«تأثیرات نوژیان در هر گوشه‌ای از شنگال آشکار است»

نوژیان ارهان سوم مارس ۲۰۱۷، در شهر خانسور شنگال به دلیل حملات پیشمرگه‌های روژ وابسته به حزب دموکرات کوردستان عراق، جان خود را از دست داد. روزنامه‌نگاران شنگال، احساسات و دیدگاه‌های خود را نسبت به نوژیان ارهان بیان داشتند.

مدیا هاوار

شنگال - نوژیان ارهان، در جبهه‌های آزادی، به عنوان زنی مبارز و روزنامه‌نگار فعالیت می‌کرد. در سال ۲۰۱۴، به شنگال رفت تا با شنیدن و انتشار داستان‌های مردم از فرمان جامعه ایزدی، که جهان نسبت به آن بی‌تفاوت مانده بود، بیداری و آگاهی ایجاد کند و وجدان‌ها را به لرزه درآورد.

نوژیان ارهان، با تلاش‌های بی‌دریغ خود، در پی آن بود تا فرمان ایزدیان در تاریکی فراموشی نماند. از یک سو به عنوان یک روزنامه‌نگار پیگیر، و از سوی دیگر به عنوان دختر، خواهر، و دوستی مهربان برای آن‌هایی که از فرمان نجات یافته بودند، شناخته شد. او در قلب هر فرد ایزدی، جایگاهی ویژه یافته و خاطره‌اش همواره زنده و گرامی داشته می‌شود. در تاریخ سوم مارس ۲۰۱۷، نوژیان در خانسور شنگال، به دلیل حملات پیشمرگه‌های وابسته به حزب دموکرات کوردستان و در حین تعقیب توسط پیشمرگه‌های خیانتکار خاندان بارزانی، به شدت زخمی شد. او نهایتاً در بیست و دوم مارس، در روژاوای کوردستان، جان خود را از دست داد.

روزنامه‌نگاران و مجریان برنامه در شبکه تلویزیونی چرا TV شنگال، از جمله نوژین ایزدی و بریوان چیا، در گفت‌وگویی به بررسی شخصیت نوژیان و میراثی که وی برای شنگال و زنان ایزدی به جا گذاشته است، پرداختند. آن‌ها بر این نکته تأکید کردند که نقش و اثر نوژیان در سراسر شنگال محسوس است و آنها به ادامه دادن مسیر و رسیدن به آرزوها و اهدافی که او دنبال می‌کرد، متعهد هستند.

روزنامه‌نگار نوژیان ایزدی، در سخنانی که با ادای احترام به شهدای فرمان و مبارزان جنبش آزادی آغاز شد، گفت: «از طریق قهرمانی شهید نوژیان، ما خاطره شهدای ۷۴ فرمان و جنبش آزادی را پاس می‌داریم. در سال ۲۰۱۴، هنگامی که داعش به شنگال حمله ور شد، نوژیان به همراه دیگر گریلاهای آزادی به دفاع از جامعه ایزدی برخاست. او به منظور ثبت و اطلاع‌رسانی فرمانی که به ما رسیده بود، خود را به شنگال رساند. در همین حین، نوژیان خیانت رخ داده توسط حزب دموکرات کوردستان در شنگال و فرار آنها از کوه چلمره را ثبت و منتشر کرد. در حالی که ۷۳ فرمان پیشین بدون شواهد ملموس به دست ما رسید، با تلاش‌های نوژیان و همرزمانش، فرمان هفتاد و چهارم به اطلاع جهانیان رسانده شد و صدای رنج‌ها و آلامی که زنان و جامعه ایزدی تحمل کرده‌اند، شنیده شد.»

 

«شهید نوژیان؛ امید و اعتقاد ما»

نوژین، با اشاره به شناخت دوستان از نوژیان، بیان کرد: «شهید نوژیان به عنوان یک منبع امید و الهام برای زنان ایزدی شناخته می‌شد. اکنون، ما به دنبال راه و اصولی هستیم که او نشان داد و در فعالیت‌های رسانه‌ای پیشرو هستیم. هرچند فرصتی برای شناخت یا دیدار با شهید نوژیان به دست نیاوردیم، اما از طریق تلاش‌های رسانه‌ای، با شخصیت و افکار او آشنا شده‌ایم و زیاد درباره او صحبت شده است. ما ایده‌ها و آرزوهای او را درک کرده‌ایم. او برای حمایت از شنگال با اتکا به رسانه‌های آزاد اقدام کرد و حمایت‌های قابل توجهی از زنان انجام داد. زنان ایزدی به این میراث ایستادگی و حمایت ادامه داده و از آن بهره‌مند شده‌اند. شهید نوژیان تأثیرات بزرگی در این راه گذاشته است.»

