تداوم کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در هفته هفتاد و پنجم در ۴۷ زندان مختلف
در هفتاد و پنجمین هفته پیاپی، کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» با اعتصاب غذا در ۴۷ زندان ایران ادامه یافت. زندانیان شرکت کننده در این کارزار نسبت به افزایش سرکوب و گسترش اجرای اعدام در ایران ابراز نگرانی کردند.

مرکز خبر- امروز سهشنبه ١٠ تیرماه، همزمان با افزایش موج اعدامها و سرکوب سیستماتیک در ایران، کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» برای هفتاد و پنجمین هفته متوالی، با اعتصاب غذا در ۴۷ زندان سراسر ایران ادامه یافت. زندانیان شرکت کننده در این کارزار با ابراز نگرانی شدید نسبت به افزایش بیسابقه اعدامها، از جامعه جهانی و نهادهای حقوق بشری خواستند صدای زندانیان باشند و در برابر جنایات حکومت سکوت نکنند.
اعضای کارزار، حکومت جمهوری اسلامی را به استفاده ابزاری از اعدام برای سرکوب اعتراضات و خیزشهای مردمی متهم کرده و تصویب قوانین جدید در مجلس را تلاش آشکاری برای تشدید فضای رعب و وحشت دانستند. در بیانیهای که از سوی این کارزار منتشر شده، اعدام سه کولبر کورد به نامهای آزاد شجاعی، ادریس آلی و رسول احمد محمد، بدون شفافیت قضایی و روند عادلانه دادرسی، نمادی از سرکوب اتنیکها و استفاده از اعدام بهعنوان ابزار سیاسی عنوان شده است.
متن کامل بیانیه زندانیان شرکت کننده در کارزار «سهشنبههای نه به اعدام به شرح زیر میباشد:
حکومت فاسد و سرکوبگر، برای مقابله با خیزشها و اعتراضات مردمی، به اعدامهای خودسرانه و سرکوب سیستماتیک ادامه میدهد. تنها در چهار روز نخست تیرماه، دستکم ۱۷ زندانی از جمله یک زن اعدام شدهاند. از ابتدای سال ۱۴۰۴ نیز دستکم ۴۲۴ تن به دار آویخته شدهاند. در هفته گذشته، ۱۸ زندانی اعدام شدند؛ آماری هولناک که در سالهای اخیر بیسابقه است.
تصویب مصوبه اخیر مجلس فرمایشی حکومت در جهت افزایش سرکوب و تشدید اعدامها، بهویژه علیه مخالفان و زندانیان سیاسی، در کنار روند افزایشی اجرای احکام اعدام، نشان از جامعهای انفجاری و وجود حکومتی سرکوبگر و نامشروع دارد که برای حفظ بقای خود، «حق حیات» شهروندان را قربانی میکند.
نظام ولایت فقیه روز چهارشنبه گذشته، سه کولبر کورد به نامهای آزاد شجاعی، ادریس آلی و رسول احمد محمد را در روندی غیرشفاف و ناعادلانه به اتهام جاسوسی اعدام کرد.
در هفتههای اخیر نیز موج گستردهای از بازداشتها در شهرهای مختلف به بهانههای واهی سیاسی و امنیتی صورت گرفته که باعث نگرانی جدی ما نسبت به سرنوشت بازداشتشدگان شده است. بیم آن میرود که بسیاری از آنان با اتهامات سنگین مواجه شده و از حق دادرسی عادلانه محروم شوند.
در این شرایط، جان زندانیان سیاسی محکوم به اعدام بیش از پیش در خطر است. ما اعضای این کارزار، همراه با مردم ایران، خواستار لغو مجازات اعدام و آزادی تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» از جامعه جهانی، نهادهای حقوق بشری و وجدانهای بیدار میخواهد که صدای زندانیان محکوم به اعدام باشند و به یاد داشته باشند که حکومت مستبد نهتنها در دوران جنگ و بمباران امنیت زندانیان را تأمین نکرد، بلکه اکنون پس از پایان بحران، در پی انتقامگیری از مردم و زندانیان است. همچنین از خانوادههای زندانیان، بهویژه کسانی که در این روزها عزیزانشان بازداشت شدهاند، میخواهیم سکوت نکنند؛ اسامی آنان را منتشر کرده و خواستار آزادی بیقید و شرطشان باشند.
لازم به ذکر است که با تعطیلی زندان اوین و انتقال زندانیان به تهران بزرگ و قرچک، از این پس زندان قرچک بهعنوان جایگزین زندان اوین در فهرست زندانهای اعتصابی کارزار قرار میگیرد.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» روز سهشنبه ۱۰ تیر ۱۴۰۴، در ۴۷ زندان زیر در هفته هفتاد و پنجم با اعتصاب غذا ادامه مییابد: زندان قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان قرچک، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اهر، زندان اراک، زندان خرمآباد، زندان یاسوج، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادلآباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان فیروزآباد فارس، زندان زاهدان (بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند زنان و مردان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزلآباد کرماشان، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان اورمیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنه و زندان کامیاران.