مرکز خبر- فعالین مدنی، فمینیست‌ها، بازاریان و جمعیت فرهنگیان بازنشسته و شاغل مریوان در خصوص قتل مختار احمدی جوان ١٩ ساله‌ی اهل مریوان در تاریخ ٩ مهرماه به دست سرکوبگران جمهوری اسلامی بیانیه‌ای صادر کرده و اعلام کردند که تجربه‌ی صد سال گذشته‌ی کوردستان نشان می‌دهد که سرگوبگران با گرفتن جان نمی‌توانند آزادی‌خواهی و حق‌طلبی را خاموش کنند، جان هر آزادی‌خواهی که گرفته شود، هزاران جان مشعل مبارزه را از دستان او خواهد گرفت و از آزادی‌خواهان و شهروندان مریوان خواستند که در روز پنج‌شنبه ١٩ آبان‌ماه در مراسم چهلم این جان‌ باخته‌ی راه آزادی شرکت کنند.

 

متن کامل بیانیه‌ به شرح زیر است:

مختار احمدی، در تاریخ ۹ مهرماه ۱۴۰۱ در کوچه‌ی محل سکونت خانواده‌ی خود هدف گلوله‌ی جنگی نیروهای نظامی قرار گرفت و به قتل رسید. نیروهای امنیتی در همان شب به منزل این جان‌باخته مراجعه کرده و به آن‌ها می‌گویند که اگر از کسی شکایت دارند آن را مطرح کنند و اگر می‌دانند که چه کسی فرزند آن‌ها را کشته است، این مأمورین را در جریان بگذارند. آن‌ها همچنین وعده می‌دهند که خانواده‌ی مختار احمدی را تحت پوشش بنیاد شهید قرار بدهند. برای خانواده‌ی این جان‌باخته عیان بود که نیروهای دولتی فرزند آن‌ها را به قتل رسانده‌اند. آن‌ها به مأمورین دولتی می‌گویند که شما خود قاتل فرزند ما هستید، ما از چه کسی باید شکایت بکنیم. به دلیل این‌که خانواده‌ی مختار احمدی از پذیرش شرایط نیروهای امنیتی سر باز می‌زنند، این نیروها مانع از برگزاری مراسم ختم می‌شوند و آن‌ها را تهدید می‌کنند در صورتی که شبانه و بدون سر و صدا جنازه‌ی فرزندشان را دفن نکنند، جنازه را از خانوده می‌گیرند و خودشان بدون حضور خانواده او را دفن می‌کنند. خانواده‌ی این جان‌باخته هم مجبور می‌شوند که جسد مختار را شبانه و بدون هیچ سر و صدایی به خاک بسپارند. این مصداق واقعی بی‌رحمی، قصاوت و عین بربریت است که قاتل باید شرایط سوگ و شیون بازمانده‌های مقتول را تعیین بکند. برگزاری مراسم ختم از ابتدایی‌ترین حقوق کسانی است که عزیزی از دست می‌دهند، آن هم عزیزی که بی‌رحمانه و ظالمانه توسط نیروهای دولتی در جلو چشمان خانواده‌اش به قتل می‌رسد. سلب کردن این حق از خانواده‌ی مختار احمدی، و البته خانواده‌ی ده‌ها کشته شده‌ی اعتراضات اخیر، مصداق بارز قصی‌القلب بودن و یک جنایت فراموش نشدنی است.

 

خانواده‌ی مختار احمدی چهل روز است که در کنج تنهایی به سوگ فرزند عزیزشان نشسته‌اند. اما ما فعالین مدنی، معلمان، بازاریان و همه‌ی مردم آزادی‌خواه شهر مریوان اعلام می‌کنیم که اجازه نخواهیم داد آن‌چه که در آن شب تیره بر آن خانواده رفت، در مراسم چهلم مختار احمدی دوباره تکرار شود. سوگواری یک حق اولیه است و سوگواری جمعی سنتی است که هزاران سال در فرهنگ و تاریخ ما وجود داشته است و هیچ قدرتی اجازه ندارد که این سنت هزاران ساله و این سوگواری دسته جمعی را از ما مردم سلب بکند. تخصص این حاکمیت «امنیتی سازی» است. دولت مدرسه و خیابان و کلاس درس و دانشگاه را امنیتی کرده است و البته امینتی‌سازی قبرستان‌ها نیز خود حدیثی بلند است که از «تایله» سنندج تا خاوران تهران و ده‌ها قبرستان دیگر در سراسر کشور را در بر می‌گیرد. اما مردم اکنون علیه تمامیت این امنیتی سازی‌ها شورش کرده‌اند و مصمم هستند تا این فضاها را یکی یکی از حاکمیت پس بگیرند. قبرستان جای سوگ و شیون داغداران است، ما اجازه نخواهیم داد که حاکمیت دور مزار عزیزان‌مان را هم سیم خاردار و دیوار بتنی بکشد.

 

به همین دلیل ما فمنیست‌ها، فعالین مدنی، معلمان، بازاریان و همه‌ی مردم آزادی‌خواه شهر مریوان اعلام می‌کنیم که روز پنج‌شنبه تاریخ ۱۹ آبان‌ماه، ساعت ۱۰ صبح بر سر مزار شهید مختار احمدی در آرامستان «دار سیران» جمع خواهیم شد و در کنار خانواده‌ی این عزیز جان‌باخته مراسم چهلم او را برگزار می‌کنیم. ما از همه‌ی مردم آزادی‌خواه  شهر مریوان،  روستاهای همجوار و نیز مردمان دیگر شهرهای کوردستان و دیگر مناطق ایران درخواست داریم که جهت تسلای خانواده‌ی این جان‌باخته در این مراسم حضور پیدا کنند.

در خاتمه قاطعانه به حاکمیت و نیروهای سرکوبگر هشدار می‌دهیم که دست از کشتار مردم بی‌گناه بردارند و حق سلب ناشدنی سوگورای خانواده‌ی جان‌باختگان را به رسمیت بشناسد. ما به آن‌ها هشدار می‌دهیم که امنیتی‌سازی مراسم سوگواری و ایجاد جو رعب و وحشت و کشتار سوگواران، و پاشیدن خون تازه روی خون‌های شتک بسته، فقط انسان‌های بیشتری را علیه آن‌ها و دستگاه حاکمیتی جبارشان خواهد شوراند. تجربه‌ی نه فقط این چهل و چند سال، که تجربه‌ی صد سال گذشته‌ی کوردستان گویای این است که ستمگران نمی‌توانند با گرفتن جان عزیزان ما، اراده و عزم ما برای آزادی‌خواهی و عدالت‌طلبی را خاموش کنند. هر خونی که ریخته می‌شود، در رگ‌های هزاران انسان دیگر جاری خواهد شد و جان هر آزادی‌خواهی که گرفته شود، هزار جان دیگر مشعل مبارزه را از دستان او خواهد گرفت. ما مردمان رزم و مقاومت هستیم، ما جاوید خواهیم ماند و شما محکوم به فنا هستید. نیک می‌دانید که کوردستان گورستان فاشیست‌ها است، شما اینجا تمام خواهید شد.