لارا گوهری

مهاباد- ۲۵ بهمن‌ماه ۱۴۰۱ مصادف با سالگرد تولد زانیار ابوبکری یکی از جانباختگان مهاباد، خانواده‌ی او فراخوانی برای حضور بر مزارش در فضای مجازی منتشر نمودند و از خانوادەی سایر جانباختگان و مردم مهاباد برای شرکت در مراسم تولد او دعوت نمودند.

به دنبال این فراخوان جمعیت چشم‌گیری اعم از خانوادەهای جانباختگان و شهروندان مهاباد روز سه‌شنبه ۲۵ بهمن ماه ساعت ۲ بعد از ظهر بر مزار او حضور یافتند و در اولین مراسم تولد زانیار ابوبکری شرکت کردند. او اگر توسط نیروهای دولتی جمهوری اسلامی به قتل نمی‌رسید، ۲۲ ساله می‌شد.

زانیار ابوبکری در خیزش مردم مهاباد در اعتراض به قتل سمکو مولودی در روز پنجم آبان ۱۴۰۱ با شلیک مستقیم نیروهای جمهوری اسلامی جانباخت و با شعار «زانیار شهادت مبارک» به خاک سپرده شد.

 

دیمن سلطانی به مناسبت تولد و روز عشق برایش گل و سیب میخک کوب آورده بود

شهلا رستمی که در مراسم تولد زانیار شرکت کرده بود می‌گوید: اطراف مزار زانیار را با گل تزئین کرده بودند و کیک تولدش را بر روی سنگ قبرش گذاشتند. زانیار به خاطر مهر دختری که در دلش داشت سربازی اجباری رفته بود و بلاخره با سختی توانسته بودند عقد کنند. قرار بود امسال ۲۵ آبان سر خانه و زندگیشان بروند‌ اما حسرت به دل ماندند. او برای تشکیل زندگیش بسیار زحمت کشید و جوانی بود مثل همەی جوان‌های کوردستان که صدها آرزو برای زندگیشان داشتند اما بیکاری و فشار اقتصادی مانع از آسایششان می‌شد.

دیمن سلطانی نامزد زانیار به مناسبت تولد و روز عشق برایش گل و سیب میخک کوب آورده بود. او با لباس کوردی بر مزار همسرش ایستاده بود و با سنگ مزار زانیار صحبت می‌کرد و می‌گفت ولنتاین امسالمان با سال‌های پیش چقدر تفاوت دارد، به جای آنکه تور قرمز بر سر من بیاندازند بر‌ مزار تو انداخته‌اند، به جای دسته گل عروس امروز مزار تو را با گل آراسته‌اند اما من راهت را ادامه می‌دهم. مردم او را بخاطر صبر و مقاومتش تشویق می‌کردند.

خانوادەی سایر جانباختگان با شرکت در جشن تولد زانیار ابوبکری با شهدای خود دیدار تازه کردند و با عکس و پوسترهای جانباختگان در مراسم حضور داشتند. آن‌ها مزار شهید زانیار و شهدای خود را گلباران کردند. دختر کوچک جانباختەی راە آزادی سمکو مولودی، دالیا مولودی، نیز به بر مزار پدرش گل سرخی می گذارند و روز عشاق را به او تبریک می‌گویند همچنین با یک گل سرخ تولد شهید راه آزادی، زانیار ابوبکری را تبریک می‌گویند.

مادر یکی از جانباختگان مادر زانیار را اینگونه دلداری می‌داد: پسرت امروز با پسر من و تمام شهیدان کوردستان جشن گرفته است. امروز او ما را می‌بیند و اگر بداند راهش را ادامه می‌دهیم روحش شاد می‌شود. نفرین بر آن ها که شادیمان را عذا کردند.

ثریا کریمی از دیگر حاضران در مراسم می‌گوید: بر مزار زانیار ابوبکری آهنگ‌های حماسی و سوزناک با صدای دست زدن مردم به جای آهنگ تولد پخش می‌شود و به جای تبریک تولد مردم شعار شهید نمی‌میرد سر می‌ دادند. شاید فقط کوردستان است که تولد جوانانش را بر مزار آن ها می‌گیرند و مادران به جای شادی شیون می‌کنند و همسران بجای آنکه صورتشان پر بوسه شود پر از اشک می گردد. اینجا بر مزار شهیدانمان حلوا، کیک و نقل را همزمان پخش می‌کنند و در عزا و عروسی و جنگ لباس کوردی و جامانه بر تن مردم است تا هر لحظه بگوییم ما همچنان پابرجاییم.

مردم بر مزار جانباختگان شعارهای شهید نمی‌میرد، مرگ بر دیکتاتور سر دادند و چند نفر از نزدیکانش سخنرانی کردند و شعر خواندند که در تمام آن‌ها نام ژینا و انقلاب می‌درخشید و تداوم مبارزات و راە جانباختگان به‌عنوان والاترین هدف بیان شد.