌ی تحصیل وی را مطرح کرده بودند و کیومرث ضرغامی نیز شرط را قبول کرده بود، به گفته‌ی نامزد مقتول  گویا سر گلاله با ضربەای که نامزدش به سرش وارد کرده بود به ستون ماشین خورده و بیهوش شده است اما کیومرث تصور کرده که او مرده است و برای همین با ریختن ۴ لیتر بنزین بر روی بدن گلاله او را آتش زد.

گلاله شیخی نمونەی هزاران زنی است که به دست خانواده به بهانەهای واهی کشته می‌شوند، نه قانون حمایتی است و نه راهکاری برای تکرار نشدن این تراژدی‌ها، تا زمانیکه ذهنیت مردسالار بر جامعه و خانواده حاکم است و قانونی جهت رسیدگی و جزا برای ارتکاب قتل و خشونت علیه زنان وجود ندارد نسل‌کشی زنان ادامەدار خواهد بود.

کشته شدن بی‌رحمانەی گلاله اعتراضاتی را در پی داشت، عدەای از دوستداران وی و فعالان مدنی و فعالان زن در اعتراض به قتل گلاله شیخی دیشب در پارک مولوی سقز تجمح کرده بودند، اما ماموران رژیم ایران مانع از برگزاری مراسم مذکور شدند.

رژیم ایران حتی کسانی را که برای احقاق حقوق زنان و خون پایمال شدەی زنانی که به قتل رسیدەاند اعتراض می‌کنند را سرکوب می‌کند و نەتنها خود اقدامی برای پایان این نسل‌کشی انجام نمی‌دهد بلکه خود نیز زمینەی آن را برای گسترش این فجایع آماده می‌کند.