برژین کارا

مخمور - در ۹ ژانویه ۲۰۱۳ در پاریس پایتخت فرانسه، سه زن مبارز و آزادی‌خواه کورد به نام‌های سکینه جانسز (سارا)، فیدان دوغان (روژبین) و لیلا شایلمز (روناهی) توسط عوامل دولت ترکیه به قتل رسیدند. ١١ سال از این قتل‌عام می‌گذرد اما دولت فرانسه هنوز هیچ اقدامی برای پیگیری عاملان این جنایت انجام نداده است و با سکوت خود، مهر تأییدی بر همدست بودن با دولت اشغالگر ترکیه می‌زند.

در دهه ۱۹۸۰، دولت ترکیه به منظور نابودی خلق کورد دست به حمله‌ای وحشیانه زد. در آن زمان با آغاز انقلاب خلق کورد، امید به مبارزه برای آزادی در میان خلق کورد زنده شد. یکی از پیشگامانی که امید خلق کورد و به خصوص زنان کورد را زنده نگه داشت، سکینه جانسز بود. سکینه جانسز پیشگام جنبش آزادی زنان در سراسر کوردستان و چراغ راهی برای مبارزه آزادی‌خواهانه زنان کورد بود. شخصیت و مبارزه سکینه جانسز که در تمامی مراحل زندگی‌اش برای آزادی زنان مبارزه کرد، برای زنان کورد و تمامی زنان جهان الگویی از مقاومت و مبارزه بود.

لیلا آرزو ایلهان عضو کنگره ستار اردوگاه پناهندگان شهید رستم جودی مخمور درباره شخصیت، ایستادگی و مبارزات پیشگام جنبش زنان کورد سکینه جانسز با خبرگزاری ما گفت‌وگو کرد.

لیلا آرزو ایلهان تشریح کرد که شخصیت و ایستادگی سکینه جانسز برای زنان الهام‌بخش بود و گفت: وقتی شخصیت رفیق سارا را بررسی می‌کنیم، به ویژه وقتی با رفیق سارا زندگی کرده باشیم، در شخصیت او دردهای زنان کورد را که معلول سیستم حاکم می‌باشند، به طور آشکار مشاهده می‌کنیم. رفیق سارا از جایی آمده بود که زنان کورد برای اینکه به دست اشغالگران نیفتند، برای اینکه بدن، روح و امیدهای آنان تسخیر نشود، خود را از صخره‌ها پایین انداخته و جان خود را در راه یک زندگی با شرافت فدا می‌کردند. او اهل درسیم بود، جایی که در طول تاریخ خلق کورد همیشه توانسته بود خودمدیریتی خود را حفظ کند و تسلیم نشود. وقتی به تأسیس دولت‌-ملت‌های مدرن در خاورمیانه و به ویژه تجزیه کوردستان می‌رسیم، چون درسیم از مقاومت خود عقب‌نشینی نکرد، یک نسل‌کشی بزرگ علیه آن انجام شد. رفیق سارا نیز در کنار خاطرات و دردهای آن نسل‌کشی بزرگ شده بود. وقتی رفیق سارا از مبارزاتش قبل از تأسیس PKK صحبت می‌کند و وقتی کتاب‌های او را می‌خوانیم، می‌بینیم چگونه در برابر ستم دولت و سیستم حاکم مبارزه کرده است.

 

«تمام زندگی‌اش در حال مبارزه بود»

لیلا آرزو ایلهان اشاره کرد که قبل از آغاز جنبش آپوئی و گسترده شدن مبارزه مردم کورد، سکینه جانسز از همان دوران کودکی‌اش در برابر ستمی که بر جامعه اعمال می‌شد، مبارزه کرده‌است و چنین گفت: خودش هم در کتابش می‌گوید «چیزی وجود داشت که من از آن راضی نبودم اما نمی‌دانستم که آن چه هست.» تأسیس PKK و ظهور رهبر آپو ایده‌ای بود که چگونه کوردهایی که به خواب رفته بودند را بیدار کند و سلطه بر کوردستان را براندازد. برای رفیق سارا فرصت بزرگی بود. خودش هم می‌گوید «وقتی آمدم و رفقای گروه را شناختم، به خودم گفتم اینجا جای من است، فهمیدم در برابر چه چیزی ایستادگی می‌کنم و چه شیوه‌ای برای مقاومت خود برگزینم تا بتوانم بار این دردها را بردارم». وقتی با رفیق سارا بودی، به طور آشکار آن مقاومت او را در برابر زندگی بی‌معنا و نابهنجار می‌دیدی. همچون کتابش «زندگی من همیشه جنگ بود» زندگی‌اش واقعا همیشه جنگ بود. جنگ به این معنا نیست که فقط فیزیکی انجام شود. رفیق سارا همواره در تلاش بود تا با باورهای سنتی، نظام حاکم و نقاط ضعف شخصیتی مبارزه کند و شخصیتی را که توسط دشمنان برای مردم کورد ساخته شده بود را نابود سازد.

 

«مبارزه‌اش در زندان الهام‌بخش دیگران برای گسترش مبارزات بود»

لیلا آرزو در ادامه سخنان خود به وضعیت مردم کورد در دهه ۸۰ اشاره کرده و اظهار داشت: در آن زمان نام‌های کوردی ممنوع شده و تغییر داده می‌شدند. اما شخصیت‌هایی همچون رفیق سارا، زنانی که پیشگام انقلاب آزادی‌خواهی مردم کورد بوده‌اند و این انقلاب تاکنون ادامه داشته است، در برابر آن ممنوعیت‌ها قیام کردند. رفیق سارا نظام اشغالگر را نپذیرفت و علیه آن مبارزه نمود. هنگامی که به زندگی رفیق سارا می‌نگریم، به ویژه در دهه ۸۰ که رژیم ترکیه انسانیت را زیر سؤال برده بود، نه تنها انسان بلکه طبیعت کوردستان از جمله درختان و جنگل‌ها نیز هدف حملات وحشیانه قرار گرفته بودند، گویی قصد انتقام‌گیری از جامعه کورد را داشتند. با وجود این همه مشقت، رفیق سارا می‌گفت ما می‌توانیم در برابر این ستم مبارزه کنیم و به پیروزی در این راه برسیم. حتی مبارزات ایشان در زندان نیز الهام‌بخش دیگران برای گسترش مبارزه بوده است.