 

«هر تصویری که او ثبت کرده، بازتابی از دردی است که تجربه کرده»

نوژین ایزدی تأکید کرد که مشاهده تصاویر و عکس‌های ثبت شده توسط شهید نوژیان، داستانی کامل را روایت می‌کند و بیان داشت: «شهید نوژیان درد جامعه را عمیقا حس می‌کرد و با همین احساس به کار خود ادامه می‌داد. هنگامی که به تصاویر و عکس‌هایی که او ثبت کرده است نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم و احساس می‌کنیم که این تصاویر با نگاهی متفاوت و احساس عمیقی ثبت شده‌اند. ما دردی را که زنان ایزدی تجربه کرده‌اند، مشاهده می‌کنیم. او به واقع درک می‌کرد و دردهای آنها را به اشتراک می‌گذاشت. هنگامی که ما به این فعالیت پیوستیم و درباره شهید نوژیان به ما آموخته شد، بسیار تحت تأثیر قرار گرفتیم و از آن انرژی گرفتیم.

نوژین به نبردی اشاره کرد که در آن شهید نوژیان زخمی شد و افزود: «در سال ۲۰۱۷، زمانی که پیشمرگه‌های روژ قصد داشتند وارد خانسور شوند، شهید نوژیان با دوربین خود به آن محل رفت و حقایق را فاش کرد. زمانی که رفیق نوژیان خواست حقیقت و خیانتPDK  و همکارانشان را آشکار کند، مورد هدف قرار گرفت و در سوم مارس زخمی شد و سپس در بیست و دوم مارس به شهادت رسید.»

 

«رسانه آزاد، همانند سایر رسانه‌ها نیست»

نوژین ایزدی در ادامه‌ سخنان خود، بر تفاوت‌های میان رسانه‌های آزاد و دیگر رسانه‌ها تأکید کرد و بیان داشت: «رسانه آزاد با حملات بسیاری مواجه شده است و همچنان در برابر این حملات ایستادگی می‌کند. تفاوت کار ما با سایر رسانه‌های فعال در شنگال، قابل توجه است. جامعه به این درک رسیده است که رسانه آزاد با هیچ رسانه‌ای قابل مقایسه نیست. ما تعهد خود را بر اساس اصول و آرمان‌های شهید نوژیان ادامه می‌دهیم و به آرزوهای او جامه‌ی عمل خواهیم پوشاند. آرزوی او این بود که زنان ایزدی برخیزند و ایستادگی کنند. ما به پیروی از رویای او، آن را به واقعیت تبدیل خواهیم کرد. حتی در شرایط بسیار دشوار که گاهی اوقات حرکت از نقطه‌ای به نقطه‌ی دیگر با مشکل روبه‌رو بود، به آموزش دختران و پسران ایزدی مشگول بود.

 

«نوژیان؛ میراثی برای ما»

نوژین با اشارە بە آثاری  که نوژیان در شنگال از خود  بر جای گذاشت، گفت: «مبارزه فقط با سلاح نیست. شهید نوژیان با آموزش عکاسی به جوانان اطرافش، برای روشنگری حقیقت جامعه تلاش کرد. او در شنگال اثر بزرگی ایجاد کرد که امروز به عنوان میراثی ارزشمند برای زنان ایزدی باقی مانده و ما، به عنوان بخشی از رسانه‌های زنان، سالانه یاد او را گرامی می‌داریم. تمامی فعالیت‌های ما تحت تاثیر آرمان‌های او شکل گرفته است. تجهیزات و فنونی که امروز به کار می‌بریم، ارثی از شهید نوژیان است. ما به مکان‌هایی می‌رویم و فعالیت‌هایمان را ادامه می‌دهیم که در آن‌ها، او سنگ بنایی برای کار نهاد. ما به جایی می‌رویم که مادران درباره شهید نوژیان برای ما صحبت می‌کنند.»

