نفس جاویدان

تهران- شنبه ٢٢ اردیبهشت، کانون فیلم انجمن مستندسازان سینمای ایران به نمایش مستند میان انقلاب‌ها با حضور باهار افسری و شیلان سعدی به نقد و بررسی و گفت‌وگوی جمعی فیلم پرداختند.

این فیلم مستند به کارگردانی ولادی پتری اهل رومانی است. موضوع آن بر اساس واقعیت نامه‌نگاری دو زن ایرانی و رومانیایی به نام زهرا و ماریا است. هر دو در رومانی به تحصیل مشغول می‌شوند و روابط عمیقی بین آن‌ها شکل می‌گیرد و با نزدیک شدن به انقلاب ۵٧  زهرا که گرایشات چپ داشته به ایران باز می‌گردد و نامه‌نگاری این دو دوست شروع می‌شود. بعد از شکست انقلاب  ۵٧  در ایران زهرا که هنوز به فعالیت‌های خودش ادامه می‌دهد در آخرین نامه‌ی خودش به ماریا می‌فهماند که گویا تحت نظر است و خانه‌اش را با بسیاری از اسنادهایی که داشته بازرسی کرده‌اند بعد از آن گویا در اعدام‌های دهه شصت دیگر نامه‌ای از طرف زهرا به ماریا ارسال نمی‌شود. از طرف دیگر ماریا از انقلاب دیگری در رومانی سخن می‌گوید در دوران نیکلای چائوشسکو که بسیاری از مردم برای تحصیل و کار به آنجا می‌رفتند، زهرا و ماریا در آن دوران باهم آشنا می‌شوند و بعد از آن که در رومانی بعد از انقلاب ۵٧  در ایران انقلاب می‌شود و پرچم آمریکا به اهتزاز درمی‌آید ماریا در نامه از وضعیت کشورش سخن می‌گوید که همه چیز گران شده و این رومانی با آنچه که قبلاً آنجا بودی بسیار فرق کرده است.

منتقدین گفتند: دو زن، دو انقلاب، دو انسان ایدئالیست روایت جذابی از فیلم بود که باید آن را بیان کرد. نسبت به موسیقی فیلم نقدهایی داشتند که می‌شد در گزینش آن کارگردان دقت بیشتری می‌کرد. نقد دیگری این بود که کارگردان به دوران قبل از انقلاب یا شاه اشاره‌ی چندانی نکرده است و می‌بایست بیشتر به شرح این انقلاب‌ها می‌پرداخت. هرچند بیشتر تماشاچیان بر این موضوع توافق داشتند که کارگردان آگاهانه تنها خواسته است از روایت نامه‌های دو زن و دو دوست صمیمی را به این صورت نشان بدهد.