مقاومت دانش‌آموزان و معلمین در برابر تهدیدها و شکست حاکمیت در نمایش قدرت
در راهپیمایی امسال در مقایسه با سال‌های گذشته کمترین تعداد افراد وجود داشت، این در حالی جمهوری اسلامی با تطمیع، اجبار و تهدید به دنبال نمایش قدرت بود. اما دانش‌آموزان و معلمان می‌گویند با وجود همەی تهدیدها تن بە خواست حاکمیت نخواهند داد.
لارا گوهری
مهاباد- بیست و دوم بهمن و یا آخرین روز دهه‌ی فجر مصادف با سالگرد پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ ایران است. در این روز هرساله طرفداران حکومت جمهوری اسلامی برای راهپیمایی به خیابان‌ها می‌آیند اما پدیده‌ای که جمهوری اسلامی مدت‌هاست با آن روبه‌رو است کمبود طرفدار بودە و همین باعث شده است حتی برای شرکت در راهپیمایی ۲۲ بهمن هم اقشار مختلفی را با تهدید و ایجاد ترس مجبور به شرکت در آن کند.
اولین هدف و قربانیان سِلاح تهدید جمهوری اسلامی دانش‌آموزان و معلمان هستند که هرساله با ایجاد تنبیه‌های مختلف مجبور به شرکت در این مراسم ساختگی می‌شدند اما امسال انقلاب ژینا سبب شده است دیگر کسی ترسی از تهدیدهای حکومت نداشته باشد و این مسئله در برخورد دانش‌آموزان و معلمان با این موضوع کاملاً مشهود است.
«اعتقاداتم که مانع از شرکت من در این مراسم نمایشی می‌شود»
دریا شریفی(اسم مستعار)، معلم مقطع ابتدایی یکی از مدارس مهاباد است. او می‌گوید: «۲۱ بهمن از طرف مدیر مدرسه پیامی دریافت کردیم مبنی بر اینکه عدم شرکت در راهپیمایی ۲۲ بهمن سبب ثبت یک هفته مرخصی بدون حقوق برای هر یک از معلمان خواهد بود؛ اما نه من و نه همکارانم حاضر نیستیم در این مراسم شرکت کنیم. ما به این نظام هیچ اعتقادی نداریم و اگر قبلاً هم در این مراسم شرکت کرده باشم فقط و فقط به دلیل اجبار بوده است اما چندین سال است در آن شرکت نکرده‌ام و امسال هم شرکت نمی‌کنم و علاوه بر اعتقاداتم که مانع از شرکت من در این مراسم نمایشی می‌شود، دیگر از هیچ تهدیدی نمی‌ترسم. ما احساس امنیت هم نداریم شاید رفتیم و خود جمهوری اسلامی یکی‌یکی به بهانه‌ی حمله‌ی دشمن همه‌ی ما را به گلوله ببندد.»
شهره امینی معلم دبیرستان است. او دربارەی اجبار شرکت در این مراسم می‌گوید: «جواب پیام مدیر مدرسه را ندادم او در گروه همکاران گفته بود که شرکت در راهپیمایی الزامی است. مستقیم با من تماس گرفت و گفت فردا در راهپیمایی شرکت کن، گفتم سرم شلوغ است و بسیار کار دارم نمی‌توانم اما او در جواب گفت فقط بیا و برگه‌ی حضورت را امضا کن و یک عکس دسته‌جمعی بگیریم می‌توانی بروید و به کارهایت برسید.»
«از هیچ‌چیزی نمی‌ترسیم حتی اگر اخراجمان کنند»
شرایط اما برای کودکان و نوجوانان کمی متفاوت‌تر است. دانش‌آموزان بسیاری به این راهپیمایی دست رد می‌زند و مدرسه نمی‌تواند آن‌ها را مجبور کند چراکه اولیای دانش‌آموزان نیز همچنین اجازه‌ی نمی‌دهند.
مارتیا احمدی دانش‌آموز است. او در این رابطه می‌گوید: «چهارشنبه ناظم آمد و تهدیدمان کرد که باید در مراسم ٢٢ بهمن باید شرکت کنید. اما من و همکلاسی‌هایم نمی‌رویم و از هیچ‌چیزی نمی‌ترسیم حتی اگر اخراجمان کنند.»
ژوان قادری دانش‌آموز دیگر است که می‌گوید: «معلم دینی حتی مجبورمان کرد کە راهپیمایی برویم و گفت هر کس حضور داشته باشد به او نمره می‌دهیم و هر کس نیاید از او نمره کسر می‌کنم با این وجود هیچ‌کسی حاضر نیست که برود.»
مدارس و به‌ویژه معلمان امسال کمی بیشتر از سال‌های قبل تحت‌فشار هستند اما مقاومت آن‌ها به یکی از دلایل شکست پروژەی جمهوری اسلامی برای نمایش قدرت و مشروعیت تبدیل شده است. در راهپیمایی امسال در مقایسه با سال‌های گذشته کمترین تعداد افراد وجود داشت، این در حالی جمهوری اسلامی با تطمیع، اجبار و تهدید به دنبال نمایش قدرت بود.