مرکز خبر- در چهارمین ماە از خیزش انقلابی خلق‌ها علیە حکومت ایران با رهبری زنان و آغاز سال جدید میلادی، جامعەی زنان آزاد شرق کوردستان بیانیەای را منتشر کرد.

 

متن بیانیە بە شرح زیر می‌باشد:

سال ٢٠٢٢ برای زنان در ایران، خاورمیانه و جهان، سالی مملو از مبارزه، پیشاهنگی و حضور فعال‌شان در تمامی عرصه‌ها بود. از ابتدای سال تاکنون، زنان شاهد تهاجمات بسیاری از سوی حاکمیت‌های مرد محور منطقه بودند. از افغانستان تا ایران و ترکیه و … از خانه تا خیابان به صحنه‌ی نبرد دو جهانبینی مبدل گشت. نبردی که به بهای جان، حق را از باطل جدا ساخت. نبردی که در آن، زنان بیش از پیش به اراده‌ی ذاتی خود تکیه کرده و با تکیه بر همین اراده‌ی ذاتی، تمام جامعه را به پروسه‌ی انقلاب دعوت نمودند. صد روز گذشته و در سراسر ایران، علی رغم سیاست‌های حاکمیت، این پروسه استمرار دارد. البته این استمرار، فرهنگی به نام مقاومت تا پیروزی را ساخت و آتش امید به تغییر را شعله ورتر از گذشته ساخت.

شروع این قیام از شرق کوردستان بود، اما به آنجا محدود نماند. پیام اتحاد خلق‌های ایران، به آن سوتر یعنی افغانستان نیز رسید. همگی بر این موضوع واقفیم که زنان در افغانستان از همان ذهنیتی در رنج و عذابند که زنان در ایران با آن مبارزه می‌کنند. زنان در ایران بخوبی وضعیت زنان افغانستان را درک خواهند کرد، زیرا ذهنیت پیرسالار و مردمحور ولایت فقیه و طالبان، سیاست‌های زن ستیزانه‌شان روز به روز بیش از پیش افزایش می‌یابد.

تعاریف هر دو برای زنان، تعریفی کاملا جنسیت گرایانه بوده که آنان را ابژه می‌خواند و می‌داند. از منظر هر دو، زنان نه قادر به تصمیم‌گیری هستند و نه لازم به آن! از آن جهت، برآنند تا طبیعی‌ترین حقشان را از آنان سلب کرده و عرصه را بر آنان تنگ نمایند. عدم حضور زنان درعرصه‌های عمومی از جمله حق آموزش در مدارس متوسطه برای دختران، ممنوعیت زنان در ادارات دولتی و غیردولتی وممانعت از ورود زنان به پارک ها و اماکن عمومی و دامن زدن به تضاد مذهبی- ملی در افغانستان و همچنین حجاب اجباری، قتل زنان تحت نام قانون، عدم حضوردر بسیاری از عرصه‌های سیاسی- اجتماعی، کودک همسری و… در ایران، نمونه ای از این قبیل سیاست‌هاست.

در شرق کوردستان و ایران، شیرین علم هولی، ژینا، نیکا و زنان فعال دیگری؛ در افغانستان، فرخنده، رخشانه و الهه‌های دیگری مورد هدف قرار می‌گیرند. اما در برابر تمامی تهاجمات حاکمیت، حضور فعال زنان در ایران و افغانستان موجب دلگرمی زنان مبارز در سراسر جهان گشته است. این بدان معناست که هیچ کدام از تعاریف و سیاست‌های زن ستیزانه‌ی ولایت فقیه و طالبان از سوی زنان قابل قبول نیست و برایشان مشروعیت ندارد. در این روزهای گرم مبارزه، خیابان به گیسوی همه‌ی زنان کورد، بلوچ، افغانستانی، آذری و بلوچ  و فارس مبدل گشته که هیچ دستی نمی‌تواند آن را کوتاه کند. پیکار زنان جهت حضور در زندگی منجر به امید به برساخت حیاتی صحیح و جامعه‌ای دموکراتیک گشته است. بیش از صد روز از این انقلاب گذشته و زنان افغانستان به شیوه‌های گوناگون حمایت خود را از این انقلاب عظیم در شرق کوردستان و ایران، اعلام نموده‌اند. این حمایت به معنای درک وضعیت زنان از همدیگر و مبارزه‌ای مشترک در برابر ایدئولوژی و حاکمیتی اقتدارگرا است.

همچون «جامعه‌ی زنان آزاد شرق کوردستان» کژار، بر ایجاد اتحاد زنان در شرق کوردستان، ایران و افغانستان تاکید داشته و همواره از مبارزات‌شان در برابر حاکمیت بنیادگرای طالبان، حمایت می‌نماییم و ضمن بیان اینکه در سال ٢٠٢٢ مبارزات زنان در ایران و افغانستان، دستاوردهای عظیم بسیاری را بهمراه داشت، صیانت از این دستاوردها و گسترش روزافزون مبارزه در تمامی عرصه‌ها هدف اساسی‌مان خواهد گشت.