«حكم اعدام وریشه مرادی بخشی از سیاست سرکوب زنان است»

جنبش راهپیمایی جهانی زنان بخش خاورمیانه و شمال آفریقا، حکم اعدام صادر شده علیه فعال حقوق زنان، وریشه مرادی را محکوم و تأکید کرد که این حکم، یکی از جنبه‌های نسل‌کشی علیه فعالان حقوق زنان است که برای تحقق عدالت و برابری تلاش می‌کنند.

مرکز خبر – نظام جمهوری اسلامی ایران در تاریخ ١٠ نوامبر حکم اعدام علیه فعال و عضو جامعه زنان آزاد شرق کوردستان (کژار) وریشه مرادی را به اتهام «بغی» صادر کردند.

در اعتراض به حکم اعدام صادر شده علیه فعال حقوق زنان وریشه مرادی، جنبش راهپیمایی جهانی زنان بخش خاورمیانه و شمال آفریقا بیانیه‌ای صادر کرد که در آن آمده است: «در کشورهای مختلف جهان، زنان از خشونت‌های سازماندهی شده‌ای رنج می‌برند که به‌طور سیستماتیک توسط رژیم‌های استبدادی انجام می‌شود که به‌دنبال تثبیت قدرت خود از طریق ساکت کردن صداهای آزاد و خرد کردن اراده مردمی هستند. خشونت علیه زنان در این کشورها تنها ابزار سرکوب نیست؛ بلکه یک سیاست ترس و تهدید است که هدف آن خاموش کردن مطالبات آزادی و عدالت و شکستن اراده مردمی است که خواهان تغییر هستند.»

در این بیانیه، حکم اعدام صادر شده علیه وریشه مرادی، که از زمان دستگیری در آگوست ٢٠٢٣ توسط نيروهای اطلاعات سپاه ایران تحت شدیدترین انواع شکنجه‌های جسمی و روحی قرار گرفته است، محکوم شده است. او پس از مشارکت در خیزش انقلابی( ژن ژیان آزادی) که در ایران آغاز شد، دستگیر شد.

بیانیه تأکید می‌کند که حكم اعدام وریشه مرادی یک مسئله فردی نیست بلکه بخشی از حمله و سرکوب سازمان‌یافته است که زنان مبارز را که در برابر رژیم‌های استبدادی مقاومت می‌کنند، هدف قرار می‌دهد. حکم اعدام علیه او به عنوان یکی از جنبه‌های نسل‌کشی علیه فعالان حقوق بشر محسوب می‌شود که به دنبال تحقق عدالت و برابری هستند.

بیانیه به این نکته اشاره دارد که «افزایش سرکوب در ایران و روژهلات کوردستان تلاشی بی‌رحمانه است برای خاموش کردن صداهای زنان و شکستن اراده آزاد آن‌ها در مبارزه برای آزادی و کرامت، از طریق ایجاد رژیم‌های ظالم که با ترساندن زنان و از بین بردن امیدهای آن‌ها به آینده‌ای بهتر تجسم می‌یابد، از طریق محاکمه وریشه مرادی، پخشان عزیزی، شریفە محمدی و دیگر فعالان زندانی در زندان‌های ایران، و این روند همچنان ادامه دارد تا تهدیدهایی را برای هر زن که در برابر سرکوب می‌ایستد و به دنبال آزادی است ارسال کند.»

در این بیانیه همچنین بر لزوم بسیج حرکت‌های حمایت‌کننده حقوق بشر در سراسر جهان برای پاسخ‌گو کردن رژیم ایران در قبال نقض‌های مداوم حقوق بشر تأکید شده است و از خواسته قانونی برای لغو احکام اعدام ناعادلانه علیه زنان فعال زندانی و توقف سیاست‌های خشونت‌آمیز سیستماتیک علیه آنان حمایت شده است.

بیانیه از تمام سازمان‌های حقوق بشری و فمینیستی در سراسر جهان خواسته است که مبارزه خود را برای آزادی فوری تمام زنان زندانی در ایران و روژهلات کوردستان شدت بخشند و به تمام اشکال سرکوب علیه آنان پایان دهند. «ما معتقدیم که مبارزه زنان اساس تغییرات بنیادی است و آزادی زنان کلید ساخت جوامع آزاد و عادلانه است، جایی که حقوق بشر احترام گذاشته شده و کرامت فردی حفظ شود.»

این بیانیه نقش زنان در سرتاسر جهان، به ویژه در ایران و  روژهلات کوردستان را در مبارزه برای آزادی از سرکوب رژیم‌های استبدادی ضروری می‌داند زیرا آن‌ها کسانی هستند که در برابر ظلم مقاومت کرده و با تلاش‌های رژیم‌ها برای خاموش کردن صدای آنان و شکستن اراده‌شان مقابله می‌کنند. «در این لحظه تاریخی که شاهد شروع انقلاب( ژن ژیان آزادی) در روژهلات کوردستان و ایران هستیم، تأکید می‌کنیم که از حمایت خود از زنان مقاوم در همه جا عقب‌نشینی نخواهیم کرد و اجازه نخواهیم داد هیچ رژیم سرکوبگری صدای آن‌ها را خاموش کرده یا اراده‌شان را در هم شکند. ما برای حق آن‌ها در زندگی آزاد و باکرامت مبارزه خواهیم کرد و تا رسیدن به عدالت و رفع ظلم از زنان دست از مبارزه نخواهیم کشید.»

در نهایت، بیانیه اشاره می‌کند که «در این زمینه ما با نگرانی و انزجار به خشونت وحشیانه‌ای که زنان در مناطق درگیری و اشغال در شمال آفریقا و خاورمیانه تحمل می‌کنند، توجه می‌کنیم، جایی که جان زنان و کودکان بی‌گناه زیر فشار ظلم و ویرانی در فلسطین، یمن، سودان، لبنان، همچنین در لیبی و افغانستان از دست می‌رود، جایی که بدترین نقض‌ها علیه زنان انجام می‌شود و زندگی و حقوق آن‌ها به شیوه‌های سرکوبگرانه و وحشیانه هدف قرار می‌گیرد تا اراده‌شان را بشکنند و امیدهای آن‌ها را برای زندگی آزاد از بین ببرند.»

بیانیه تأکید می‌کند که منطقه شمال آفریقا و خاورمیانه از سوی مسیر جهانی زنان این سیاست‌ها را که سرنوشت زنان و کودکان را بازیچه می‌کند و آن‌ها را سوخت جنگ‌ها و درگیری‌ها می‌سازد محکوم می‌کند. «ما به مبارزه خود برای توقف این جنایات ادامه خواهیم داد و از حقوق زنان محافظت خواهیم کرد و در برابر هر کسی که بخواهد صدای زنان آزاد را خاموش کند، خواهیم ایستاد.»