سالگرد قتل‌عام دانشجویان یادآور چهرەی خونخوار حکومت ایران
کارنامه‌ی جمهوری اسلامی در مدت چهل سال حکومت نامشروع و ظالمانەاش مملو از نقض مستمرو همه جانبه‌ی حقوق ملت‌های ایران است. عملکردها، سرکوب، ایجاد خفقان، سیاست‌های ضد انسانی و صد زن این حکومت مصداق جنایت علیه بشریت است. زنان، دانشجویان و فعالان سیاسی و مدنی در رأس سرکوب‌های این حکومت قرار دارند.
مرکز خبر- اعتراضات جنبش دانشجویی در ایران برای رسیدن به آزادی و دموکراسی در تاریخ ایران همواره چه قبل از انقلاب و چه بعد از آن جریان داشته است، در روز ١٦ آذر سال ۱۳۳۲، چهارماه پس از کودتای نظامی، دانشجویان دانشگاه تهران بر علیه دیدار رسمی ریچارد نیکسون نایب رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده‌ی آمریکا و همچنین از سرگیری روابط ایران با انگلستان در دانشگاه تظاهرات کردند که سه نفر در اثر حمله‌ی نیروهای ارتش به دانشگاه و تیراندازی به دانشجویان کشته شدند.
واقعەی خونین دیگر که در جریان اعتراضات دانشجویی شکل گرفت به سال ١٣٧٨ برمی‌گردد تجمع دانشجویان در خوابگاه کوی دانشگاه در اعتراض به بسته شدن روزنامه‌ی سلام و تصویب قانون جدید مطبوعات که با سرکوب شدید نیروهای امنیتی و لباس شخصی علیه دانشجویان شکل گرفت.
در ادامەی این اعتراضات دانشجویان در دانشگاه‌های تهران و شهرهای دیگر ایران گسترش یافت و به خیابانها کشیده شد. نیروهای انصار حزب‌الله به کوی دانشگاه و خوابگاه‌های دانشجویی حمله کرده و ضمن تخریب اموال دانشجویان، آنان را مورد ضرب و شتم و سرکوب شدید قرار دادند.
طی این حملات وحشیانه چشم یک دانشجوی پزشکی بر اثر اصابت گلوله تخلیه، دست و پای عده‌ای زیادی از دانشجویان شکسته و صدها نفر بازداشت شدند و هفت تن که هویت دو نفر از آنها به‌نام فرشته علیزاده و عزت‌الله ابراهیم‌نژاد روشن شده است و بیش از ٣٠٠ نفر دستگیر و زیر شکنجه‌ی وحشیانه قرار گرفتند، تعدادی از دانشجویان نیز به حبس‌های طولانی‌مدت محکوم شدند.
در تاریخ ٢۵ خرداد ۱۳۸۸ و در پی اعلام نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری دهم، اعتراضات گسترده‌ی دیگری در کوی دانشگاه تهران صورت گرفت، که در پی آن خسارات بسیاری به اموال دانشجویان و کتابخانه کوی وارد آمد و طبق آمارهای غیررسمی حداقل ۵ نفر از دانشجویان در این درگیری‌ها کشته شدند، این خبر چند روز بعد توسط مدیریت دانشگاه تکذیب شد.