قتل فرخنده چاه‌آبی؛ صدای اعتراض زنان افغانستان در روز جهانی محو خشونت علیه زنان

در آستانه روز جهانی محو خشونت علیه زنان، قتل فرخنده چاه‌آبی، دختر ۱۷ ساله افغان، توجه فعالان را به خشونت سیستماتیک علیه زنان زیر حاکمیت طالبان جلب کرده است.

بهاران لهیب

کابل- در آستانه ۲۵ نوامبر، روز جهانی محو خشونت علیه زنان، زنان افغانستان در گوشه و کنار کشور برای تحقق حقوق خود صدا بلند کرده و اعتراض نمودند. آنان از برگزاری نمایشگاه‌ها، اعتراض‌های داخلی، مصاحبه‌ها، نگارش متن‌ها برای تأمین حقوق زنان در شبکه‌های اجتماعی و ده‌ها فعالیت دیگر استفاده کردند تا نقش خود را ایفا نمایند. این اعتراض‌ها همزمان با یادآوری قتل فرخنده چاه‌آبی، دختری ۱۷ ساله از ولایت تخار است که در حدود یک ونیم ماه قبل  ازدواج نموده بود.

در تحت حاکمیت طالبان که به شدت ضد زن و زن‌کش هستند، ده‌ها زن در گوشه و کنار افغانستان به شکل مخفیانه به قتل می‌رسند و تلاش می‌شود این جنایات بدون نام و نشان و بدون نشر رسانه‌ای پنهان شوند. در بسیاری از قتل‌های زنان، خانواده‌ها توسط مقتول تهدید شده و مجبور به سکوت می‌شوند.

با این حال، بعضی قتل‌ها را حتی طالبان و هم‌دستان‌شان نیز نمی‌توانند پنهان کنند. از جمله قتل فرخنده چاه‌آبی، ۱۷ ساله، که حدود یک ماه پیش با پسر یکی از افراد بانفوذ ولایت تخار به عقد اجباری در آمد، و به تاریخ ۲۶ عقرب ۱۴۰۴ جسدش در کابل در منزلش به دست آمد. بعد از اعتراضات گسترده فعالان حقوق زن در شبکه‌های اجتماعی، طالبان مجبور شدند بپذیرند که جسد وی در منزلش در کابل به دست آمد.

باز هم مانند حسنا سادات و حورا سادات، علت اصلی قتل را پنهان ساخته و به قول والدین‌اش، علت مرگ را مشکلات قلبی اعلام کرده‌اند. اما زنان و فعالان افغانستان این موضوع را قبول ندارند.

شکیبا روشن (نام مستعار)، یکی از داکتران، در این باره به خبرگزاری ما گفت: «این حرف که فرخنده ۱۷ ساله بر اثر سکته قلبی جان داده، غلط است. خواستند جرم مجرمین را پنهان کنند و طالبان هم هم‌دست قاتل فرخنده است.»

او ادامه می‌دهد: «فرخنده هیچ سابقه بیماری نداشت و به ندرت، حتی در این سن، سکته قلبی رخ می‌دهد. از دور هویدا است که او به قتل رسیده است.»

شکیبا اشاره می‌کند: «وقتی رسانه‌ها قتل فرخنده را سکته قلبی اعلام کردند، یاد قتل ژینا امینی افتادم که رژیم آخوندی ایران، ژینا ۱۹ ساله را به قتل رساند و مدعی شد مشکل مغزی داشته است. بین رژیم ایران و طالبان در زن‌ستیزی و زن‌کشی هیچ فرقی نیست؛ هر دو دو روی یک سکه هستند و الهام‌بخش یکدیگر.»

او در ادامه گفت: «مطمئن هستم روزی می‌رسد که زنان این دو کشور دست به دست هم داده و این رژیم‌های خون‌خوار زن‌کش را نابود خواهند کرد.»

قابل یاد‌اوری است ما به دیدن خانواده فرخنده رفتیم. اما متاسفانه اجازه ورد به منزل و یا حتا جاده منزلشان را پیدا نکردیم همه جا توسط طالبان محاصره شده بود.