سازمان‌های رسانه‌ای گزارش‌های سال ۲۰۲۱ خود را در مورد تخلفات علیه روزنامه‌نگاران منتشر کردند. اوزگه یورتاش، دبیر کل مطبوعات و تجارت در اتحادیه‌های کارگری و کارمندان نیز بر اهمیت ایجاد یک جامعه‌ی دموکراتیک برای جلوگیری از خشونت علیه کارکنان رسانه تاکید کرد.

 

الیف آکگول

استانبول – سازمان‌های آزادی مطبوعات و در سال ۲۰۲۱ بیانیه‌هایی را در مورد تخلفات علیه کارکنان رسانه مطابق با استانداردهای خود صادر کردند. بر این اساس، سازمان‌ها اذعان دارند که در سال ۲۰۲۱ قتل روزنامه‌نگاران کاهش قابل توجهی داشته است با این حال، بر اساس داده‌های  Press Emblem، تأثیر همه‌گیری که از سال ۲۰۲۰ در سراسر جهان در حال گسترش است برای خبرنگاران نیز منفی بوده است.

دبیرکل مطبوعات و تجارت در اتحادیه‌های کارگری و کارمندان، اوزگه یورتاش به خبرگزاری ما گفت: پیشگیری از خشونت و جنایت، ایجاد آزادی مطبوعات و ایجاد جامعه‌ای که در آن روزنامه‌نگاران بتوانند آزادانه نظرات خود را بیان کنند به اندازه‌ی رویه‌های قانونی مهم است.

 

گزارشگران بدون مرز: ۴۶خبرنگار کشته و ۴۸۸ خبرنگار دستگیر شدند

بر اساس گزارش گزارشگران مستقر در فرانسه، در سال ۲۰۲۱، ۴۶ روزنامه‌نگار در نتیجه‌ی فعالیت‌های حرفه‌ای خود کشته شدند و به گفته‌ی سازمان حقوق بشر، این کمترین میزان در بیست سال گذشته است. دو کشور با بیشترین آمار قتل روزنامه‌نگاران مکزیک با کشته شدن ۷ خبرنگار و کشته شدن ۶ خبرنگار در افغانستان در سال ۲۰۲۱ هستند، از سوی دیگر، گزارشگران بدون هیچ مرزی گفتند: که سال ۲۰۲۱ یک سال رکورد در دستگیری خبرنگاران بوده است، در مجموع ۴۸۸ روزنامه‌نگار دستگیر شده‌اند که ۶۰ خبرنگار زن در سراسر جهان هستند که این تعداد در مقایسه با سال ۲۰۲۰ بیش از ۲۰ درصد است.

 

کمیته حمایت از خبرنگاران: ۲۴ روزنامه نگار کشته و ۲۹۳ روزنامه‌نگار دستگیر شدند

بر اساس گزارش کمیته‌ی حفاظت از روزنامه‌نگاران مستقر در نیویورک، ۲۴ روزنامه‌نگار در سال ۲۰۲۱ در نتیجه‌ی فعالیت‌های خود جان باختند. یکی از آنها مینا خیری روزنامه‌نگار افغان بود. بر اساس داده‌های این کمیته، در سال ۲۰۲۱، ۲۹۳ روزنامه‌نگار از جمله ۴۰ روزنامه‌نگار زن دستگیر شدند. تعدادی از روزنامه‌نگاران در کمیته‌ی حمایت از روزنامه‌نگاران در ترکیه ثبت نام کرده‌اند، ۱۸ نفر از جمله ۲ زن بودند، در حالی که آیشه‌گول پارلداک و خدیجه دومان به عنوان دو خبرنگار بازداشتی در لیست کمیته ثبت شده‌اند.

 

کمپین لوگوی مطبوعاتی - حداقل ۱۴۰۰روزنامه‌نگار به دلیل این همه‌گیری جان خود را از دست داده‌اند

کمپین لوگوی مطبوعاتی (PEC) مستقر در ژنو گزارش می‌دهد که قتل روزنامه‌نگاران در سراسر جهان ۱۴ درصد کاهش یافته است. در سال ۲۰۲۱، ۷۹ متخصص رسانه در ۲۹ کشور کشته شدند. این رقم در سال ۹۲،۲۰۲۰ بود. افغانستان مرگبارترین کشور برای خبرنگاران است. از سوی دیگر، کمپین آرم مطبوعاتی تعداد خبرنگارانی را که به دلیل شیوع ابتدای همه‌گیری کرونا جان خود را از دست داده‌اند، نشان می‌دهد تا تاریخ ۱ مارس ۲۰۲۰، تعداد خبرنگارانی که بر اثر ویروس کرونا جان خود را از دست داده‌اند. به سال ۱۹۴۰ رسیده است، شامل ۹۵۴ نفر از آمریکا و ۵۵۶ نفر از آسیا، ۲۶۳ نفر از اروپا، ۹۸ نفر از آفریقا و ۶۹ نفر از آمریکای شمالی است. این کمیسیون گفت: برخی کشورها اطلاعات موثقی ندارند و این تعداد ممکن است به ۲۰۰ نفر افزایش یافته باشد.