 

«رویاهای نوژیان به واقعیت پیوسته‌اند»

نوژین ایزدی در ادامه‌ی بیانات خود، بر امید و تأثیرات نوژیان در شنگال، و قدرت و دانشی که زنان ایزدی کسب کرده‌اند، تأکید ورزید و افزود: «در زمان‌هایی که مادران در کوهستان غذا برای مبارزان آماده می‌کردند، شهید نوژیان با نشان دادن کارهای آنان، قدرت و مقاومت آن‌ها را به تصویر می‌کشید. او در تأسیس YJŞ و YBŞ نقش فعالی داشت و با ثبت تصاویر و ویدئوها، دستاوردهای آن‌ها را ثبت کرد. یکی از امیدها و رویاهای او دیدن زنان ایزدی در عرصه‌های کاری و فعالیت‌های روزنامه‌نگاری بود. این امر، وظیفه و مسئولیت بزرگی را بر دوش ما می‌گذارد تا در عرصه‌ی رسانه‌ای، نقشی اساسی ایفا کنیم. امروزه، سازمان‌ها و نهادهای متعدد زنان در شنگال فعالیت دارند و زنان در تمامی بخش‌ها جایگاهی برای خود پیدا کرده‌اند. پیش از فرمان، وجود نیرویی از زنان ایزدی که بتوانند در خصوص حقوق خود سخن بگویند، نادر بود. در حقیقت، آن‌ها از حقوق خود آگاه نبودند، اما اکنون پیشرفت‌های چشمگیری کرده‌اند. مسئولیت ما امروزه این است که قدرت و دردهای زنان ایزدی را آشکار سازیم. دشمنان و خائنین نمی‌خواستند نوژیان شاهد قدرتمند شدن زنان ایزدی باشد و تا امروز زنده بماند. اما ما متعهدیم که رویاهای نوژیان را به واقعیت تبدیل کنیم.»

 

«رسانه آزاد، مورد هدف حملە دشمنان»

نوژین ایزدی در پایان سخنان خود به حملات علیه روزنامه‌نگاران اشاره کرد و گفت: «زمانی که حقیقت را آشکار می‌سازیم،  چه در فضای مجازی چه در سایر زمینه‌ها، دشمنان ما را هدف می‌گیرند. در چهار گوشه‌ی کوردستان، رسانه‌های آزاد مورد هدف قرار می‌گیرند. متأسفانه، در شنگال نیز با حملات فراوانی روبرو هستیم. این امر، تنها نشان‌دهنده ضعف و ترس دشمنان ماست و قدرت و حقیقتی که ما به افکار عمومی ارائه می‌دهیم را آشکار می‌کند. ما بیان می‌کنیم که حقیقت هرکجا باشد، ما نیز در آنجا خواهیم بود. ما مجدداً یاد شهید نوژیان را گرامی می‌داریم، و ادامە دهندە راه نوژیان خواهیم بود و تا پایان استوار خواهیم ایستاد.»

 

«بە لطف فداکاریهای نوژیان و یارانش، فرمان ۷۴ را هرگز فراموش نخواهیم کرد»

بریوان چیا در گفت‌وگوی خود ابتدا به فرمان ۷۴ که بر جامعه ایزدی تحمیل شد اشاره کرد و اظهار داشت: «با یادآوری خا‌طرات شهید نوژیان، ما یاد تمام شهدا را زندە نگە میداریم. جامعه ایزدی شاهد ده‌ها فرمان بوده که آخرین آن‌ها به سال ۲۰۱۴ بازمی‌گردد. در این فرمان،  زنان ایزدی چالش‌ها و سختی‌های فراوانی را تجربه کردند. فرمان‌های پیشین اغلب بدون مدرک بودند، اما این فرمان، مستند بود. شهید نوژیان در سال ۲۰۱۵ تصمیم به سفر به شنگال گرفت و اعلام داشت که قصد دارد درد و رنج زنان و جامعه ایزدی را به جهانیان نشان دهد. زمانی که شهید نوژیان وارد شنگال شد، صرفاً به عنوان یک روزنامه‌نگار حضور یافت. بدون همراهی هیچ فرد یا سازمان رسانه‌ای، تنها با دوربین خود در صحنە حاضر شد و بر این باور بود کە آن‌چه  زنان ایزدی تجربه کرده بودند، نباید بدون مدرک نابود گردد. با وجود تمامی مشکلات و موانع، کار خود را به سرانجام رساند و موفق به جذب دو کارمند رسانه‌ای شد.»

