مرکز خبر – امروز جمعە ١٢ مرداد ماە، شبکە حقوق بشر کوردستان در گزارشی از تداوم محرومیت زینب جلالیان زندانی سیاسی کورد محکوم به حبس ابد، از دسترسی بە خدمات درمانی خبر داد.

در این گزارش آمدە است: زینب جلالیان زندانی سیاسی کورد محکوم به حبس ابد، که هفدهمین سال حبس خود در زندان مرکزی یزد را می‌گذراند‌، در هفته‌های گذشته به دلیل درد شدید پهلوی سمت راست در شرایط وخیمی قرار دارد و تا کنون از دسترسی به خدمات درمانی محروم بوده است.

تداوم محرومیت از درمان زینب جلالیان در حالی است کە وی همزمان از چندین بیماری دیگر از جمله برفک دهان، ناخنک چشم، آسم، ناراحتی کلیوی و گوارشی که در دوران زندان به آنها مبتلا شده است، رنج می‌برد.

براساس گزارش منتشر شدە توسط شبکه حقوق بشر کوردستان، این زندانی سیاسی از اواخر خرداد سال‌ جاری از درد شدید در ناحیه پهلوی سمت راست رنج می‌برد، تنها یک بار توسط پزشک عمومی زندان مورد معاینه قرار گرفته است و در هفته‌های گذشته به دلیل ادامه این درد و عدم رسیدگی پزشکی، لکه و جوش‌های پوستی در بخش‌هایی از کتف، سینه و صورت او به وجود آمده است.

در ادامە گزارش تاکید شدە است: بهداری بند زنان زندان مرکزی یزد از سال گذشته پزشک ندارد و گاها در مواقع ضروری مسئول بهداری اصلی زندان برای معاینه زنان زندانی در بهداری این بند حضور پیدا می‌کند. زینب جلالیان در هفته‌های گذشته بارها خواستار انتقال خود به بیمارستان خارج از زندان و انجام سونوگرافی و آزمایش شده است اما تا کنون هیچ اقدامی در این خصوص صورت نگرفته است.

در این گزارش با اشاره به اینکه این زندانی سیاسی کورد از سوی نهادهای امنیتی برای ابراز ندامت و اعترافات اجباری تحت فشار قرار گرفته است، آمده است: همزمان با محرومیت این زندانی سیاسی از دسترسی به خدمات درمانی، در خرداد‍ماه سال جاری تیمی از بازجویان وزارت اطلاعات دو بار در دفتر حفاظت زندان مرکزی یزد با وی ملاقات کرده و از او خواسته‌اند «توبه‌نامه‌‌ای» که متن آن از سوی وزارت اطلاعات آماده شده را امضا کند. مأموران امنیتی اعلام کرده‌اند که در صورت امضای این توبه‌نامه، مسئله درمان و حتی آزادی مشروط وی در اسرع وقت مورد بررسی خواهد گرفت.

زینب جلالیان با رد امضای این نامه، دسترسی به خدمات درمانی به عنوان یک زندانی را حق قانونی خود دانسته است.

در این گزارش همچنین آمده است: زینب جلالیان پیشتر نیز در آبان‌ماه ۱۴۰۲ با دستبند و پابند توسط یک تیم از بازجویان وزارت اطلاعات مورد بازجویی قرار گرفته و تهدید شده بود تا زمانی که ابراز ندامت نکند از همه حقوق اولیه یک زندانی از جمله دسترسی به خدمات پزشکی محروم خواهد بود. وی کلیه خواسته‌های بازجویان امنیتی مبنی بر ابراز ندامت را رد کرده و بازجویی خود با دستبند و پابند را مصداق شکنجه دانسته بود.

لازم به اشاره است زینب جلالیان در سال ۱۳۸۶ دستگیر و در سال ۱۳۸۸ به اتهام «خروج غیرقانونی از کشور» به یک سال حبس تعزیری و به اتهام «محاربه به دلیل عضویت در گروه‌های مخالف نظام» به اعدام محکوم گردید. حکم اعدام او در دادگاه تجدیدنظر و دیوان عالی تأیید، اما سپس به حبس ابد تخفیف یافت.