به مناسبت روز جهانی زن، یادی می‌کنیم از تمامی زنانی که در مبارزه برای آزادی و برابری جان خود را از دست داده‌اند. یاد و خاطره‌ی زنانی مانند سکینه جانسز، روزا لوکزامبورگ، مینا کشور، برتا کاسرس، شادیه ابو غزاله، مایتا گومز و امیلی دیویسون و بسیاری از زنان دیگر، همچنان راه مقاومت ما را روشن می‌کند.

ما بعنوان جوامع زنان کوردستان (KJK) به مناسبت ۸ مارس۲۰۲۲، درودهای انقلابی خود را به تمام زنان آزادی‌خواه می‌فرستیم و تعهد خود را برای تبدیل قرن حاضر به قرن آزادی زنان تجدید می‌کنیم.

اگر به سال گذشته نگاه کنیم، می‌توانیم تمام دستاوردها و مقاومت زنان را مانند هند و کلمبیا ببینیم و همچنین عقب‌نشینی‌ و پس‌رفت‌ها را در افغانستان و لهستان مشاهده می‌کنیم، این عجیب نیست در این دوره از تاریخ زنان، دستاوردها و پس‌رفت‌ها و ضررها دست ‌به دست هم می‌دهند. زیرا در حالی که تلاش زنان برای آزادی و برابری در حال افزایش است، مردسالاری در تلاش است تا با بسیج تبعیض جنسیتی و زن‌ستیزی، با پویاترین مبارزه‌ی قرن حاضر مقابله کند.

حمله‌ی سیستماتیک نیروهای تکفیری بنیادگرا به حقوق زنان در پوشش مذهبی یا اخلاقی، کشتار هدفمند رهبران زن و افزایش خشونت جنسی و فیزیکی، همگی بیانگر یک جنگ تهاجمی مردسالارانه است که هدف آن جلوگیری از دستیابی به اهداف انقلاب زنان است.

از سوی دیگر، فرصت‌ها، شرایط و عزم برای تحقق این انقلاب زنان بیش از هر زمان دیگری مساعد است. دلایل این فرصت تاریخی عبارتنداز: تلاش خستگی‌ناپذیر زنان برای آزادی، بحران‌های ساختاری سلطه‌ی سرمایه‌داری مردسالار و نقش استراتژیک آزادی زنان در قرن بیست‌ویکم. بار دیگر می‌بینیم که چگونه رهبر ما عبدلله اوجالان در اواخر قرن گذشته پیش‌بینی کرد که " قرن بیست‌ویکم قرن آزادی زنان خواهد بود." مبارزه‌ی زنان برای آزادی، برابری، عدالت، کرامت و صلح، کامل‌ترین جنبش اجتماعی امروزی است که در آن زنان مبارزات عمومی ملی برای دموکراسی، علیه فاشیسم و نژادپرستی، برای حفاظت از طبیعت و حق خودخواهی را پذیرفته و شامل می‌شود. این امر آن را به استراتژیک‌ترین نیرو در مبارزه علیه قدرت و استثمار برای هزاران سال تبدیل می‌کند.

ما به عنوان جنبش‌های زنان که برای آزادی و برابری می‌جنگد، باید این شرایط تاریخی و مسئولیتی که سازماندهی مقاومت را به عهده ما می‌گذارند، در نظر بگیریم. ما به یک تحلیل جمعی از موقعیت تاریخی که در حال عبور از آن هستیم، ارزیابی ریسک‌ها، چالش‌ها و فرصت‌ها، با اهداف و نقشه راه استراتژیک خود نیاز داریم. جلسات ما باید پاسخگوی این نیازها باشد و با تقویت روحیه‌ی میهن‌دوستانه منجر به ایجاد یک تشکل مستقل زنان در جنبش زنان شود. علاوه براین، ماباید شکل‌ها و ساختارهایی را پیدا کنیم که به ما امکان می‌دهند به طور کلی براساس تعادل بهینه بین‌محلی، منطقه‌ای و جهانی مبارزه کنیم. ما به عنوان جنبش آزادی زنان کورد، پیشنهاد خود را " کنفدراسیون بین‌المللی زنان دموکراتیک" می‌نامیم. براساس تجربیات عملی و نظری خود، ما معتقدیم که کنفدرالیسم دموکراتیک می‌تواند شکل مورد نیاز برای سازماندهی و تحقق انقلاب زنان باشد و با این کار می‌توانیم قرن خود را به دوران آزادی زنان و جامعه تبدیل کنیم.

