مرکز خبر – پروین بهمنی از هنرمندان و پژوهشگران شناخته‌شده‌ی موسیقی ایران که به «خالق لالایی‌های مادرانه‌ی ایران» شهرت داشت، بعد از مدت‌ها مبارزه با بیماری قلبی – ریوی دار فانی را وداع گفت.

 

پروین بهمنی، متولد ۱۳۲۸ در روستای جایدشت در حوالی فیروزآباد فارس متولد شد. خانواده‌ی آنها یعنی قشقایی‌ها کلا با موسیقی عجین بوده و پدرش نیز از صدای خوبی برخوردار بوده است. پروین از سن ۴ سالگی با شعر و موسیقی آشنا می‌شود.

بعد از پایان تحصیلات وارد دانشسرای عشایری شد و به مدت ۱۶ سال به آموزگاری اشتغال داشت و همزمان مشغول آموختن ردیف‌های موسیقی بود.

مدتی نزد اساتیدی چون محمد حسین کیانی، حبیب‌خان گرگین، غلامرضا‌ خان بهمنی و محمد قلی خورشید موسیقی اصیل یاد گرفت سپس به تهران رفت.

مدتی در تهران نزد هنگامه اخوان مشغول یادگیری دستگاه شور شد پس از آن بود که به ایتالیا رفت و به مدت دو سال آنجا ساکن بود.

بصورت جدی بعد از گذران سال‌های اولیه‌ی انقلاب در نهایت سال ۱۳۷۲ وقتی ۴۶ ساله بود گروه موسیقی قشقایی به سرپرستی او در جشنواره‌ی آینه‌ آواز ، اجرا کردند.

 سپس از سال ۱۳۷۸ هم اجراهای مستقل ایشان خود را شروع کرد تا اینکه از سال ۱۳۸۰ با تاسیس گروه موسیقی حاوا به فعالیت‌اش سرعت داد.

خانم بهمنی کنار آواز محلی بعنوان یک پژوهشگر موسیقی شناخته می‌شد تا اینکه سال ۱۳۸۶ با لالایی در فیلم «سه زن» منیژه حکمت به شدت مشهور شد.

فعالیت خانم بهمنی در احیای موسیقی تورکی قشقایی خیلی زود نشان درجه دو و یک فرهنگی را برایش به ارمغان آورد و عضو موسسه‌ی پیشکسوتان هنر ایران شد.

او سپس بعنوا ۶ بانوی موسیقی کشور شناخته و مقام بانوی برگزیده‌ی فرهنگی ترکان جهان را از آن خود کرد.