«سکوت بین‌المللی افق‌هایی را برای نقض اشغالگری ترکیه باز می‌کند»
سیاستمداران زن شهر منبج از سکوت جامعه جهانی در قبال نقض اشغالگری ترکیه با توجه به اینکه دولت ترکیه مشروعیت خود را از موضع بین‌المللی می‌گیرد، انتقاد کردند.
سیلفا ابراهیم
منبج- سیاستمداران زن اهل منبج، جامعه‌ی جهانی را مسئول جنایات اشغالگران ترکیه در مناطق تحت اشغال شمال و شرق سوریه دانستند و تأکید کردند که ترکیه اشغالگر اقتدار خود را از سکوت بین‌المللی می‌گیرد و خواستار پایان دادن به این اشغالگری شدند.
از زمان حمله به عفرین از ١٨ مارس ٢٠١٨، جنایات دیگری نیز به سلسله تخلفات اشغالگران ترکیه در عفرین و کانتون شهبا اضافه شده است. مرکز اسناد تخلفات، اخیراً گزارش مفصلی از جنایات اشغالگران علیه زنان ربوده شده در شهر عفرین منتشر کرده است.
بر اساس این گزارش، دو زن به اعدام و ٩ زن دیگر به حبس از ٧ تا ١۵ سال محکوم شده‌اند. این گزارش نشان می‌دهد که از زمان اشغال عفرین توسط دولت اشغالگر ترکیه و مزدوران تحت حمایتش، ١١٠٠ زن توسط ارتش ترکیه و مزدوران آن ربوده شده‌اند که از سرنوشت ٣٠٠ نفر از آن‌ها هیچ اطلاعی در دست نیست. سیاستمداران زن اهل استان منبج در شمال و شرق سوریه با تأکید بر این موضوع که این جنایات هیچ ربطی به انسانیت ندارد، گفتند که ترکیه مشروعیت خود را برای ارتکاب این جنایات از سکوت بین‌المللی می‌گیرد که چراغ سبز برای ادامه‌ی این جنایات است.
بثینه حسن، نایب رئیس شورای زنان حزب سوریه آینده در کانتون منبج، گفت: «این اولین تخلفی نیست که توسط اشغالگران ترکیه در شهر عفرین انجام می‌شود، زیرا ترکیه تمامی زنان کورد و عرب را هدف قرار می‌دهد.»
وی ضمن غیرانسانی خواندن اعمال اشغالگران ترکیه و مزدوران تحت حمایتش علیه زنان، گفت: «روش‌های اشغالگران ترکیه در خشونت علیه زنان هیچ ربطی به انسانیت ندارد، دولت ترکیه از جملە دولت‌هایی است که از کنوانسیون استانبول خارج شده است که مبارزه با خشونت علیه زنان و تضمین حقوق آن‌ها را تصریح می‌کند»، و با تعجب گفت «کشوری که نمی‌تواند از زنان در جغرافیای خود محافظت کند، چگونه می‌تواند به حقوق آن‌ها در شهرهایی که اشغال می‌کند، احترام بگذارد؟»
وی همچنین خواستار پاسخگویی اشغالگران ترکیه و مزدوران آن برای جنایات و نقض حقوق بشر در سرزمین‌های اشغالی که به کانون تروریسم تبدیل شده است، شد و با یادآوری هدف قرار دادن سیاستمدار هورین خلف عنوان کرد «ترکیه تنها به کشتار در مناطق تحت اشغال خود بسنده نمی‌کند بلکه در منطقه‌ی شمال و شرق سوریه، با ابزارهای مختلف زنان را هدف قرار می‌دهد».
بثینه حسن تأیید کرد که «خصومت ترکیه با زنان آشکار شده است، زیرا از این موضوع واهمه دارد که انقلاب زنان در شمال و شرق سوریه بر زنان تأثیر بگذارد و آن‌ها در مناطق اشغالی و حتی در ترکیه بر علیه دولت فاشیستی ترکیه قیام کنند. این همان چیزی است که او را به ارتکاب جنایات بیشتر سوق می‌دهد، در حالی که این جنایات اراده‌ی زن را در هم نمی‌شکند، بلکه عزم او را افزایش می‌دهد و بزرگترین بازنده ترکیه است زیرا چهره‌ی اروریستی آن برای تمامی جهانیان آشکار شده است.»
