مدینە مامداوغلو
آمد- تجمع اعتراضی به رهبری انجمن حمایت از خانواده‌های زندانی و محکوم (TUAY-DER) آغاز شدە است که اکنون در روز پانزدهم قرار دارد. این تجمع در چندین شهر دیگر نیز در جریان است. در دفتر حزب برابری و دموکراسی خلق‌ها (DEM)، در منطقه رزان (باغلار)، تعداد زیادی از شهروندان در این اعتراض شرکت کرده‌اند. این دفتر که با خودروهای زرهی و آب‌پاش محاصره شده، فراخوانی برای کسب حمایت بیشتر مردم صادر کرده است. مادرانی که بر لغو انزوا و برقراری صلح تأکید دارند، از خانواده‌های زندانی نیز حمایت می‌کنند.

«من برای شنیده شدن صدای مادران در اینجا حضور یافتەام»
مکبوله آچکگوز، یکی از مادران حاضر در اعتراض روزانه، معتقد است تنها راه نجات، وحدت است و از همه مردم کورد خواست تا از این اعتراض حمایت کنند. وی که برای حمایت از مادران و زندانیان در اعتصاب غذا در اینجا حاضر شده، می‌گوید: حضور من اینجا نشانه‌ای از حمایت از مبارزه آنهاست، حتی اگر فرزند من زندانی نباشد. ده‌ها مادر برای دستیابی به صلح و عدالت نگهبانی می‌کنند و من نیز از آنها پشتیبانی می‌کنم. خواست ما یکی است: صلح و لغو انفرادی. این وضعیت نابسامان باید پایان یابد و دیگر قلب هیچ مادری نسوزد. هرکس وجدان دارد باید امروز صدای زندانیان باشد.

«اجازە نخواهیم داد جسد فرزندانمان را بە ما تحویل دهند»
مکبوله آچک‌گوز می‌گوید: انفرادی فقط محدود به زندان‌ها و امرالی نیست، بلکه در سراسر جامعه گسترده شده و مردم دیگر نمی‌توانند نفس بکشند.

 او بر اتحاد مردمی تأکید می‌کند و می‌گوید: اگر از هر خانواده یک نفر در این اعتراض شرکت کند، جمعیت انبوهی فراهم خواهد شد. مردم نباید در برابر این شکنجه سکوت کنند تا جنازە‌های بیشتری از زندان‌ها خارج نشود، چراکه همه آنها فرزندان ما هستند.

 وی ادامه داد: هزاران نفر بی‌گناه در زندان‌اند و برای مقابله با بی‌عدالتی اعتصاب کرده‌اند. همه باید از آنها حمایت کنند تا انفرادی متوقف و اعتصاب‌ها پایان یابد. ما سال‌هاست خواهان صلح هستیم و تا پیروزی ادامه خواهیم داد. تا پایان اعتراض، من همراه دوستانم خواهم بود.
 

«هیچ کس نباید در خانە بماند»
گولر سویکتک، فعال مدنی، در سخنانی ضمن گرامیداشت اعتصاب غذای زندانیان، بیان داشت که هر روز  در این تجمع حضور می‌یابد و هر اقدامی در این راستا بسیار حائز اهمیت می‌باشد. وی با محکوم کردن سیاست انفرادی اظهار داشت: امروز به منظور شنیده شدن فریاد مادران و زندانیان در اینجا حضور یافته‌ام. هرگاه زندانیان دست به اعتصاب غذا می‌زنند، نگرانی‌ها افزایش می‌یابد.

 وی خاطرنشان کرد که در چنین شرایطی دل‌نگرانی برای زندانیان دو چندان می‌شود کە کسی نمی‌تواند در منزلش غذایی بپزد. وی ضمن قدردانی از زندانیان معترض، تصریح کرد که اقدامات لازم در خارج از زندان صورت خواهد گرفت. گولر سویکتک ابراز امیدواری کرد که با رایزنی‌های وکلا و خانواده‌ها، خبرهای خوشی در پیش باشد و بتوانند با امرالی ارتباط برقرار کنند.

وی افزود: در صورت رسیدن اخبار خوشایند، وضعیت چهار پارچە کوردستان به مراتب بهتر خواهد شد. اما تا زمان دریافت چنین اخباری، شرایط همچنان نابسامان بوده و فشارهای مضاعفی بر مردم اعمال می‌شود. وی تصریح کرد: ما نمی‌خواهیم شاهد رنج و درد بیشتر مردم باشیم. لذا برای برقراری صلح و آرامش، باید هرچه سریعتر سیاست انفرادی ملغی گردد. این تنها خواسته مردم آزادی‌خواه است.

پیام اعتراضی زندانی سیاسی: تا آخرین قطرە خونمان ایستادگی می‌کنیم
علاوه بر تجمع مادران، زندانیان در اعتصاب غذا نیز از طریق خانواده‌هایشان پیام‌هایی به افکار عمومی مخابره می‌کنند. زهرا کایا که در زندان زنان بازداشت است، در پیام خود اعلام کرد: سال‌هاست جنگ بزرگی علیه مردم بی‌دفاع در جریان است و این ستم از امرالی تا خانه‌ها نفوذ کرده است. امروز باید همگان بگویند دیگر بس است!

وی خواستار مشارکت همگانی برای لغو انزوا شد و خاطرنشان کرد: راه حل مسئله کورد و لغو انزوا در دست شماست. من از سلولم از همه دوستان در اعتصاب غذا تشکر و آنها را تبریک می‌گویم. ما تا پای جان می‌ایستیم.
محمد کارتال که در زندان نوع L آنتالیا به سر می‌برد، یکی از زندانیان گروه دوم است که دست به اعتصاب زده است. محمد کارتال با بیان اینکه تا رفع انزوا با قاطعیت به اقدامات خود ادامه خواهند داد، در پیام خود اعلام کردە بود: به همه دوستان اعتصابی درود می‌فرستم. امروز زندان‌ها مانند زاپ و زاگرس مقاومت می‌کنند. ما تا آخرین قطره خونمان مقاومت خواهیم کرد. ما برای پایان دادن به انزوای اعمال شده بر عبدالله اوجالان هر کاری انجام خواهیم داد. 

وی خاطرنشان کرد: ما عرصه‌های مبارزه خود را گسترش خواهیم داد و در هر قدمی که برمی‌داریم این خواسته را فریاد خواهیم زد.