 

«نوژیان؛ با دوربین خود حقایق را روشن می‌کرد»

بریوان تأکید کرد که شهید نوژیان به عنوان صدای حقیقت شناخته شده و به همین دلیل هدف حمله قرار گرفته است و بیان داشت: «دولت ترکیه به همراه حزب دموکرات کوردستان و متحدانشان، به شکل مشترک به خانه‌سور شنگال حمله ور شدند و تلاش کردند آن را تصرف کنند. در آن دوران، شهید نوژیان در کنار جامعه ایزدی، از جمله مادران، زنان شنگال، در برابر دشمنان مقاومت کرد. او بە واسطە  دوربین خود، همه اتفاقات را ثبت کرد. این نبرد، چندین روز به طول انجامید. متأسفانه در این درگیری‌ها، نوژیان زخمی شد. از آنجایی که او عضوی از رسانه آزاد بود، مورد هدف واقع شد. نوژیان به عنوان زن روشنگرو مصمم در برابر افشاگری حقایق موجب شد که دشمنان او را هدف قرار دهند. نوژیان پس از ۱۵ روز مبارزه با جراحات، به شهادت رسید.»

 

«امروز، نام بسیاری از دختران نوژیان است»

بریوان توضیح داد که نوژیان ارهان جایگاهی خاص در دل مردم شنگال باز کرده است و گفت: «پس از شهادت شهید نوژیان، ده‌ها دختر ایزدی وارد عرصه رسانه شدند و کار رسانه‌ای را به پیش بردند تا میراث نوژیان را زنده نگه دارند. شهید نوژیان، محبوبیتی خاص در قلب مردم به دست آورد. خانواده‌ام نیز تحت تأثیر قرار گرفته، نام خواهرزاده‌ام را نوژیان نامیدند. اکنون، نام بسیاری از دختران، نوژیان است.نوژیان با استفادە ازثبت درد و رنج زنان مانع از فراموشی آنها شد. ما به عنوان بخشی از رسانه‌های زنان در شنگال، فعالیت‌ها و پروژه‌های بزرگی را به اجرا درمی‌آوریم و برنامه‌هایی با مضامین سیاسی، اجتماعی و موارد دیگر را پیش می‌بریم.»

 

«ما برای پیشرفت جامعه تلاش می‌کنیم»

بریوان چیا در پایان سخنان خود تأکید کرد که آن‌ها اقدامات مهم و مؤثری را برای پیشرفت جامعه انجام داده‌اند و اظهار داشت: «پس از فرمان، شنگال شاهد پیشرفت‌های چشمگیری بوده است. جامعه‌ی ما دیگر ظلم و ناعدالتی را تحمل نمی‌کند. ما برنامه‌های متعددی را اجرا کرده و نظرات مردم را ثبت می‌کنیم تا به رشد و توسعه‌ی جامعه‌مان کمک کنیم. هدف ما این است که با تلاش‌هایمان، جامعه را به پیش ببریم. دولت ترکیه از پیشرفت رسانه‌ها در شنگال بسیار هراس دارد، چرا که وجود رسانه‌ی آزاد، خائنین و فروشندگان وطن را به روشنی نمایان می‌کند. اما همه‌ی کارکنان رسانه‌ی آزاد در شنگال،از شهید نوژیان الهام گرفتە و هیچ مانعی صد راە آنان نخواهد شد. شهید نوژیان تأثیری عمیق بر تمام جامعه و بە طور خاص بر ما زنان جوان  گذاشته است. بسیاری از زنان در رسانه آزاد، به دلیل نقش آفرینی‌شان به عنوان صدای حقیقت، مورد هدف قرار گرفته‌اند. در زمانی که نیروهای پیشمرگه از مواضع خود عقب‌نشینی کردند، اگر رسانه‌ها حضور نداشتند، هیچ‌کس از این عقب‌نشینی و ترک موضع آگاه نمی‌شد.»