مرکز خبر- امروز چهارشنبه ٢۶ شهریورماه، مادران پارک لاله به مناسبت سومین سالگرد جان‌باختن ژینا (مهسا) امینی و خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی» با صدور بیانیه‌ای ضمن گرامی‌داشت یاد او و همه جان‌باختگان این خیزش انقلابی، بر ادامه مبارزه برای آزادی، برابری، لغو اعدام و محاکمه عاملان و آمران جنایت‌های جمهوری اسلامی تأکید کردند.

در این بیانیه آمده است: سه سال از جان‌باختن ژینا امینی بر اثر ضرب و شتم گشت ارشاد و آغاز خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی» می‌گذرد؛ زنان مبارز با سوزاندن روسری‌های خود در آتش، علیه تحمیل حجاب اجباری و برای برخورداری از حق کنترل بر بدن خود، علیه هرگونه تبعیض، نابرابری و مرد-پدرسالاری، علیه نظام ستمگر و جنایت‌کار جمهوری اسلامی ایران و برای رهایی و دستیابی به آزادی به پا خاستند و چندین ماه خیابان‌ها را به تصرف خود درآوردند و جنبشی عظیم را به راه انداختند، اما با سرکوب‌های وحشیانه‌ی حاکمیت روبرو شدند و تعداد زیادی از معترضان شجاع و بی‌باک را کشتند، تعداد زیادی از زنان و جوانان را کور و مجروح کردند و چندین هزار معترض را بازداشت کردند. بسیاری از این مبارزان و خانواده‌های‌شان هم‌چنان تحت فشارهای شدید حاکمیت هستند و تعدادی از آن‌ها را به اعدام محکوم کرده یا اعدام کرده‌اند.

مادران پارک لاله در بیانیه‌ی خود با اشاره به سرکوب زنان، اتنیک‌ها و ملیت‌های ساکن ایران از همان روزهای ابتدایی به حکومت رسیدن جمهوری اسلامی، آورده‌اند: جمهوری اسلامی ایران از همان ابتدای استقرارش، سرکوب علیه زنان را به عنوان نیمی از جمعیت فعال جامعه آغاز کرد و زنان شجاع و مبارز ما از همان زمان علیه این نظام سرکوب‌گر، ارتجاعی و مرد-پدرسالار شجاعانه ایستاده‌ و نسبت به عملکرد آن توهمی نداشته‌اند.

این نظام فاشیستی، سرکوب‌ها را به اتنیک‌ها و سرکوب ملیت‌ها در کوردستان و ترکمن صحرا و خوزستان و بلوچستان کشاند و سپس سرکوب فعالان سیاسی را به قساوت بارترین شکل ممکن انجام داد. مرداد و شهریور سی‌وهفتین سالگرد کشتار بزرگ زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ نیز هست. مسئولان جنایت‌کار جمهوری اسلامی ایران با همدستی همدیگر نزدیک به پنج هزار زندانی سیاسی را در کمتر از دو ماه در پشت درهای بسته با چند پرسش عقیدتی به دار کشیدند و در گورهای جمعی خاوران و دیگر گورهای بی‌نام و نشان، بدون اطلاع خانواده ها سر به نیست کردند. جوان‌های عاشق و مبارزی که برای دست‌یابی به آزادی، برابری و عدالت اجتماعی تا پای جان ایستادند تا جوان‌های امروز بتوانند در دنیایی انسانی و عادلانه زندگی کنند.

در این بیانیه‌ همچنین با اشاره اینکه جمهوری اسلامی از وحشت گسترده‌تر شدن جنبش‌های اعتراضی، دایره‌ی زندگی را به اشکال مختلف بر مردم تنگ و تنگ‌تر کرده و بر سرکوب‌ها و احکام سنگین و اعدام افزوده است، آمده است: این روزها نیز در شرایط بسیار خطرناک و سرنوشت سازی بسر می‌بریم. از یک سو سایه‌ی جنگ و بمباران توسط رژیم جنایت‌کار اسرائیل با همدستی قدرت‌های بزرگ آمریکا و اروپایی که تنها به فکر کسب سود و قدرت بیشتر خود هستند، بر سر مردم ایران به شدت سنگینی می‌کند. از سوی دیگر حاکمیت فاسد، سودمحور و جنایت‌کار اسلامی ایران به دلیل شکست‌های پیاپی از جامعه جهانی و اعتراض‌های مداوم مردم و به دلیل بحران‌های عمیق ساختاری که گریبانش را به شدت گرفته است، از وحشت گسترده‌تر شدن جنبش‌های اعتراضی و تحقق انقلابی رهایی بخش، دایره‌ی زندگی را به اشکال مختلف بر مردم تنگ و تنگ‌تر کرده و بر سرکوب‌ها و احکام سنگین و اعدام افزوده است. هم‌اکنون نیز سه زن مبارز؛ شریفه محمدی، وریشه مرادی و پخشان عزیزی و نزدیک به شصت زندانی سیاسی دیگر زیر خطر اعدام قرار دادند و حمله به خانه‌های فعالان سیاسی و عقیدتی در سراسر ایران، حتی در زندان‌ها بیشتر شده است. هم اکنون خبر رسید که بابک شهبازی را به اتهام جاسوسی برای اسرائیل، سحرگاه امروز چهارشنبه در زندان قزل حصار کرج اعدام کردند. 

 این بیانیه ضمن محکوم کردن حمله به زنان زندانی سیاسی در قرچک، بر همبستگی با خانواده‌های دادخواه تأکید کرده است. مادران پارک لاله از مردم و نیروهای آزادی‌خواه خواستند در برابر سرکوب، تبعیض و بی‌عدالتی سکوت نکنند و با ایستادگی، برای ساختن دنیایی عادلانه و انسانی تلاش کنند.

آنان همچنین هشت مطالبه اصلی خود را چنین برشمرده‌اند: آزادی بی‌قید و شرط زندانیان سیاسی و عقیدتی، لغو مجازات شلاق و اعدام، محاکمه علنی و عادلانه آمران و عاملان جنایت‌ها (به جز حکم اعدام)، آزادی بیان، اندیشه و قلم، آزادی پوشش و حق کنترل بر بدن، حق اعتراض، اعتصاب، تجمع و تشکیل احزاب و سازمان‌های مستقل، برابری حقوق شهروندی و رفع هرگونه تبعیض و جدایی دین از حکومت.

مادران پارک لاله در پایان تأکید کردند که برای رسیدن به آزادی، برابری و عدالت اجتماعی، باید ساختار دیکتاتوری و مذهبی جمهوری اسلامی در هم شکسته شود و طرحی نو برای آینده ایران بنا نهاده شود.