جنگ، بهانه سرکوب؟ سه زن در آستانه اعدام، جابجایی زندانیان و قانون جاسوسی در آستانه تغییر
قوه قضاییه از بازتعریف قانون «جاسوسی» و برخورد شدیدتر با شهروندان در پروندههای مرتبط با جنگ خبر داد. این تصمیم در حالی اتخاذ میشود که در سایه بیخبری از وضعیت زندانیان، نگرانیها از تشدید سرکوب افزایش یافته؛ بهویژه در مورد سه زن محکومبهاعدام.

مرکز خبر- سخنگوی قوه قضاییه از تغییر قریبالوقوع در قانون «جاسوسی» خبر داده است؛ تغییری که به گفته مسئولان قضایی، بهمنظور «تشدید برخورد با شهروندان» در ارتباط با جنگ اخیر انجام میشود.
امیر جهانگیری، سخنگوی قوه قضاییه، روز جمعه ۳۰ خرداد در گفتوگویی اعلام کرد که قانون فعلی جاسوسی بهزعم نهادهای امنیتی، «کلی» است و پاسخگوی «مصادیق جدید» نیست. به گفته او، قرار است با همکاری شورای عالی امنیت ملی و نهادهای اطلاعاتی و نظامی، تعریف این جرم بازنویسی شود تا در مواردی مانند «همدستی» یا «معاونت» در جریان جنگ یا اعتراضات، نیز بتوان افراد را به اتهام جاسوسی تحت پیگرد قرار داد.
این تحول قضایی در شرایطی صورت میگیرد که بیخبری از وضعیت برخی زندانیان زن، فضای عمومی را نگرانتر کرده است پخشان عزیزی، شریفه محمدی و وریشه مرادی، سه زن زندانی هستند که پیش از آغاز جنگ، به اتهام بغی بازداشت شده و حکم اعدام آنها صادر و تأیید شده است. هرچند احکام این سه زن ارتباط مستقیمی با طرح جدید ندارد، اما تداوم بیخبری از آنان در شرایطی که فضای قضایی و امنیتی بهشدت بسته شده، موجب نگرانی شدید خانوادهها و فعالان حقوق بشر شده است.
همزمان، گزارشهایی از اعمال محدودیتهای جدید در زندان وکیلآباد مشهد منتشر شده است. بر اساس منابع موثق، از صبح جمعه ۳۰ خرداد، تماسهای تلفنی روزانه زندانیان سیاسی در این زندان بهطور کامل قطع شده و ملاقاتهای حضوری نیز بهصورت یکطرفه لغو و به ملاقات کابینی محدود شدهاند. دلیل این تصمیم هنوز اعلام نشده و خانوادهها از وضعیت عزیزان خود بیاطلاعاند.
کارشناسان حقوق بشر میگویند که تشدید فشار بر زندانیان، قطع ارتباطها، تغییر قوانین و تهدید به مجازاتهای سنگین در میانه فضای جنگی، نشانهای از گسترش ابزارهای سرکوب به بهانه «امنیت» است، آنهم در شرایطی که جامعه بیش از هر زمان دیگری به شفافیت، آرامش و عدالت نیاز دارد.
مشاهده اتوبوسهای زنجیرهای در حوالی اوین همزمان با گزارشهایی از انتقال زندانیان
صبح امروز تعدادی اتوبوس بهصورت زنجیرهای در محدوده یادگار امام و در نزدیکی زندان اوین مشاهده شدند. بر پایه گزارشهای محلی، این اتوبوسها برای انتقال گروهی از زندانیان اوین به سایر زندانهای کشور مورد استفاده قرار گرفتهاند.
در واکنش به این رویداد، کمیتهای با عنوان «کمیته آزادی زندانیان سیاسی» با انتشار بیانیهای، نسبت به این جابجاییها ابراز نگرانی کرده و خواستار بررسی موضوع از سوی نهادهای مستقل حقوق بشری شده است. این کمیته تأکید کرده که انجام اینگونه انتقالها بدون اطلاع خانوادهها میتواند با اصول حقوق زندانیان در تضاد باشد.
در همین رابطه، سازمان زندانهای ایران اعلام کرد که در پی حمله اسرائیل به زندان اوین، «روند انتقال زندانیان این مرکز به سایر زندانهای استان تهران به صورت فوری و کامل انجام شده است.»
رسانه شرق نیز در گزارشی اعلام کرد که پس از ٢٠ ساعت از حمله اسرائیل به زندان اوین، هنوز زندانیان بند زنان نتوانستهاند با خانوادههای خود تماس بگیرند و خانوادهها به شدت نگران وضعیت فرزندان خود هستند.
حمله اسرائیل به زندان اوین در حالی صورت گرفت که صدها زندانی سیاسی و امنیتی از جمله بیش از ٧٠ زندانی سیاسی زن در این زندان محبوس هستند.