روز ٨ مارس پرشور در آنکارا: ما در برقراری پل‌های صلح پیشگام خواهیم بود
در جریان تجمعات روز هشتم مارس، پلتفرم زنان آنکارا اقدام به قرائت نامه‌ای از گولتان کشاناک نمود. وی ضمن ابراز احترام به جمعیت حاضر، بیان داشت: ما از آمد تا آنکارا و از آنکارا به کل جهان، در برقراری پل‌هایی به منظور صلح اجتماعی پیشرو خواهیم بود.
آنکارا - در راستای مناسبت هشتم مارس، پلاتفرم زنان آنکارا از میدان کولج به سمت خیابان ساکاریا تظاهراتی ترتیب داد. طی این راهپیمایی، شرکت‌کنندگان با حمل پلاکاردهایی با عنوان‌هایی همچون «سکوت نخواهیم کرد، ترس نخواهیم داشت، اطاعت نمی‌کنیم» و سردادن شعارهایی چون «بدون زن، زندگی معنایی ندارد»، «جایی که امید باشد، زن وجود دارد»، «زنان متحد، قدرتمندند» به ابراز نظرات خود پرداختند. شعارهایی مانند «زن، زندگی، آزادی» و «زمین می‌لرزد، اگر زنان آزاد باشند» بارها تکرار شد. در این تظاهرات، تصاویری از گولتان کشاناک، نامزد زندانی شهرداری مشترک آنکارا از حزب برابری و دموکراسی خلق‌ها (حزب دم) نیز به نمایش گذاشته شد. زنان با پوشیدن لباس‌های رنگارنگ و حمل پلاکاردها، در خیابان ساکاریا، اعلامیه‌ای منتشر کردند.
این اعلامیه با حضور اعضای پلاتفرم، ایلکه کومارتاشلی‌اوغلو و نباهت چالپان، به زبان‌های ترکی و کوردی قرائت شد.
«ما از حقوق و زندگی خود دفاع می‌کنیم»
در اعلامیه‌ای که در این مناسبت منتشر شد، با اشاره به اهمیت روز هشتم مارس به عنوان زمانی که مبارزه در برابر خشونت دولتی مبتنی بر جنسیت، استعمارگرایی و تبعیض شدت می‌گیرد، اظهار شده است: «ائتلاف حاکم میان حزب عدالت و توسعه و حزب حرکت ملی، با پیاده‌سازی سیاست‌هایی که ضد زن هستند، به حمله به حقوق بنیادین ما ادامه می‌دهند. تلاش برای تغییر در قانون مدنی که حق نفقه زنان را هدف قرار می‌دهد، و استقرار سیستم «میانجیگری خانواده» که فرایند طلاق را برای زنان سخت‌تر می‌کند، در تلاشند تا زنان را در چارچوب «خانواده مقدس» کنترل کنند. به جای این که دولت به وظیفه اصلی خود در حمایت از حق حیات زنان، جلوگیری از خشونت و مجازات متجاوزان عمل کند، حقوق به دست آمده زنان مورد تعرض قرار می‌گیرد. ما برای دفاع از حقوق و زندگی‌مان مقاومت می‌کنیم.»
«زنان قصد دارند صدای تلاش‌های نادیده خود را به گوش جهان برسانند»
در ادامه‌ی اعلامیه، با تأکید بر وخامت وضعیت فقر و اجبار زنان به اشتغال در مشاغل فاقد امنیت شغلی، ذکر شده است: «احترام و حمایت خود را نسبت به مقاومت زنانی که در آگروبای و اوزاک تکستیل برای حقوق و تلاش‌های خود ایستادگی می‌کنند، ابراز می‌داریم و از طریق همبستگی خود، مقاومت آنها را در سراسر کشور تقویت می‌کنیم. به عنوان زنانی که زیر بار بیکاری و گرسنگی کوشش می‌کنیم، نادیده انگاشته شدن زحمات مراقبت خانگی‌مان را قبول نداریم. ما به ارتقاء صدای کوشش‌های نادیده‌گرفته‌شده‌مان و حمایت از تلاش‌هایمان در همه زمینه‌ها ادامه خواهیم داد. در حالی که جنگ‌های امپریالیستی و اشغالگری در سرتاسر جهان ادامه دارند، کسانی که با فریادهای جنگی سعی در خفه کردن صدای صلح دارند، باید آگاه باشند که ما زنان با اصرار بر صلح ایستاده‌ایم. ما مقاومت زنان در روژاوا را مورد ستایش قرار می‌دهیم.»
