«تا زمانی که خواسته‌هایمان برآورده نشود، از اعتراض خود کوتاه نخواهیم آمد»
با مشارکت گسترده زنان، شهر فیگویگ در شرق مراکش، شاهد اعتراضات گسترده‌ای بود تا حق خود را بر آب، که اساسی‌تریت حق آنها در زندگی است، ابراز کنند.
حنان حارت
مراکش- زنان شهر فیگویگ عصر روز گذشته جمعه ٣١ فروردین ماه، در یک راهپیمایی مسالمت آمیز برای رساندن صدای خود به مخالفت با مصوبه شورای شهر مبنی بر واگذاری مدیریت آب به شرکت توزیع آب و برق که قبلا این اقدام مطابق با عرف منطقه انجام می‌شد، اعتراض کردند.
تظاهرات اعتراضی با مدیریت زنانی بود که لباس سنتی فیجیایی معروف به (هایک) بر تن داشتند و شعار «آب، آب ماست و تصمیمات با ماست»، سر دادند. زنان شرکت کننده در این تظاهرات نیز برای لغو تصمیم پیوستن به این گروه، عدم واگذاری آب واحه به شرکت‌ها و حفظ آن در اختیار ساکنین، صدای خود را بلند کردند.
شرکت کنندگان در این تظاهرات با بیان اینکه برای محکوم کردن انتقال آب از واحه انجیر به یک شرکت خصوصی، دست به تظاهرات زدند، تاکید کردند که مدیریت آب در این شهر از یک حریم خصوصی برخوردار است که چندین دهه ادامه دارد و سیستم مدیریت آب در واحه یک سیستم اجتماعی است که در آن شهروندان در فرآیند مدیریت مشارکت دارند، خواه آب آشامیدنی باشد، یا آب آبیاری، آنها تأکید کردند که آب شهر انجیر قرن‌ها پیش توسط نیاکان آنها ساخته شده و کالایی نیست که به یک شرکت خصوصی واگذار شود.
یکی از زنان معترض گفت تا زمانی که به خواسته‌هایشان نرسیده‌اند از موضع خود عقب نشینی نخواهند کرد و تا زمانی که مسئولان ذیربط اعلام کنند آب به شرکت خصوصی واگذار نمی‌شود به تظاهرات خود ادامه می‌دهند و مصمم هستند.
وی تصریح کرد که منطقه انجیر شامل واحه‌های باستانی و شامل تعداد زیادی نخل است و کمبود آب منجر به خشک شدن آنها می‌شود. در نتیجه، ساکنان قادر به آبیاری درختان خرما نیستند که ثروت منطقه محسوب می‌شود و ساکنان از آن بهره‌مند می‌شوند.
معترضان با تایید رد مطلق تصمیم جمعی شورا، پایبندی خود را به الگوی سنتی مدیریت آب اعلام کردند، چرا که از قدیم الایام اساس وجود واحه بوده و زنان منطقه رابطه خاصی با آب دارند.
شایان ذکر است که ساکنان شهر طی صدها سال دانش و فنون منحصر به فردی را برای توزیع عادلانه و پایدار آب در بین مردم و حفظ آن به ویژه سامانه خاتارا اندوخته‌اند. همچنین سیستمی برای مدیریت و صرفه جویی در مصرف آب به شیوه‌ای دموکراتیک از طریق شوراهای آب و زهکشی، نیازهای مختلف مردم از جمله آبیاری، تامین دام و آب شرب به دلیل یکپارچگی بسترهای آبی به خوبی مدیریت شد.