شهروندان تلتمر، دربسیه و زرگان تا مقابل پایگاه نیروهای روسیه راهپیمایی کردند
شهروندان تلتمر، زرگان و دربسیه در اعتراض به سکوت متفقان گارانتور (تضمینکننده) آتشبس روسی در مقابل پایگاههای آنان در منطقهی تلتمر در کانتون حسکه تظاهرات کردند.
حسکه - به منظور اعتراض به سکوت نیروهای روسی در برابر حملات دولت اشغالگر ترکیه به مناطق زرگان و تلتمر و کشتار جمعی که در ۱۷ آگوست در مرکز زرگان اتفاق افتاد و در نتیجهی آن یک زن و یک کودک کشته و ۱۷ نفر زخمی شدند، شهروندان مناطق تلتمر، زرگان و دربسیه از کانتون حسکه راهپیمایی دستهجمعی برپا کردند. شهروندان در ساعات اولیهی صبح در محلهی همرا تجمع کرده و به سمت پایگاه نیروهای روسی که در حدود ۳۰۰ متری جنوب منطقهی تلتمر واقع شده است، حرکت کردند. جمعیت شعارهایی در محکومیت کشتار، اشغالگران و سکوت روسیه سر دادند. پس از رسیدن جمعیت به ورودی پادگان، هیاتی از مردم زرگان، تلتمر و دربسیه آماده شده و وارد پادگان شدند.
"نیروهای روسیه مانند مجسمه هستند"
هدله عبدل وهاب از منطقهی تلتمر که همسرش در حملات به این منطقه جان خود را از دست داده، احساسات و مطالبات خود را در اعتراض به حملات و سکوت نیروهای روسی بیان کرد و گفت: "ما امروز حملات دولت ترکیه با توپخانه و هواپیماهای خود علیه مردم ما در روژآوا (غرب کردستان) را به شدت محکوم میکنیم. اردوغان کودکان و زنان و همسر ما را به قتل میرساند. ما دیگر این اشغالگریها و اقدامات را نمیپذیریم. دیگر بس است. نیروهای روسی در تلتمر مانند مجسمهای هستند که هیچ گونه موضعی نسبت به هیچ حملهای نشان نمیدهند، فقط بدنبال منافع خود هستند. روسها خلق و ارادهی مردم مقاوم را که شب و روز در برابر اشغالگری مقاومت نمیپذیرند. در غیر این صورت، نیروهای روسی موضع محکمی در برابر اشغالگریهای ترکیه و کشتار مردم زرگان موضع نشان میداد. ما در برابر سیاستهای دشمن، از کوچک تا بزرگ، مبارزه خواهیم کرد."
"نیروهای روسیه چند روز بعد از بمباران در محل حادثه حاضر شدند"
مریم قاسم از ولسوالی زرگان نیز نظر خود را بیان کرد: "دو روز پیش، دولت اشغالگر ترکیه و گروههای تروریستی با دهها گلولهی توپخانه مرکز ولسوالی زرگان را بمباران کردند و در نتیجهی این بمباران تعدادی از غیرنظامیان، زنان و کودکان کشته و زخمی شدند. زنان و کودکان قربانی توپ و تانکهای دولت ترکیه میشوند، چرا جامعهی بینالمللی نمیخواهد اینها را ببیند. آنها کودک و زن هستند، میخواهند زندگی کنند، چرا آنها را از زندگی محروم میکنند. نیروهای روسی دو روز بعد از بمباران و تلفات جانی در محل حاضر میشوند. چرا در حین بمباران مداخله نکرده و متوقف نمیکنند. نیروهای روسی باید به وظیفهی خود عمل کنند. ما سرزمین ابا و اجدادیمان را ترک نمیکنیم."
بعد از گذشت ۴۰ دقیقه، هیاتی با پیامی که حاوی مطالبات آنها و اقدامات دولت ترک و اشغالگریهایش بر علیه زرگان، تلتمر بوده، به نیروهای روسی واگذار شد.
نریمان عبدو یکی از اعضای هیات در این باره میگوید: "ما بعنوان هیاتی تشکیل شده از خلق منطقه با پیام، اسناد و عکسهای کشتارهای انجام شده در زرگان با سران روسی دیداری انجام دادیم. از آنها خواستیم که به وظیفهی خود بعنوان متفق و گارانتور(تضمینکننده) آتشبس عمل کنند. زیرا آنها مسئول تمام قتلعامها و حملات هستند و باید در مقابل تامین امنیت اهالی منطقه نیز انجام وظیفه کنند. نیروهای روسیه نیز قول رساندن پیام آنها به مسئولان عالیرتبه را دادند. همچنین از آنها خواستیم تا خلق و نیروهای روسیه به اتفاق همدیگر به منطقهی زرگان بروند."