روز جهانی زن روزی برای کادو دادن و تبریک گفتن؟!! یا روزی برای کم‌رنگ شدن نابرابری‌ها...
هشتم مارس بە عنوان روز جهانی زن در جهان شناختە شدە است، اما زنان ایران اکنون دیگر کمترین اطلاعی در این مورد دارند و افرادی کە فعلایت می‌کنند تنها بە دادن گل و شیرینی بە زنان بسندە می‌کنند.
هیما راد
سنندج- بسیاری از زنان اقشار جامعە حتی از وجود روزی بە عنوان روز "جهانی زن" بی‌اطلاع هستند، وشاید تنها بخشی از این بی‌خبری و نا آگاهی به خود زنان مرتبط باشد، اما دلیل اصلی بی‌اطلاعی آن‌ها عدم رسانه‌ای صادق و انجمن‌های زنان به واقع دلسوزی است که در برنامه‌های خود آموزش و اطلاع‌رسانی در این مورد را نگنجانده‌اند.
واقعیت امر این است که بیشتر افرادی هم که تا اندازه‌ای آگاهی دارند این روز را بیشتر به روزی برای کادو دادن و تبریک گفتن مبدل کرده‌اند و به جای فهماندن و تعریف حقوق پایمال شده‌ی خود به مردان زندگی‌شان و نزدیک شدن به جامعه‌ای برابر، بیشتر انتظار هدایا و تشریفاتی شبیه به روز ولنتاین را دارند.
محدود شدن فعالیت "ان‌جی‌او"های زنان به تجمع گروه کوچکی از زنان و خواندن بیانیه برای خودشان!!...
با اینکه این مناسبات با توجه به یک سری ارزش‌ها نامگذاری شده و انتظار می‌رود تا نسل به نسل با آمدن آن روز احترام به ارزش‌ها یادآوری شود و گامی دیگر برای تحقق اهداف بنیان‌گذاران آن برداشته شود اما نە تنها شاهد چنین چیزی نیستیم بلکە هر روز شاهد اضمحلال ارزش‌ها هستیم. این وظیفه بیشتر متوجه "ان‌جی‌او" و نهادهای زنان است تا برای آگاه‌سازی، اقداماتی سازنده پیش گیرند وتنها به تجمع چند نفری زنان در گوشه و کنار بسنده نکنند چرا کە اکنون جامعه‌ی زنان نیازمند اقدامات عملی بیشتری است.
برای بیشتر زنان در ایران روز زن روز میلاد فاطمه‌ی زهراست، چون این روز در تقویم شمسی گنجاندە شدە و در رسانه‌‌ها مدام یادآوری می‌شود ولی جهانی بودن هشت مارس هنوز باعث نشده که مردم به آن توجهی داشته باشند هرچند در چند سال اخیر در شبکه‌های اجتماعی یا فضای مجازی اطلاع‌رسانی‌ها بیشتر شده اما هنوز ماهیت اصلی این روز برای عامه‌ی مردم نا‌آشناست.
خبرگزاری زن از تعدادی از زنان در سطح شهر سنه در مورد هشت مارس سوال کرد و در این میان اکثریت زنان از وجود روز جهانی زن بی‌اطلاع بودند و افرادی هم کە اطلاع داشتند ماهیت اصلی این روز را نشناختە بودند. این در حالی است کە روزگاری زنان در این شهر برای اهداف خود و رسیدن بە آرمان‌هایشان جانفشانی کردەاند و روز هشت مارس برای آنان بە روزی برای احیای مبارزات و رسیدن بە مطالباتشان بود.
تینا الماسی هنرجوی یکی از موسسەها چنین می‌گوید: متاسفانە هیچ اطلاعی از چنین روزی نداشته‌ام ولی دوست داشتم که بدانم و در زندگی‌ام به کار بگیرم، ما می‌توانیم در زندگی خودمان هر روز قدمی برای بهتر شدن اوضاع جامعه برداریم حداقل آنقدر که در این روز حرف‌هایمان جدی گرفته شود.
روژگار نیازی زن جوان دیگر در این باره می‌گوید: من فقط می‌دانستم که هشت مارس روز زن است و اطلاعات دیگری در موردش ندارم.
از مادری(سهیلا نامی)کە بچەاش را برای گردش بیرون آورده می‌پرسم و این‌چنین می‌گوید: زنان اطلاع زیادی در مورد هشت مارس ندارند و نمی‌دانند چه روزی‌است، زنان باید گردهم آمده و این روز را با هم جشن بگیریم. من به عنوان یک زن خانه‌دار بار زندگی و سختی‌هایش بیشتر بر دوش من است و فرصتی برای فهمیدن این مناسبات ندارم، اندازه‌ی یک مرد مسئولیت دارم و امیدوارم ما زنان بتوانیم هر روز گامی به سوی آزادی و یک زندگی شیرین و راحت برداریم و هشت مارس را گرامی بداریم.
سعی می‌کنم این‌بار از رهگذران بپرسم؛ دو دانشجویی که مشغول پیاده‌روی هستند. یکی از آن‌ها کە دوست ندارد خودش را معرفی کند این‌گونه می‌گوید: من نمی‌دانم هشت مارس چه روزی‌است چون در هیچ رسانه و جایی در جامعه اطلاع‌رسانی نشده و آنقدر دغدغه‌ی فکری دارم که اصلا این روز به ذهنم خطور نکرده، فکر نمی‌کنم فهمیدنش تاثیر خاصی در زندگی‌مان داشته باشد و در آخر می‌گوید: اما اکنون که معنی این روز را فهمیدم، سعی می‌کنم هر روز در زندگی گامی برای رسیدن به اهدافم بردارم و مفیدتر عمل کنم.
دانشجوی دیگر نیز ضمن تبریک این روز به تمام زنان می‌گوید که من تا اندازه‌ای اطلاع داشتم ولی به نظرم تاحالا هیچ برنامه‌ای وجود نداشته تا اطلاع‌رسانی شود و مهم بودن این روز را یادآور شود.
و در آخر هنر جوی خوشنویس و جوان روبار رحیمی هم هشت مارس را تبریک می‌گوید و بر این باور است که ما زنان می‌توانیم خود را از طریق هنرمان به دنیا معرفی بکنیم.
زنان بسیاری از جواب دادن امتناع کردند شاید چون این مناسبات را سیاسی می‌دانستند یا به دلایل دیگر...اما امیدوارم این مناسبات یک روز به معنای واقعی جشن گرفته شوند و زنان از نام بردنش هراسی نداشتە باشند... به امید جامعه‌ای برابر.