جمعی از خبرنگاران افغان به آنتونیو گوترش: مقام‌های سرکوبگر طالبان را تحریم کنید

«سازمان حمایت از خبرنگاران در افغانستان» در نامه‌ای سرگشاده به دبیرکل سازمان ملل متحد، خواستار حمایت از خبرنگاران افغانستان شدند. براساس این نامە در مواردی خبرنگارانی که در کشورهای ایران و پاکستان گیر کردەاند مجبور بە فروش اعضای بدن خود شدەاند.

مرکز خبر- روز دوشنبه ٢١ فروردین‌ماه، «سازمان حمایت از خبرنگاران در افغانستان» با ارسال نامه‌ای سرگشاده به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد خواستار حمایت این سازمان از خبرنگاران افغانستانی شده و نوشت: «امروز در داخل افغانستان همه‌ی دستاوردها بر باد رفته و بیکاری، فقر، تحقیر و ترس از مرگ، امان ما را بریده است و اگر در تبعید اجباری از کشور به سر می‌بریم، در سراسر جھان سرگردانیم. در حقیقت، ظرفیت‌های حرفه‌ای و هر چیزی را که هویت جامعه‌ی رسانه‌ای را شکل داده بود، از دست داده‌ایم.»

در این نامه که به امضای ۶٠٠ خبرنگار رسیده است همچنین با اشاره به قدرت گرفتن طالبان از ٢۴ مردادماه ٢۴٠٠، آمدە است که حدود ۶٠ درصد رسانه‌های افغانستان بسته شده‌اند و شمار زیادی از روزنامه‌نگاران نیز تبعید شده و آن‌هایی نیز که در افغانستان مانده‌اند در وضعیت بد شغلی و امنیتی به سر می‌برند و در این کشور نیز آزادی بیان به شدت محدود شده ولی هیچ اقدام عملی از سوی سازمان‌ ملل و سایر سازمان‌های بین‌المللی برای تحت فشار قرار دادن طالبان، صورت نگرفته است.

در بخش دیگری از نامه آمده است که در یک سال گذشته پنج خبرنگار در افغانستان کشته و شماری نیز ناپدید شده‌اند و ١١۵ خبرنگار نیز بازداشت و مورد آزار و اذیت و تهدید یا شکنجه قرار گرفته‌اند.

نویسندگان این نامه افزوده‌اند که فعالیت‌های شبکه‌های تلویزیونی در افغانستان طوری محدود شده که بسته شدن آن‌ها بهتر از فعالیتشان است و رسانه‌های آنلاین هم فیلتر می‌شوند. همچنین ٨٠ درصد زنان خبرنگار در سراسر افغانستان از زمان تسلط طالبان تاکنون کارهای خود را از دست داده‌اند و یا حرفه‌ی خود را ترک کرده‌اند.

سازمان حمایت از خبرنگاران افغانستان با انتقاد از «تعامل سازنده» با طالبان، گروهی که به نوشته این سازمان، «تا دیروز جزو خطرناکترین گروه‌های تروریستی جهان محسوب شد»، سؤال‌هایی را از دبیرکل سازمان ملل پرسیده است.

این سازمان از آنتونیو گوترش پرسیده است: «با این که از تلاش و دوستی شما کمال اطمینان داریم، اما اکنون پرسش جدی در این جا مطرح می‌شود که چرا آن اراده‌ی بزرگ برای آزادی بیان و دموکراسی در کشور ما دیگر رنگی ندارد؟ آیا هنوز ملت افغانستان را به عنوان عضو جامعه‌ی انسانی می‌شناسید؟»

نویسندگان این نامه همچنین پرسیده‌اند که سازمان ملل چرا در برابر پایمال شدن حقوق بشر، از جمله نقض حقوق خبرنگاران، حقوق زنان و دختران در افغانستان اقدام جدی نمی‌کند و تأکید کردند که آن عده از مقام‌های طالبان که قوانین بین‌المللی در مورد فعالیت رسانه‌ای و کارمندان رسانه‌ها را نقض می‌کنند، «باید مجازات و مورد تحریم‌های شدید قرار بگیرند.»

سازمان حمایت از خبرنگاران در افغانستان گفته‌اند که شماری از خبرنگارانی که در کشورهای ایران و پاکستان گیر کرده‌اند در مواردی مجبور شده‌اند تا برای رفع مشکلات اقتصادی خود اعضای بدن خود را بە فروش برسانند و از این سازمان خواستند که برای آزادی خبرنگاران زندانی در افغانستان تحت کنترل طالبان و خبرنگارانی که در کشورهای دیگر گیر کرده‌اند کمک کند.