حکومتی کردن مراسماتِ مردمی، این بار فستیوال توت‌فرنگی
هدف دولت از حضور در چنین مراسماتی صرفا چسپاندن خود به مردم است، آنها به این موضوع واقفند که این مراسمات متعلق به مردم است و در سراسر ایران مردم حاضر می‌شوند و این حضور و شلوقی را به نفع خود تمام می‌کنند.
هیما راد
سنه- کوردستان یکی از منابع مهم توت فرنگی در ایران است، حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد از۶۰درصد توت فرنگی کل ایران را کوردستان، روستای شیان تأمین می‌کند. بە همین مناسبت چهار سال است کە هرسال در فصل بهار فستیوال توت فرنگی در روستای شیان واقع در ژاوەروود و از توابع سنندج برگزار می‌شود. این فستیوال که به منظور شناساندن توت فرنگی این منطقه به تمام ایران و فروش بهتر آن برنامه‌ریزی شده بود، اما حالا حکومت سعی دارد مانند هر برنامهٔ دیگری آن را حکومتی کرده و با حضور بی فایدهٔ خود برنامه‌های مردمی را به نفع خود تمام کند.
اگرچه بسیاری از مردم به دلیل حضور استاندار و فرماندار و... مخالف شرکت در چنین برنامه‌هایی هستند و حساسیت‌ها روز به روز بیشتر و بیشتر می‌شود و شکاف بین مردم و دولت به انتهای خود رسیده اما مردم این منطقه نیز برای فروش محصول خود نیازمند حضور مردم از همه جای ایران هستند و انتظار دارند نتیجهٔ زحمات خود را ببینند به همین دلیل اجرای چنین فستیوالی کمک بزرگی به شناساندن فرهنگ و استعداد آن منطقه به دیگر شهرها و همچنین درآمدزایی آنها می‌کند و حضور نیروهای دولتی نمی‌تواند مردم را از برنامه‌هایی که متعلق به آنهاست حذف کند.
هدف دولت از حضور در چنین مراسماتی صرفا چسپاندن خود به مردم است، آنها به این موضوع واقفند که این مراسمات متعلق به مردم است و در سراسر ایران مردم حاضر می‌شوند و این حضور و شلوقی را به نفع خود تمام می‌کنند و با رسانه‌ای کردن آن قصد دارند مشروعیت دروغین خود را نشان دهند اما پوشش مردم، حضور زنان با پوشش اختیاری، بی محلی کردن آنها توسط مردم و... نشان می‌دهد که حضور آنها خواست مردم نیست و آنها در بین مردم جایی ندارند.
پوشش زنان در این مراسم بسیار قابل توجه بود، آنها با پوشش اختیاری حضور داشتند بسیاری بدون روسری و با لباس‌های رنگیِ کوردی که سرزندگی و نشاط زنان کورد را به نمایش می‌گذاشت زنانی که متحمل رنج بسیاری هستند اما روحیهٔ جنگاوری آنها از رنگارنگ بودنشان پیداست چیزی که باب میل حکومت نیست، اغلب زنان میهمان نیز با پوشش اختیاری در آنجا حضور داشتند و نیروهای دولتی را نادیده می‌گرفتند.
زنان با پختن کلانه و آش دوغ از مهمانان پذیرایی می‌کردند و مردم برای خرید توت به باغات مراجعه می‌کردند و مردم شیان موقعیت مناسبی برای عرضهٔ محصولات خود داشتند.
«در روستای شیان نه تنها کار توت‌فرنگی که بسیاری از کارهای دیگر توسط زنان انجام می‌شود»
یکی از زنانی اهال روستای شیان به نام آمنه حسنی به خبرگزاری ما می‌گوید: توت فرنگی روستای شیان از مرغوب‌ترین توت فرنگی‌ها و در ایران شناخته شده است، بیشتر کار مزرعه و توت فرنگی را زنان انجام می‌دهند و اگر زن و مرد به تنهایی از عهدهٔ کار مزرعه بر نیایند کارگر می‌گیرند و بیشتر کارگران زن هستند و آنها توت‌ها را برای فروش آماده می‌کنند.
آمنه حسنی می‌گوید: صبح که از خواب بلند می‌شویم باید به آبیاری توت‌ها و کود‌دهی و...بپردایم، می‌خندد و می‌گوید: می‌توانی از روی زبری دستانمان تشخیص دهی که چقدر کارمان سخت است و زنان این روستا چقدر زحمت‌کش هستند.
وی می‌گوید توت فرنگی‌ها بیشتر محلی هستند اما توت‌های خارجی هم کشت می‌کنیم مشتری توت‌فرنگی محلی بیشتر است، توت خارجی از نظر ظاهر قشنگ‌تر و بزرگتر است اما محلی طعم بیشتری دارد و شهرت بیشتری پیدا کرده است، مشتری‌ها از همه جای کوردستان و ایران برای خرید می‌آیند و در سبد‌های کوچک و بزرگ حدود کیلویی هفتاد، هشتاد هزار تومان به فروش می‌رسند و هنوز هم که کامل قرمز نشده‌اند مشتری‌ها زنگ می‌زنند.
آمنه می‌گوید: زمان کشت توت‌فرنگی پاییز است و زمان برداشت آن آخر خرداد است که تمام کار کاشت و برداشت آن به دست زنان انجام می‌شود، وی می‌گوید در این روستا نه تنها در کار توت فرنگی که در کارهای دیگر نیز زنان نقش پر رنگ‌تری دارند و همیشه سر زمین‌ها هستند.
«گاهی توت‌ها را دلالان به نصف قیمت می‌خرند که سودی به ما نمی‌رسد»
آمنه می‌گوید برخی مردان قدردان زحمات زنان هستند و رعایت حال آنها را می‌کنند و اینگونه زنان نیز دوست دارند کار بکنند، اما برخی از مردان نیز قدردان نیستند. وی در ادامە از فروش توت‌ها می‌گوید: گاهی به دست دلالان اتفاق می‌افتد که به نصف قیمت از ما می‌خرند و سودی به ما نمی‌رسد و جبران زحمات ما نیست، باید مستقیم به فروش برسد نه به دست دلال و می‌خواهم از این به بعد این کار را بکنم.