نزیهه بوسعیدی

تونس - مادران و خواهران افراد ناپدید شده در خاک ایتالیا مقابل سفارت این کشور در شهر تونس تجمع کردند و از دولت خواستند که افراد ناپدید شده در ایتالیا را زنده یا مرده بازگرداند و همچنین نمایندگان جامعه‌ی مدنی که در این تجمع اعتراضی حضور داشتند، بازداشت، اعمال غیرانسانی و مرگ‌های مشکوک مهاجران تونسی که در خاک ایتالیا به دلیل ورود غیرقانونی به این کشور مورد بازداشت قرار می‌گیرند، را محکوم کردند.

رشیده الباجی، مادر ایمن العیاری یکی از جوانان تونسی مفقود شده در ایتالیا که در این تجمع اعتراضی شرکت کرده بود، گفت: «پسرم در ١۴ مارس ٢٠١١ کشور را ترک کرد و از شهر صفاقس به سمت جبنیانه حرکت کرد. من از رفتن او خبر نداشتم تا اینکه در ساعت پنج و نیم صبح با من تماس گرفت و گفت که همراه با یک گروه ۴٧ نفره به سمت ایتالیا حرکت کرده است و سپس دوباره در ساعت نه و نیم شب با من تماس گرفت و گفت وارد خاک ایتالیا شده است و منتظر بودند تا نیروهای امنیتی ایتالیا و گارد ساحلی آن اجازه‌ی ورود به آن‌ها بدهند. پس از آن تماس بین ما قطع شد و من از آن زمان تاکنون از پسرم هیچ خبری ندارم.»

وی افزود: «یک هفته بعد شبکه دوم تونس خبر داد که آن‌ها وارد خاک ایتالیا شده‌اند، اما نمی‌دانم پسرم کجا رفته است؟ از آن زمان به دنبال او هستم و به ایتالیا سفر کردم و یک سال تمام آنجا ماندم و همه جا را به دنبال پسرم جستجو کردم، اما او را نیافتم. به کنسولگری و سفارت تونس رفتم و یک جوان تونسی را دیدم که در آنجا زندگی می‌کرد و برادری داشت که در سفر «الحرقه» از جبنیانه همراه پسرم بود، او را در زندان ایتالیا پیدا کردند و وقتی با وکیل ملاقات کردم و از او پرسیدم که آیا درباره پسرم چیزی می‌داند، او به من گفت که او از صحبت و ملاقات منع شده است.»

وی با اشاره به اینکه ۱۲ سال است منتظر بازگشت پسر ناپدید شده‌اش است و برای آن مبارزه می‌کند، گفت: «دولت برای بازگرداندن ۸۵۰ جوان مفقود شده در ایتالیا از جمله پسر من، که همگی فرزندان انقلاب و کسانی هستند که در آن دوران بسیار حساس از تونس محافظت و مراقبت کردند، باید اقدامات جدی انجام دهد.»

رشیده الباجی در مورد وضعیت خانواده با توجه به از دست دادن یکی از اعضای خانواده تأیید کرد، بقیه فرزندانش به فکر الحرقه هستند به این امید که برادر خود را در آنجا پیدا کنند و با چشمانی پر از اشک گفت: «پسرم در حال حاضر ٣٠ سال دارد. او کوچکترین برادرش است، او تحصیل کرده است. از نخست‌وزیر می‌خواهم که پسرم را به من بازگرداند.»

 

 

رحاب الفقیره یک زن جوان اهل شهر مهدیه در منطقه ملولش است و در این تجمع اعتراضی شرکت کرده است. رحاب الفقیره تصویری از برادرش الیاس الفقیره را در دست دارد که در ٢٩ آوریل ٢٠٢٣ در حالی که تنها ١٧ سال سن داشت تونس را ترک کرد. نزدیک به یک سال است که هیچ خبری از برادرش ندارد و هیچ تماسی از او دریافت نکرده است.

وی افزود: «ما نمی‌دانیم که او زنده است یا مرده است، زیرا ما از هر طریق سعی کردیم با او تماس بگیریم اما بی‌نتیجه بود. ما سعی کردیم با دادستان و فرماندار ایالت مهدیه تماس بگیریم و از رادیو صحبت کردیم، اما چیزی پیدا نکردیم.»

وی با اشاره به اینکه برادرش به همراه ١۴ خردسال دیگر کشور را ترک کرده است، از مقامات خواست برادرش و همه‌ی مفقودان را اعم از زنده یا مرده به خانواده‌هایشان بازگرداند.

 

 

توهین و تخلف

مجمع حقوق اقتصادی و اجتماعی تونس نیز در بنرهای برافراشته شده در جریان این تجمع اعتراضی، خواستار توقف تخلفات علیه مهاجران تونسی در ایتالیا، از جمله بازداشت و اخراج دسته‌جمعی اجباری بر اساس هویت، و همچنین توهین و مرگ‌های مشکوک شد.

این مجمع با انتشار بیانیه‌ای که به مناسبت سفر جورجیا ملونی، نخست‌وزیر ایتالیا به تونس صادر کرد، مخالفت این مجمع را از تبدیل سیاست‌ها، قوانین و اقدامات عملی علیه مهاجران به عنوان الگو ابراز کرد و خواستار سیاست‌های جایگزین و راه‌حل‌های پایدار برای حمایت از حقوق مهاجران شد.

وی تصریح کرد: کرامت و حقوق شهروندان تونسی در ایتالیا همچنان در حاشیه‌ی این دیدارها باقی است. از سال ٢٠١۶، ایتالیا بیش از ۵٠٠ پرواز چارتر به تونس برای اخراج مهاجران تونسی (که توسط طرف تونسی اعلام نشده است)، انجام داده است. شهروندان تونسی همچنان در مراکز دیپورت ایتالیا نگهداری می‌شوند و علیرغم تصمیم دادگاه حقوق بشر اروپا که دولت ایتالیا را به دلیل اخراج مهاجران غیرقانونی در ماده‌ی سه در مورد رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز، ماده‌ی پنج در مورد حق آزادی و امنیت و ماده‌ی چهار در مورد اخراج اجباری دسته جمعی محکوم کرد.