بنابراین ما به زمینه‌های مشترک بیشتری برای بحث‌های نظری و ایدئولوژِیک در مورد ریشه‌های مردسالاری و زندگی آزاد نیاز داریم. آزادی چیزی نیست که بتوان آن را به تاریخ نامعلومی در آینده موکول کرد. لازم است زندگی خود را از مبارزه خود جدا نکنیم، بلکه باید آنچه را که اکنون برای رسیدن به آن ایستاده‌ایم و مطالبه می‌کنیم، زندگی کنیم. انقلاب، تاریخ مشخصی نیست که در تقویم مشخص شده باشد، بلکه یک روند مداوم و مستمر است. بنابراین ما باید روابط، مشارکت‌ها، دوستی‌ها و خانواده‌های خود را آزاد کنیم و خلاءهای زندگی خود را با فرهنگی مبتنی بر آزادی، دموکراسی و دوستی با محیط زیست پر کنیم.

ما باید از حملات ضدانقلاب فمینیستی علیه مردسالاری، به‌ویژه آنهایی که نامرئی به نظر می‌رسند، کاملاً آگاه باشیم. به‌ویژه، ما باید آگاهی خود را نسبت به ایدئولوژی لیبرال، به عنوان ابزار اصلی مدرنیته سرمایه‌داری برای ادغام جنبش‌های زنان در بوته‌ی پدرسالاری هژمونیک، عمیق‌تر کنیم. انتصاب زنان به مناصب در نظام دولتی سرمایه‌داری به بهانه « برابری جنسیتی » را باید حیاتی دانست، زیرا هدف آنها اغلب تضعیف خواسته‌های جنبش زنان است. تلاش برای ایجاد تفرقه در جنبش زنان از طریق ایجاد خصومت‌های مصنوعی نیز همین‌طور است. براین اساس، گفتمان‌های ایدئولوژیک برای توسعه جنبش فمینیستی ضروری هستند، اما در نهایت نباید با یکدیگر مبارزه کنند که تنها در خدمت مردسالاری است. ما نباید اجازه دهیم تاکتیک‌ها و سیاست « تفرقه بینداز و حکومت کن » در مبارزات ما نفوذ کند و باید با تقویت وحدت خود با این تلاش‌ها پاسخ دهیم.

کنفدراسیون جهانی زنان دموکراتیک ممکن است با ایجاد نظام مستقل زنان در جهان زمینه‌ای برای تقویت این وحدت شود. هرچه بیشتر خودمان را به طور مستقل سازماندهی کنیم، بیشتر می‌توانیم به تغییر دست یابیم. هرچه کلاس‌های ما سازماندهی بیشتری داشته باشد، بیشتر می‌توانیم خود و زندگی را آزاد کنیم. به این معنا و به مناسبت هشتم مارس روز جهانی زن از همه زنان کوردستان و جهان می‌خواهیم تا با تقویت تشکل زنان در انقلاب زنان شرکت کنند. ما از همه جنبش‌ها و گروه‌های مترقی، انقلابی و آزادی‌خواه زنان می‌خواهیم که با ما و سازمان‌های خواهرانمان از سراسر جهان، سازمان جمعی کنفدراسیون زنان دموکراتیک جهانی را راه‌اندازی کنند.