نامه هستی امیری در مورد شرایط بند زنان زندان اوین
هستی امیری: «ما مبارزه را از نقطههای متفاوتی شروع میکنیم و در نقطههای متفاوتی پایان میبخشیم.»
مرکز خبر- امروز یکشنبه ۱ مهر ماه ۱۴۰۳، هستی امیری، دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی و زندانی سیاسی سابق، در صفحه اینستاگرام خود نامهای را در مورد زندگی در زندان و تبعیضهای موجود در زندان، در دو پست جداگانه منتشر کرد.
گفتنی است که هستی امیری نوشته است: « تلاش کردم درباره زندگی در بند زنان زندان اوین و شرایط آن بنویسم. نامه پاسخی است به ادعای فائزه هاشمی.»
وی در مورد کیفیت غذای زندان توضیح داده است که حتی در غذاهای گوشتی، گوشت قرمز کاملا حذف شده است و در تمام غذای های خورشتی فقط گوشت مرغ استفاده میشود. در بسیاری از موارد نیز غذاها به سطل آشغال ریخته میشود و یا به آشپزخانه برگشت داده میشود، که نشان از کیفیت پایین غذاها دارد. با این اوصاف هر زندانی تنها با غذای زندان نمیتواند سر کند و مجبور به خرید مواد غذایی میشوند که این نیز هزینه زیادی برای هر زندانی دارد، مخصوصا اگر زندانی دارای حبس طولانی، بیمار، حامله یا دارای نوزاد باشد.
هستی امیری در نامه خود همچنین به شبنم نعمتزاده اشاره کرده که با وجود محکومیت مالی که باید در زندان قرچک دوران حبس خود را بگذراند، به واسطه جایگاه خانوادهگی و قدرتشان به بند زنان زندان اوین آورده شده، اما زندانیان اجازه ورود وی به بند را ندادند و در قرنطینه و آسایشگاه زندانبانان اقامت دارد.
هستی امیری در نامه خود در مورد اتحاد و همدلی زندانیان سخن گفته و توضیح داده که زندان میز گرد سیاسی نیست که بعد از چند ساعت بحث به خانه برگردیم و یکدیگر را نبینیم. ما زندانیان در شادیها و غمها تنها یکدیگر را داریم.
این زندانی سیاسی سابق در مورد امکانات پزشکی و بهداری اوین میگوید: «در خصوص اعزام پزشکی باید تاکید کرد که بهداری اوین گاه سادهترین داروها و امکانات پزشکی کاملی را نیز ندارد، حتی در حد یک درمانگاه عادی هم نیست. تنها راهکار پزشکان آنها تزریق آرامبخش است. شما با اسرار و پافشاری به بهداری منتقل میشوید. ولی تنها با تجویز آرامبخش به بند بازخواهید گشت. با تایید اعزام فوری به بیمارستان طالقانی منتقل میشوید تا کارهای ابتدایی پزشکی انجام شود. ماهها برای یک آزمایش خون باید به دفتر بروید و با بهداری صحبت کنید. دریافت جوای آزمایش تقریبا غیر ممکن است و به خود زندانی تحویل داده نمیشود.برای برخی زندانیان حتی بعد از ماهها نامهنگاری و پیگیری اعزام پزشکی صورت نمیگیرد.»
هستی امیری همچنین گفت: « زندان اوین خود از امنیتیترین زندانهاست و مسئولان آن تنها از طریق سازمان زندانها تعیین نمیشوند و نهادهای امنیتی در انتخاب آنان دخیل هستند و چه بسا از اعضای همان نهادها باشند.»
هستی امیری در مورد حضور بازجو در بند و تاثیر فائزه هاشمی در این مورد گفت: «بند زنان پس از سالها هزینه و مبارزه توانسته بود پای بازجو را از بند ببرد. حتی زندان و دستگاه قضایی هم جرات نمیکرد نام بازجو را بیاورد. اما فائزه هاشمی در ماههای اخیر بسیاری از افراد بند را به سمت درخواست ملاقات با بازجو سوق داده بود.»
وی همچنین گفت: «رفت و آمدهای بازجو به حفاظت زندان و بردن زندانی به حفاظت برای ملاقات با بازجو شروع شد. بگذارید دقیقتر بگویم همه ما خوب میتوانیم پیشبینی کنیم بازجو در قبال آزادی و مرخصی در امنیتیترین زندان کشور از زندانی چه میخواهد. این این احتمال بسیاری از افراد بند را نسبت به آنانی که به ملاقات با بازجو رفتند با در حال رفت و آمد به حفاظت زندان بودند، بیاعتماد کرد و نهایتا برخی از زندانیان اعلام کردند: ما سیاسی نیستیم و میخواهیم از اینجا آزاد شویم.»
وی در پایان نوشت: « ما مبارزه را از نقطههای متفاوتی شروع میکنیم و در نقطههای متفاوتی پایان میبخشیم. بسیاری در خیابان کشته میشوند، بعضی در اتاقهای بازجو و زیر شکنجه و برخی باطنابهای دار تا نهایتا برخی از ما جشن پیروزی را زندگی کنند. مسیر سخت و دشوار خواهد بود چراکه حکومت فاشیستی با سالها مبارزه جای خود را به حکومتی دموکراتیک خواهد داد.»