 

«مبارزات زنان در شخصیت رفیق سارا قابل مشاهده است»

لیلا آرزو ایلهان مشخص کرد که «هدف قرار دادن سکینه جانسز، هدف قرار دادن ایدئولوژی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان بود که بر مبنای آزادی زن بنا شده‌ است» و گفت: در دنیای امروز پارادایم رهبر آپو دیگر نه تنها در میان خلق کورد و زنان کورد بلکه می‌توان گفت خارج از زنان کورد و در میان زنان جهان نیز شناخته شده است و آن را در زندگی خود پیادە می‌کنند. نمونه‌های آن را در شمال و شرق سوریه می‌بینیم که چگونه زنان عرب براساس خط رهبر آپو مبارزه می‌کنند. می‌بینیم در سراسر جهان به ویژه جوامعی که می‌خواهند زندگی اجتماعی خود را طبیعی سازماندهی کنند مانند زنان آمریکای لاتین، چگونه افکار و اندیشه‌های رهبر آپو را مبنا قرار می‌دهند. می‌بینیم چطور در اروپا که مرکز حذف زن و بی‌اعتنایی به ماهیت، افکار و اندیشه‌های زن است، امروز زنان اندیشه‌های رهبر آپو را مبنا قرار داده و مبارزه خود را سازماندهی می‌کنند و می‌توان این مبارزه را در شخصیت رفیق سارا مشاهده نمود.

 

«دولت ترکیه همیشه در تلاش بوده تا خط آزادی زنان را خفه کند»

لیلا آرزو ایلهان مشخص کرد که به دلیل مقاومت‌شان، پیشگامان جنبش آزادی زنان کورد همیشه مورد هدف دولت ترکیه و نیروهایی که می‌خواهند جنبش زنان را از بین ببرند بوده‌اند و گفت: دشمن همیشه تلاش کرده است خط آزادی زنان را خفه کند، زنان پیشگام را هدف قرار دهد تا زنان از این مبارزه عقب‌نشینی کنند. ما این را به وضوح در قتل‌عام دوم پاریس دیدیم که اوین گویی، زن کوردی که پیشگام مسلح‌سازی زنان بود و در برابر گروه تروریستی داعش مبارزه کرد و به پیروزی رسید، چگونه مورد هدف قرار گرفته شد.

 

«به خاطر روشن نشدن قتل‌عام اول، قتل‌عام دوم انجام شد»

لیلا آرزو ایلهان مشخص کرد که نیروهایی که می‌خواهند جنبش آزادی زنان را از بین ببرند و به آن ضربه بزنند، همیشه با شکست روبرو شده‌اند و گفت: همانطور که می‌دانیم PKK بر پایه گرفتن انتقام خون رفیق حقی قرار تأسیس شد، اکنون نیز هر زمان دولت ترکیه زنی پیشگام را مورد هدف قرار می‌دهد و سعی می‌کند با ضربه زدن به شخصیت یک زن پیشگام، به جنبش آزادی کوردها و زنان کورد ضربه بزند، جنبش آزادی کوردها و زنان کورد قوی‌تر از قبل، گسترده‌تر و قدرتمندتر می‌شود. دولت ترکیه از این قدرت و گستردگی می‌ترسد. از سال ۲۰۱۳ تاکنون ۱۰ سال از قتل‌عامی که در پاریس رخ داده است می‌گذرد، اما این قتل‌عام روشن نشده است. به خاطر روشن نشدن قتل‌عام اول، قتل‌عام دوم رخ داد. نیروهایی که اکنون پاریس را اداره می‌کنند و در رأس قدرت می‌باشند، هیچ تفاوتی با دولت ترکیه ندارند. پوششی از آزادی و دموکراسی برای خود ساخته‌اند، اما وقتی به محتوا و سیستم آنها می‌نگریم، تفاوتی با دولت ترکیه ندارند. به همین خاطر است که در این ۱۰ سال عاملان اصلی این قتل‌عام شناسایی و محکوم نشده‌اند. می‌دانیم عاملان چه کسانی هستند، اما اگر آنان شناسایی نشوند به این معناست که دولت فرانسه و حاکمیت پاریس نیز متحد عاملان و برنامه‌ریزان قتل‌عام هستند.

 

«شناسایی عاملان منوط به گسترش مبارزات و رسیدن به پیروزی است»

لیلا آرزو ایلهان در پایان سخنان خود گفت: ما با سازماندهی و پیشبرد مبارزه‌ای که رفیق سارا و رفیق اوین آغاز کردند، می‌توانیم عاملانی که می‌دانیم چه کسانی هستند را شناسایی کنیم. مبارزه ما هرچه بزرگتر و گسترده‌تر شود و بیشتر به سمت پیروزی پیش رود به معنای شناسایی عاملان و سیستمی است که آنان بنا نهاده‌اند و امروزه به وسیله آن قتل‌عام‌های وحشیانه‌ای علیه زنان و مردم کورد انجام می‌دهند. شناسایی عاملان منوط به ارتقای مبارزه و رسیدن به پیروزی است.