آرژین دیلَک اونجَل

آمد- عبدالله اوجالان، رهبر خلق کورد، در یادآوری از مادرش اوویش اوجالان، گفت که بسیاری از ویژگی‌های مبارزاتی و اجتماعی‌اش را از او آموخته است. اوویش اوجالان که در سال ۱۹۱۸ در روستای اَرَح (خلفتی) به دنیا آمد، یک شخصیت مبارز و مستقل بود که در برابر ظلم و نابرابری‌های اجتماعی ایستادگی کرد. عبدالله اوجالان در آثار خود اشاره کرده که بسیاری از آموزه‌هایش در خصوص "مبارزه" از مادرش بوده است.

اوویش اوجالان در دوران کودکی‌اش با مشکلات زیادی روبه‌رو شد، از جمله ازدواج اجباری و شاهد بودن قتل یک زن توسط همسرش. او پس از این حادثه به عنوان شاهد در دادگاه علیه همسرش شهادت داد. این ایستادگی در برابر ظلم‌ها و استبداد‌ها موجب شد که او در جامعه اطراف خود به یک شخصیت نمادین و مبارز تبدیل شود.

اوویش اوجالان، عبدالله اوجالان را آخرین بار در سال ۱۹۷۵، دو ماه پس از مرگ همسرش، دید. او در اثر بیماری دیابت یکی از پای‌های خود را از دست داد و در نهایت در ۱۱ آوریل ۱۹۹۳ درگذشت. مراسم تشییع جنازه‌اش در روستای زادگاهش، آمارا، برگزار شد.

دیلَک اوجالان، خواهرزاده عبدالله اوجالان، در مراسم یادبود مادربزرگش بیان کرد که زندگی اوویش اوجالان نمایانگر واقعیت زندگی بسیاری از مادران در کوردستان است که در شرایط سخت و در مقابل فشارهای اجتماعی و فرهنگی ایستادگی می‌کنند. دیلَک اوجالان گفت: «ما داستان‌هایی درباره مادربزرگم از مادر و همسایگانمان شنیدیم و حتی اگر شخصاً از او درس‌های مبارزاتی نگرفته باشیم، از طریق این روایت‌ها متوجه شدیم که او چگونه یک زن مبارز بود.»

 

مبارزه علیه ظلم و مردان

دیلَک اوجالان همچنین به ویژگی‌های مبارزاتی و سرسختانه مادربزرگش اشاره کرد و گفت که اوویش اوجالان به خاطر مقاومت در برابر ظلم و بی‌عدالتی‌ها و همچنین مخالفت با ساختارهای اجتماعی و مردسالارانه شناخته می‌شد. اوویش اوجالان که در یک خانواده‌ای سنتی و در شهری مانند رَحا زندگی می‌کرد، توانست در برابر ساختارهای اجتماعی‌ای که زنان را فقط به وظایف خانه‌داری و مراقبت از فرزندان محدود می‌کرد، ایستادگی کند. دیلَک اوجالان ادامه داد: «او در یک جامعه مردسالار بزرگ شد، اما همیشه در برابر این نظام ایستادگی می‌کرد و هیچ وقت تسلیم نمی‌شد.»

 

چگونگی آغاز مبارزه مادربزرگش

دیلَک اوجالان همچنین به حادثه‌ای اشاره کرد که به عنوان یک نقطه عطف در زندگی اوویش اوجالان مطرح می‌شود؛ شهادت او در دادگاه علیه مردی که همسرش را به قتل رساند. این مرد که به زن دیگری علاقه داشت، پس از آنکه اوویش اوجالان شاهد قتل آن زن توسط شوهرش بود، علیه او در دادگاه شهادت داد. این اقدام اوویش اوجالان نشان‌دهنده شجاعت و روحیه مبارزاتی او بود.

 

زندگی مبارزاتی اوویش اوجالان

دیلَک اوجالان در ادامه توضیح داد که مادربزرگش در تمامی دوران زندگی‌اش نشان داد که همیشه با هر ظلم و بی‌عدالتی مقابله می‌کرد. حتی زمانی که مجبور به ازدواج مجدد با عمر اوجالان(پدر عبدالله اوجالان) شد، هیچ‌گاه نسبت به او احساسات عاطفی نداشت و همواره در دل و ذهن خود با مردسالاری و نابرابری‌های اجتماعی مبارزه می‌کرد. دیلَک اوجالان خاطرنشان کرد که حتی تا پایان عمرشان، مادربزرگش همیشه با مشکلات اجتماعی مبارزه می‌کرد.

 

یک زن شجاع و پیشرو

دیلَک اوجالان همچنین گفت که مادربزرگش در بین همسایگان به عنوان یک زن شجاع و سخاوت‌مند شناخته می‌شد. او همیشه چیزهای خود را با دیگران به اشتراک می‌گذاشت و به ویژه در مواقعی که کسی به کمک نیاز داشت، به سرعت وارد عمل می‌شد. یک نمونه از این شجاعت زمانی بود که او یک دزد را در حال سرقت از خانه یکی از همسایگانش دید و بلافاصله فریاد کشید و دزد را فراری داد.

 

تأثیر مادربزرگ بر عبدالله اوجالان

دیلَک اوجالان در نهایت به تأثیرات مادربزرگش بر عبدالله اوجالان اشاره کرد و گفت: «او همیشه به او توصیه می‌کرد که تو نباید تسلیم شوی و باید به مبارزه ادامه دهی. او به عنوان یک مادر و یک معلم همیشه راهنمایی‌های عاطفی و عقلانی به او می‌داد.»

 

بحث‌های کنونی و پیام‌های عبدالله اوجالان

دیلَک اوجالان همچنین در خصوص مسائل کنونی و وضعیت عبدالله اوجالان در زندان گفت که علی‌رغم اعلام فراخوان توسط عبدالله اوجالان در۲۷فوریه، دولت هنوز مسئولیت‌های خود را انجام نداده است. او بر این باور است که در شرایط زندان، نمی‌توان چنین فرآیندی را پیش برد و تأکید کرد که باید آزادی فیزیکی عبدالله اوجالان فراهم شود. او همچنین از دولت خواست که به خواسته‌های عبدالله اوجالان در خصوص "حق امید" پاسخ دهد.

 

نیاز به پیشگامی زنان و جوانان در روندها

دیلَک اوجالان در پایان سخنان خود اعلام کرد که در روند تغییرات و پیشرفت‌های اجتماعی، زنان و جوانان باید نقش پیشگامی را ایفا کنند و در سازمان‌دهی و توضیح روندها فعال باشند. او تأکید کرد که این مسئولیت به ویژه بر دوش زنان و جوانان است که باید با سازماندهی و فعالیت جمعی به پیشبرد اهداف اجتماعی و سیاسی کمک کنند