مادران شهدای مقاومت زمانه: الهام بخش یکدیگر بودیم

مادران شهیدان مقاومت زمانه با بیان اینکه در مقاومت زمانه بهای سنگینی پرداخت کرده اند، اما پشیمان نیستند، می‌گویند: در مقاومت زمانه خلق و مبارزان برای یکدیگر الهام بخش بوده اند.

حسنا محمد

شهبا - در عفرین مقاومت زمانه که توسط خون جوانان دلاور رقم خورد در صفحات زرین تاریخ جای گرفت. خلق ما ۵٨ روز بی‌وقفه در برابر حملات اشغالگران ترکیه که در ٢٠ ژانویه ٢٠١٨ در عفرین آغاز شد، دست به مقاومت زد و این مقاومت با عنوان «مقاومت زمانه» در سراسر جهان شناخته شد. در مقاومت زمانه خلق و مبارزان برای دفاع از سرزمین خود متحد شدند.

مادران عفرین که در مقاومت زمانه سهیم بودند، گفتند کە حاضرند بدون فرزند زندگی کنند اما بدون سرزمین نمی‌توانند زندگی کنند. ما  با دستان خود فرزندانمان را به جبهه‌های جنگ فرستادیم تا از سرزمین مادری خود در برابر دشمن محافظت کنند.

در تاریخ سابقه نداشته است که مادران با دستان خود فرزندانشان را راهی کنند، اما در مقاومت زمانه مادران روزانه مراسمی باشکوه برای فرزندان شهید خود در برابر حملات اشغالگران برپا می‌کردند و با هلهله و علامت پیروزی شهدایشان را به خاک می‌سپردند.

 

«در مقاومت زمانه هزینه‌های سنگینی پرداخت کردیم»

فوزیه حسو مادر شهید خابور عفرین، با توجه به جنگی که در عفرین روی داد،گفت که بسیار سخت بود. قبل از حمله اشغالگران ترکیه، در عفرین ما در آرامش و صلح زندگی می‌کردیم. عفرین همچون یک تابلو متشکل از موزائیک‌های گوناگون بود که مردمانی از تمامی خلق‌های سوریه را در خود جای داده بود. فرزندان ما در هنگام حملات اشغالگران، خود را به مرزها و جبهه‌های جنگ رساندند تا از سرزمین و شرف خود در برابر دشمن محافظت کنند. اردوغان و متحدانش با سنگین‌ترین سلاح‌ها علیه فرزندان ما جنگیدند. ما در عفرین ۵٨ روز بی‌وقفه با پرداخت هزینه‌های سنگین در برابر دشمن ایستادیم.

 

«خلق و مبارزان الهام بخش یکدیگر بودند»

در مقاومت زمانه خلق و مبارزان برای یکدیگر الهام بخش بودند. ما به عنوان مادر با دستان خود فرزندانمان را به خط مقدم فرستادیم تا از سرزمین‌مان دفاع کنند. من با دستان خود پسرم را راهی کردم. ما پشیمان نیستیم که سنگین‌ترین هزینه‌ها را داده‌ایم، زیرا سرزمین عفرین از خون فرزندانمان با ارزش‌تر است. ما بدون فرزند قادر به ادامه زندگی هستیم اما بدون سرزمین و وطن نمی‌توانیم زندگی کنیم. فرزندان ما در جبهه‌های جنگ بودند و ما هم در خیابان‌ها بودیم و از سرزمین‌مان دفاع می‌کردیم. در مقاومت زمانه هرگز از ترس خبری نبود. عفرین شرف ماست و ما حتماً شرفمان را که مورد تجاوز قرار گرفته از دشمن پس خواهیم گرفت. اگر از ما خواسته شود حتی جان خود را فدا خواهیم کرد.

 

«با هلهله و علامت پیروزی شهدای خود را به خاک سپردیم»

مادر شهید مصطفی فاطمه عمر نیز با اشارە بە اینکە در مقاومت زمانه با هلهله و علامت پیروزی فرزندان خود را تشییع می‌کردند، گفت: پسرم در مقاومت زمانه برای دفاع از سرزمینش شهید شد. اردوغان اگر رو در رو می‌جنگید نمی‌توانست یک ذره از خاک عفرین را بگیرد اما متأسفانه هواپیماها به شکلی بی‌رحمانه حمله می‌کردند. علی‌رغم تمامی حملات و جنگ‌ها مقاومت خود را ادامه دادیم. من با دست خود پسرم را تشییع کردم، این نیز جای افتخار و شادمانی است. در میان گلوله و موشک مراسم شهدای خود را برپا می‌کردیم. من فرزند خود را برای سرزمین و وطنش فدا کردم. ما مادران عفرین حاضریم سنگین‌ترین هزینه‌ها را هم بدهیم ولی پشیمان نیستیم. با خون فرزندان عفرین، عفرین از دست اشغالگران رهایی خواهد یافت.