خوی- شامگاه شنبه ۸ مهر ۱۴۰۲ مردی به نام علی.ت  در روستای ابراهیم‌آباد خوی به علت اختلافات خانوادگی همسر ۳۷ ساله‌ی خود به نام مریم و دختر ۹ ساله‌اش به نام سوگند را به همراه خواهر همسرش ،نوشین  با سلاح گرم به قتل رساند.

اختلافات این خانواده بر سر تعصبات زن‌ستیز و آزارهای مستمر این مرد برای همسرش بوده است.به گفته‌ی منابع محلی این مرد پیشتر ازدواج کرده  و از همسر اول خود صاحب سه دختر شده  و پس از چند سال زندگی مشترک به علت آنکه همسرش فرزند پسر بە دینا نیاوردە، او را طلاق داده و با مریم ازدواج کرده است.

در زندگی مشترک خود با مریم نیز صاحب یک دختر شده  و پس از آن اختلافات این مرد با همسر خود شدت گرفته است.

در طول زندگی مشترک پر تنش این زوج، علی که به گفته‌ی اهالی روستا مرد چندان مقبولی نیز نبوده است، بارها همسر خود را آزار داده  و پس از شدت گرفتن اختلافات خانوادگی او تصمیم گرفته است که همسر و خواهران همسرش را به بهانه‌ی آنچه ناموس می‌خوانند به قتل برساند و خود ادعا کرده است که می‌خواهم نسل آن‌ها را منقرض کنم.

یکی از حاضرین در صحنه‌ی جرم می‌گوید: از او پرسیدم چطور آدم بچه‌ی بی گناه خودش را می‌کشد؟ او هم گفت دخترم بزرگ می‌شد و مثل مادر و خاله‌اش می‌شد، او هم از آن‌ها بود، از مادرش تکثیر شده است.

این فرد پس از وقوع جرم جلوی در خانه‌ی خود این قتل را جار زده است و مردم با پلیس تماس گرفته‌اند.گفته می‌شود یکی دیگر از بستگان همسرش نیز توسط او تهدید به مرگ شده است.

در خانواده‌هایی که فضای کاملا سنتی حاکم است و زن به عنوان ناموس و ملک مرد معرفی می‌شود نه تنها همسر، دختر، خواهر و مادر بلکه تمام بستگان زن ناموس معرفی می‌شوند و از دیدگاه مردسالاری رد کردن قوانین مردسالار هر یک از اعضای زن خانواده سبب بی آبرو شدن تمام خانواده می‌شود.همین امر سبب شده است که در قتل‌های ناموسی بستگان درجه دو و سه نیز به سبب پیوند خونی مرتکب قتل شوند.

فضای شهر خوی به واسطه‌ی سیاست‌های حکومت در این شهر بسیار بسته‌تر از سایر شهرها است و تغییر‌ فرهنگی در این شهر و به ویژه روستاهای اطراف دیرتر و سخت‌تر انجام می‌شود.

کمی پیش‌تر از این سه قتل نیز، در این شهر یک مرد ۷۵ ساله به دلیل ادعای خواهرش بر ارث و املاک پدری و شکایت از او در دادگاه، پس از صدور حکم جلوی در دادگاه با شلیک چهار گلوله خواهرزاده‌ی خود را به قتل رساند و کماکان ادعا داشت که ملک پدری حق پسر است و دختر نباید در این زمینه ادعایی داشته باشد.گفته می‌شود این مرد میانسال برای انتقام از خواهرش و ادعای او چنین کاری انجام داده است. درخواست زن بر ارث خانوادگی را هنوز هم در بسیاری‌ از خانواده‌های خوی عملی بی‌شرمانه می‌خوانند.

چنین فرهنگی اگرچه در شهرهای بزرگتر در حال کم رنگ شدن است اما در بسیاری از شهرهای ایران دختر را از ارث ‌محروم می‌کنند و این جبر القا شده بسیاری اوقات سبب شده  زنان حتی نتوانند بر اموال پدری و مادری ادعایی داشته باشند و در اکثر مواقع آن را بدون آنکه حق خود بدانند به برادرانشان بخشیده‌اند.

مردسالاری، ستایش و برتری دادن به فرزند پسر کماکان یک مشکل جدی است که در بیشتر خانواده‌های ایرانی دیده می‌شود.این دیدگاه نه تنها برای زنان بلکه برای مردان نیز می‌تواند فاجعه‌آفرین باشد.بسیاری از اختلافات خانوادگی و قتل‌های ناموسی ریشه در مردسالاری و زن ستیزی حاکم در جامعه دارد.

نسبت دادن جنس دوم و جنس ضعیف به زن در اکثر خانواده‌های ایرانی به نوعی درماندگی آموخته شده را از کودکی در زنان به وجود می‌آورد و خانواده به عنوان اولین نظام تربیتی برزگترین سهم را در انتقال این تفکر دارد.

در یک سال گذشته بسیاری از زنان به گفته‌ی خودشان با وقوع انقلاب " ژن ژیان آزادی" حق خود را بهتر شناخته و در برابر قوانین ظالمانه و زن ستیز ایستادگی می‌کنند.