همچنین منی خلف، مسئول دفتر زنان در حزب ائتلاف ملی دموکراتیک سوریه، گفت: «دولت ترکیه به عنوان حامی اصلی مزدوران داعش، عامل اصلی طولانی شدن بحران سوریه بود و مناطقی از شمال و شرق سوریه را به بهانه‌ی حفظ امنیت ملی خود اشغال کرد» و در مورد سکوت جامعه‌ی ین‌المللی در برابر این جنایات گفت «ترکیه‌ی اشغالگر و مزدوران تحت حمایتش مشروعیت خود را از سکوت بین‌المللی می‌گیرند و این همان چیزی است که باعث می‌شود دولت ترکیه بدون بازدارندگی به تخلفات خود ادامه دهد و از همه‌ی روش‌های جنایتکارانه از جمله کشتار، تجاوز و ربودن زنان، تغییر بافت جمعیتی منطقه و تحمیل پول و زبان ترکی برای جذب فرهنگ آنان در فرهنگ ترکی علیه شهروندان عفرین و زنان آن در پیش چشم جهانیان استفاده کند.»
وی با تأکید بر اینکه «زنان چراغ راه انقلاب در منطقه شمال و شرق سوریه بودند و زنان عفرین نیز بخشی از این انقلاب بودند و امروز ترکیه با نقض حقوق زنان عفرین از این انقلاب انتقام می‌گیرد و به همین دلیل است که از زمانی که عفرین را اشغال کرده است، ١١٠٠ زن ربوده شده‌اند که از سرنوشت ٣٠٠ نفر از آن‌ها هیچ اطلاعی در دست نیست».
وی با اشاره به خطر سکوت جامعه بین‌المللی در قبال این جنایات، گفت «سکوت جامعه‌ی بین‌الملل در قبال این جنایات و با توجه به تداوم این جنایات علیه مناطق، سرزمین‌های اشغالی را از طریق یکسان‌سازی فرهنگی به سمت پرتگاه هدایت می‌کند و بعداً آن‌ها را به جغرافیای خود ضمیمه می‌کند.»
وی راه حل سیاسی برای کاهش این جنایات را حذف اشغالگری ترکیه از عفرین و پاسخگویی تمامی کسانی که در این جنایات همدست ترکیه هستند، عنوان کرد و گفت: «ما هرگونه تخلف علیه هر زن سوریه‌ای را رد می‌کنیم و بر همبستگی خود با زنان عفرین تأکید می‌کنیم. زنان عفرین رنج‌های غیرقابل تحملی را تجربه می‌کنند، نیمی از آن‌ها آواره و نیمی دیگر با مرگ روبرو هستند و جامعه‌ی جهانی در برابر این همه جنایات ترکیه سکوت می‌کند.»
ریم درویش، ریاست مشترک حزب اتحاد دموکراتیک در منبج، به تاریخ دولت ترکیه اشاره کرد و گفت: «تاریخ دولت ترکیه مملو از قتل‌عام و جنایت علیه خلق‌هایی مانند ارامنه، کوردها و ... است. تجاوزات و تخلفات اشغالگران ترکیه امروز در شهر عفرین ادامه‌ی همان سلسله جنایات است» و تأکید می‌کند که «یک سوم شهروندان عفرین به اجبار آواره شده‌اند و کسانی که تصمیم به ماندن داشتند نیز به دلیل تخلفات و جنایات ترکیه بر علیه‌شان مجبور به مهاجرت می‌شوند و منطقه از جمعیت بومی خالی می‌شود و با نقض حقوق زنان این سیاست‌ها را اجرا می‌کند.»
وی با اشاره به خروج دولت ترکیه از توافقنامه‌هایی که از حقوق زنان حمایت می‌کند، گفت: «دولت ترکیه از کنوانسیون استانبول خارج شد زیرا نمی‌تواند به قوانین حمایت از زنان و انسان‌ها پایبند باشد و این رژیم هنوز هم کنوانسیون CEDAW را امضا کرده است که شامل ٣٠ ماده است که حمایت از زنان را تضمین می‌کند.»
ریم درویش از امضاکنندگان کنوانسیون CEDAW و استانبول به دلیل توافق بی‌‌‌صدا در مورد نقض حقوق زنان توسط ترکیه در مناطق تحت اشغال آن‌ها انتقاد کرد و خاطرنشان کرد: «سکوت بین‌المللی نشان دهنده‌ی مشارکت آن‌ها با اشغالگران ترکیه در این جنایات است».