منیژه حکمت: سینما، فرهنگ و هنر ایران را مصلوب کرده‌اند، من تن به حقارت نمی‌دهم

منیژه حکمت، کارگردان مطرح سینمای ایران در نامه‌ای سرگشاده‌ خطاب به رئیس سازمان سینمایی از تعطیلی شرکت فیلمسازی و دفتر سینمایی‌اش خبر داد. وی تأکید کرد که در این روزگار تلخ و سیاه برای روزمرگی تن به حقارت نمی‌دهد.

مرکز خبر- امروز دوشنبه ٢٣ بهمن ماه، منیژه حکمت، کارگردان شناخته شده سینمای ایران، در  نامه‌‌ای خطاب به محمد خزاعی، رئیس سازمان سینمایی که در حساب کاربری‌اش در شبکه اجتماعی اکس منتشر کرد، از تعطیلی شرکت فیلمسازی و دفتر سینمایی‌اش « بامداد فیلم» پس از  ٢٨ سال فعالیت خبر داد.

منیژه حکمت نوشتە است: «از تأسیس شركت «بامداد فیلم» ٢٨ سال می‌گذرد و از حضور من در سینما حداقل چهل سال، چند روز گذشته شرکت «بامداد فیلم» را بستم و دفتر تخلیه شد برای اجاره، جهت گذران حداقلی زندگی. تمام جوایزى که از سراسر دنیا دریافت کرده بودم از روی دیوارها برچیده و میخ‌های بجا مانده روی دیوارها نشان از مدیریت مجموعه شما دارد. اشکال بە وجود آمده مختلف (از جای) میخ‌ها (روی) دیوارها نشان از مصلوب کردن سینما و فرهنگ و هنر این سرزمین دارد».

وی همچنین در نامه خود عنوان کرده است: «خوب می‌دانم در این چند سال کدام سمت تاریخ ایستاده‌ام و خوشحال و خوشبختم در این روزگار تلخ و سیاه برای روزمرگی تن به حقارت ندادم و نخواهم داد، شما و اعوان و انصارتان خوش باشید که این روزگار تلخ‌تر از زهر نیز می‌گذرد».

این کارگردان سینما در پایان نوشته است: «همچون بزرگان سینما و چهره‌هایی مانند: ناصرتقوایی، داریوش مهرجویی، بهرام بیضایی، عباس کیارستمی و بی‌شمار اهالی راستین فرهنگ و هنر این سرزمین، آگاهانه بر سر تعهد و شرافت حرفه‌ای خود ایستاده‌ایم.»

منیژه حکمت همچنین اعلام کرده است، دلیل سانسور نیمی از فیلم تازه‌اش با نام «۱۹» امضای بیانیه در حمایت از «هموطنان مظلوم و محروم» است. به گفته او، نیمی از این فیلم سانسور شده است.

منیزه حکمت اوایل اسفندماه سال گذشته و پس از خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی»، برای مدتی ممنوع‌الخروج و ممنوع‌المعامله هم شده بود.

گفتنی است که منیژه حکمت، کارگردان سینمای ایران، مادر پگاه آهنگرانی، بازیگر و مستندسازی است که در چند سال گذشته در خارج کشور فعالیت می‌کند. «سه زن، زندان زنان و جاده قدیم»، از فیلم‌های سینمایی هستند که منیژه حکمت کارگردانی آن‌ها را برعهده داشت.

در جریان خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی»، شمار زیادی از هنرمندان از اعتراضات حمایت و از سرکوب شدید معترضان انتقاد کردند. بسیاری از آنان‌ به همین دلیل احضار، بازجویی، زندانی و ممنوع‌الکار شدند.