مادر افغان هیچ‌گونه قید و بندی را نمی‌پذیرد

بی‌بی شیرین می‌گوید: دلیل که من کار بر زمین را خوش دارم که من آزاد هستم و با سبزیجات وطبیعت صحبت می‌کنم من به هیچ صورت آزادیم را از دست نمی‌دهم.

بهاران لهیب

کابل - ولایت پروان یکی از ولایات شمالی افغانستان است. سطح اقتصادی مردم در این منطقه متوسط است، زیرا بیشتر به زراعت وابسته‌اند و حاصلات سالانه آنان تامین زندگی‌شان را برای یک سال فراهم می‌کند. دهقانان با کشت و زراعت بهبود عملکرد خود را افزایش می‌دهند تا حاصلات بهتری به دست آورند و زندگی بهتری داشته باشند. ۸ الی ۹ سال قبل، ترک‌ها در این منطقه یک کارخانه تولید چاکلیت از توت ایجاد کردند. ولایت پروان یکی از ولایاتی است که درختان توت با عمر بسیار بالا دارد و سالانه مردم از مناطق مختلف، بخصوص کابل، به دلیل نزدیکی و سبز بودنش به پروان سفر می‌کنند برای میله توت.

در یکی از سفرهای خود، با زنی که لوبیا را در زمین‌اش کشت کرده بود و آن طرف‌اش باغ بزرگی که تنها درختان توت دیده می‌شود، برخورد کردیم. از او پرسیدیم که آیا عایدات توت بیشتر است؟ که زمین بزرگی که تنها درختان توت عرض کرده‌اید.

مادر بی‌بی شیرین برای ما گفت: «قبل از طالبان در نزدیکی‌های ما ترک‌ها فابریکه‌ای برای تولید چاکلیت تاسیس نموده بودند همه توت‌ها را آنان از ما دهقانان خریداری می‌کردند و ما عاید خوب داشتیم و در عین حال تعداد از مرد‌های ما در کار آنجا هم مصروف بودند.»

با حاکمیت طالبان فابریکه سقوط کرده و دیگر کسی نیست که توت را خریداری کند فقط زمانی که توت را خشک کردند به بازار به فروش می‌رسانند که عاید خوبتر نسبت به تازه آن به دست می‌آورند.

مادر بی‌بی شیرین می‌افزاید: «وقتی طالبان وارد مناطق ما شدند به همه مرد‌های ما گفتند که دیگر زنان تان حق ندارند که برای کار بر زمین از خانه بیرون شوند با این که مرد‌های ما با حرف شان مخالفت نموده بودند وقتی به ما زنان این حرف را گفتند ما هم قبول نکردیم و بیشتر از همیشه بر زمین‌های خود سر زدیم کار کردیم برای ما مشکل است که ما این آزادی خود را از دست بدهیم.»

برای دهاقین در این مناطق اخطار دادند که حق ندارید بر زمین‌های شان جواری کشت کنند چون ترس دارند که مردم نفرت که نسبت به آنان دارند در بین زمین‌های جواری پنهان شده، کمین بگیرند. ولی مردم حرف شان را گوش نکرده و گفتند که طالبان حق ندارند در قریه‌های شان گشت‌زنی کنند.

مادر بی‌بی شیرین اشاره‌ای دارد: «کار بر زمین کار طاقت‌فرسا است ولی من علاقمند آن هستم. من با دخترانم ساعت‌ها کار می‌کنیم. دلیل که من کار بر زمین را خوش دارم که من آزاد هستم و با سبزیجات وطبیعت صحبت می‌کنم من به هیچ صورت آزادیم را از دست نمی‌دهم.»