مرکز خبر- حرکت و عملکرد وحشیانەی طالبان نشان از آن دارد که این گروه نسبت به ٢٠ سال پیش هیچ تغییری نکردەاند و با قدرت‌گیری دوباره درصدد قتل‌عام مردم و ایجاد حکومت بنیادگرا و ارتجاعی هستند.

آنچه که در فضای مجازی منتشر شده نمایانگر خوی وحشیانە و زن‌ستیز این گروه تاریک‌پرست است قوانینی ارتجاعی که در سطح شهرهای اشغالی پخش شده نشان از ادامەی سیاست‌های پیشین این گروه تروریستی است.

سه شهروند تخاری درباره‌ی شرایط زندگی در مناطق تحت سیطره طالبان با ایندیپندنت گفت‌وگو کرده‌اند و از شرایط وخیم افغانستان و هجوم بی‌رحمانەی طالبان سخن گفتەاند که یکی از آنها سیمین تخاری رئیس رادیوی محلی ''هم‌ صدا'' می‌باشد.

سیمین حسینی، رئیس رادیوی محلی ''هم‌صدا'' در تخار است این رادیو ١٢ کارمند و مدیر زن دارد و برنامه‌های عمدەی آن با هدف آموزش به زنان تولید می‌شود. حسینی در مصاحبه با ایندیپندنت گفت: ''از ۱۶ شهرستان تنها مرکز تالقان در کنترل حکومت است. طالبان محدودیت‌هایی را وضع کرده‌ و معیارهایی را معرفی کرده‌اند که مردم باید بپذیرند؛ مثلا اینکه خانم‌ها نباید بدون همراهی یک محرم جایی بروند. این به معنای حصر زنان پشت دیوارهای خانه است چرا که هیچ زنی نمی‌تواند همواره با یک محرم همه جا برود''.

وی همچنین به وضعیت کارمندان رادیو اشاره کرد و گفت: ''زنان کارمند رادیو هم‌صدا از ترس سقوط تالقان به دست طالبان از خانه بیرون نمی‌آیند و برنامه‌های زنده این رادیو متوقف شده است''.  

با این حال سیمین حسینی با بازپخش برنامه‌های ضبط شده در تلاش است صدای زنان تخار را همچنان زنده نگه دارد. برنامه‌های رادیویی وی در شهرستان‌هایی که به دست طالبان تسخیر شده پخش می‌شود.

طبق گزارش مصاحبەی این سه شهروند منع موسیقی و فروش مرغ یخ‌زده از دیگر محدودیت‌های تازه وضع‌ شده‌اند. طالبان در مورد حلال بودن مرغ یخ‌زده تردید دارند. آن‌ها سرود مذهبی را نیز جایگزین موسیقی محلی و ملی کرده‌اند.

در همەی شهرها محدودیت است تا زنان بدون محرم تردد نکنند. مغازه‌ها در مناطق طالبان باز است اما به زنانی که محرم ندارند، چیزی نمی‌فروشند. مهم‌ترین مورد این است که زنان نمی‌توانند بدون محرم به شهر یا درمانگاه بروند. این را اعلام کرده‌اند. مدارس فلج شده‌ و وضعیت اضطراری حکم‌فرماست.

شاهدان عینی می‌گویند، بسیاری از مناطق تخار به این دلیل سقوط کرده است که نیروهای امنیتی علیه طالبان ایستادگی نکرده‌اند و عقب کشیده‌اند. آن‌ها می‌افزایند که گروه طالبان آن‌قدر قوی نیست که با زور پیروز شود اما در بسیاری از بخش‌ها فقط با شنیدن صدای مخابره‌ی طالبان، عقب‌نشینی شده است. برخی حتی مقام‌های مسئول را به معامله با طالبان متهم کرده‌اند. تنها در شهرستان اشکمش که مقاومت صورت گرفته، جنگ ۱۰ روز ادامه یافته است و سرانجام طالبان با کشتن چهار نفر از جمله فرماندار، منطقه را تصرف کرده‌اند.

اکنون که جنگ شدت گرفته است، طالبان تلاش دارند که ولایت غور را به طور کامل تصرف کنند، اما شماری از زنان این روستا، سلاح برداشته و تاکید دارند که در برابر طالبان به هر شکل ممکن مبارزه می‌کنند و اجازه نمی‌دهند که طالبان ولایت غور را از آنان بگیرند.

آنان تاکید دارند که تحت هر شرایط که پیش بیاید در کنار نیروهای امنیتی و دفاعی کشورشان قرار می‌گیرند و نمی‌خواهند که بار دیگر دوره‌ی سیاه طالبانی را تجربه کنند و به دهه‌ی ۹۰ برگردند.

۲۰ رسانه‌ی محلی در شمال افغانستان و محله‌های تحت کنترل طالبان، به‌دلیل تهدیدهای امنیتی، فعالیت‌های خود را متوقف و شماری از خبرنگارانشان از منطقه فرار کردند و به استان‌های امن این کشور به ویژه کابل رفتند.