 

روزنامه‌نگاران در معرض خشونت دولتی و غیرنظامی هستند

اوزگه یورتاش دبیرکل مطبوعات و بازرگانی اتحادیه‌های کارگری و کارمندان با اشاره به کشته شدن ۷۹ روزنامه‌نگار از سال ۱۹۰۵ در ترکیه، با خبرگزاری ما در مورد شاخص گرافیکی خشونت علیه روزنامه‌نگاران در ترکیه صحبت کرد و گفت: "روزنامه‌نگاران در پنج یا شش سال گذشته مستقیماً  کشته و قتل‌عام شده‌اند، اما خشونت علیه روزنامه‌نگاران ادامه دارد همانطور که بارها در خیابان‌ها و میادین و در برخی تظاهرات دیده‌ایم، روزنامه‌نگاران در معرض خشونت دولتی و خشونت غیرنظامی هستند."

اوزگه یورتاش اشاره کرد: "دافنه کاروانا گالیزیا به دلیل داستانی که در سال ۲۰۱۷ در مالت تهیه کرده بود، مورد هدف باندها قرار گرفت و روزنامه‌نگار پیتر آر دی وریس به دلیل پوشش اخبار توسط سازمان‌های جنایتکار در هلند به قتل رسید. متأسفانه شاهدیم که حرفه روزنامه‌نگاری ذاتاً هدف یک مرکز جنایتکار یا قدرت است. روزنامه‌نگاران هر از گاهی ترور می‌شوند و مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند.

 

"ما جنایات کنتراها را دیده‌ایم"

اوزگه یورتاش گفت: "خبرنگاران در ترکیه مورد قتل‌ها و ترورهای گسترده قرار گرفته‌اند، و قربانیان خود را "جنایت‌های قاتل ناشناس" می‌نامیم، که معتقدیم پشت باندهای کنترایلا هستند."

وی همچنین افزود: "وقتی به تاریخ اخیر خود و روزنامه‌نگارانی که کشته شده‌اند نگاه می‌کنیم، به یاد می‌آوریم که متین کوکتبه در سال ۱۹۹۶ کشته شد. متین کوکتپه در سال ۱۹۹۶ پس از شکنجه توسط پلیس جان خود را از دست داد. احمد تانر کیشلالی ترور در سال ۱۹۹۹ توسط یک بمب انفجاری و ترور مستقیم هرانت دینک در سال ۲۰۰۷ وقتی به این وقایع نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که ردپایی از کنتراها در پشت این جنایات وجود دارد."

به همین ترتیب، در مورد قتل کشلالی، همه‌ی نشانه‌ها حاکی از آن است که این ترور عملیاتی از سوی کنتراها بوده است. هدف قرار دادن افراد حرفه‌ای رسانه‌ای که در روزنامه اوزغور کندم در دهه ۱۹۹۰ کار می‌کردند، جنایاتی بودند که می‌توان آن را عملیات ضد چریکی توصیف کرد.

 

"مصافیت از مجازات راه را برای خشونت هموار می‌کند"

اوزگه یورتاش افزود: "اولین چیزی که در مورد جلوگیری از خشونت علیه خبرنگاران و قتل روزنامه‌نگاران به ذهن متبادر می‌شود، این است که تاکنون هیچ پاسخگویی و محاکمه عادلانه‌ای در مورد قتل روزنامه‌نگاران وجود نداشته است. ما از تجربه زندگی عملی شده نتیجه می‌گیریم که چگونه قتل عام‌ها اثر خود را در حافظه اجتماعی در ترکیه به جا گذاشتند، و اما کسانی که دستورات را صادر کردند و مسئولین تیر اندازی محکوم نشدند."

 

اوزگه یورتاش خشونت و جنایات علیه روزنامه نگاران را یک "استراتژی مدیریت" توصیف کرد، و خاطرنشان کرد: که پیشگیری از خشونت و جنایت، ایجاد آزادی مطبوعات و ایجاد جامعه‌ای که در آن روزنامه‌نگاران بتوانند آزادانه بیان کنند، به اندازه‌ی رویه‌های قانونی مهم است.