مرکز خبر- پس از روی کار آمدن حکومت جمهوری اسلامی و در امتداد موج اعدام مخالفان نظام، در ٢٠  دی ١٣۶٠ نیز چهار زن با هویت طاهرە پشتیبان، مینو ستودەپیما، صدیقە فلکرو و زهرا(طاهرە) میراحسان اعدام شدند.

طاهره پشتیبان، مینو ستوده‌پیما، صدیقه فلکرو و زهرا (طاهره) میراحسان چهار دوست و از مبارزان علیە حکومت ایران  بودند که در روز ۲۰ دی ۶۰ و کمتر از یک ماە بازداشت در دادگاە‌‌های قهری جمهوری اسلامی بە اتهامات نامعلوم در چالوس تیرباران شدند.

طاهره پشتیبان، ۲۱ ساله متولد رشت و مجرد کە به ارتجاع‌گرایی و بی‌عدالتی جمهوری اسلامی معترض بود. دوم دی‌ماه ۱۳۶۰ حوالی ساعت دوازده شب، با هجوم پاسداران مسلح به منزل بازداشت شد. گفتە شدە است خانواده‌ی وی پس از تحویل پیکر او، متوجه آثار سوختگی با سیگار روی سینه و شکمش شدە و روی پای او نیز اثر طناب دیده شدە است.

مینو ستوده‌پیما، ۲۱ ساله، دانشجو، مجرد و متولد لاهیجان بود. در تشکیلات دانشجویان و دانش‌آموزان در رشت فعالیت می‌کرد. نامزد او، ولی‌الله رودگریان نیز یکی از اعدامیان دهەی ۶٠ است. وی نیز در اوایل دی ماە توسط نیروهای سپاە بازداشت شد.

صدیقە فلکرو، ۲۲ ساله، مجرد و دانشجوی رشتەی ادبیات فارسی در دانشگاه تهران بود. پیش از دستگیری در رشت، در بخش دانشجویی و دانش‌آموزی فعالیت می‌کرد. در روز اول یا دوم دی‌ماه ۱۳۶۰ در خانه در رشت بازداشت شد.

زهرا (طاهره) میراحسان، ۲۳ ساله، متولد لاهیجان، مجرد و دیپلمه بود. اوایل دی‌ ماه ۱۳۶۰ در رشت بازداشت و پس از اعدام مسئولان نیروهای حکومتی اجازەی دفن جسد او را در مزارستان عمومی شهر ندادند. وی به همراه مینو ستوده‌پیما که با هم نسبت فامیلی داشتند، در یک باغ خانوادگی در ده چوشل در لاهیجان دفن شدند.