در بخش دیگر این اعلامیه آمده است: «همزمان با نزدیک شدن به انتخابات محلی، با عزمی راسخ برای دفاع از حقوق عمومی‌مان و ایجاد شهرهایی که در آنها زنان و افراد ال‌جی‌بی‌تی به صورت برابر و آزادانه زندگی کنند، پیش می‌رویم. ما زنان در همه جا در این شهر حضور یافته‌ایم، حضور داریم و به حضور خود ادامه خواهیم داد! به سازماندهی فعالیت‌هایمان در تمام جنبه‌های زندگی، مقاومت در برابر حملات خشونت‌آمیز مردسالارانه-دولتی و به چالش کشیدن ساختار نظام مردسالار که قصد دارد حیطه عمل ما را محدود کند، ادامه خواهیم داد.»
نامه‌ای از گولتان کشاناک
پس از انتشار اعلامیه، امینه اکیلدیز، نماینده زنان کنگره دموکراتیک خلق‌ها (HDK) در آنکارا، به خواندن نامه‌ای از گولتان کشاناک پرداخت. این نامه توسط گولتان کشاناک، نامزدی که در زندان به سر می‌برد و برای سمت شهردار مشترک آنکارا از حزب برابری و دموکراسی خلق‌ها (حزب دم) نامزد شده بود، مخصوص روز ۸ مارس نگاشته شده بود.
متن نامه‌ای که گولتان کشاناک به مناسبت روز جهانی زن، ۸ مارس نوشته است، حاوی پیامی پرشور و الهام‌بخش به زنان مبارز و پیشگام در ساخت تاریخ است: «زنان گرامی، سازنده و نگارنده تاریخ، آراسته به روحیه‌ی پیروزی، من شما را با محبت و دوستی عمیق زنانه درود می‌فرستم. روز جهانی زن، ۸ مارس، بر شما مبارک باد. درود به زنان مبارز، تبریکات من را به مناسبت روز ۸ مارس پذیرا باشید. پاینده باد ۸ مارس، پاینده باد مقاومت زنان.»
زنان عزیز؛ جشن‌ها و مناسبت‌های ایجاد شده توسط افرادی که تحت ستم قرار گرفته‌اند، عموماً ریشه در ظلم و خشونت آمران دارد. تاریخ ما سرشار از مصائب است، اما این رنج‌ها به منزله‌ی دانه‌هایی هستند که بر این خاک افتاده و رشد یافته‌اند. آنها رنج بر ما تحمیل کردند، و ما بار دیگر به عنوان نمادهای مقاومت ظهور یافته‌ایم. دقیقاً ۱۶۷ سال پیش، جنبش آزادی زنان جهانی از خاکستر خواهرانی که در نیویورک به آتش کشیده شده بودند، زاده شد. ما به طور مداوم در طول تاریخ حضور داشته‌ایم، حضور داریم و به این حضور ادامه خواهیم داد... ما قلم‌فرسایی در تاریخ را به عهده گرفته‌ایم و به این کار ادامه خواهیم داد... ما از آمد به آنکارا و از آنکارا به اقصی نقاط جهان، به عنوان پیشروان در ایجاد پل‌های صلح اجتماعی عمل خواهیم کرد. هیچ‌گاه همتایانمان در غزه، شنگال و کوبانی را از یاد نخواهیم برد. صدای «زن، زندگی، آزادی» ژینا امینی را در سراسر عالم پژواک خواهیم داد.
«ما با اراده در این راه گام برخواهیم داشت»
مبارزه برای دستیابی به صلح به عنوان یک اصل اساسی از دیدگاه جنبش زنان تلقی می‌شود. ما در دفاع از صلح و تلاش برای تحقق آن در سراسر جهان، لحظه‌ای از پای نخواهیم نشست. از طریق پیاده‌سازی سیستم ریاست مشترک، ز خواستار بازسازی مدیریت‌های محلی بر اساس ارزش‌های دموکراتیک هستیم و بر این باوریم که «ما قادر به اداره هم خودمان و هم شهرهایمان خواهیم بود.» با پیشبرد یک دیدگاه، سیاست‌ها و اراده قاطعانه زنانه، این جنبش به دنبال چالش برانگیز کردن نظام مردسالار است. این راه با اراده‌ای مصمم ادامه خواهد یافت. از طریق توسعه سازمان‌های مخصوص زنان، تقویت همبستگی و پیشبرد مبارزه زنان، این جنبش به سوی پیروزی پیش خواهد رفت. با سپاس و روحیه‌ای مبارز، برای شما آرزوی موفقیت می‌کنم.
در پاسخ به این فراخوان، زنان با سر دادن شعارها و کف زدن از نامه گولتان کشاناک استقبال کردند. تظاهرات با اجرای رقص‌های محلی و ادامه دادن شعارها به پایان رسید.