«حکم اعدام پخشان عزیزی و وریشه مرادی انتقام حاکمیت از خیزش انقلابی ژن ژیان ئازادی»

نرگس محمدی، در نشستی مجازی با هیئت حقوق زنان در مجلس سنای فرانسه، حکم اعدام پخشان عزیزی و وریشه مرادی را انتقام حاکمیت از خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی» عنوان کرد و خواستار حمایت از مردم در «پاره کردن طناب دار از گردن آنها» شد.

مرکز خبر – براساس گزارش منتشر شدە توسط صفحە اینستاگرام نرگس محمدی، این فعال حقوق زنان و برندە جایزە صلح نوبل، روز چهارشنە سوم بهمن‌ماە ۱۴۰۳، در نشستی مجازی با هیئت حقوق زنان در مجلس سنای فرانسه و نمایندگان پارلمان فرانسه سخنرانی کردە است.

این زندانی سیاسی کە اکنون بە دلیل مرخصی درمانی در بیرون از زندان بە سر می‌برد در سخنرانی خود ضمن اشارە بە وضعیت زندانیان سیاسی زن بە ویژە پخشان عزیزی و وریشه مرادی، گفت: «چوبه‌های دار در زندان‌های سراسر سرزمینم به دست جلادان برافراشته شده‌ است.»

نرگس محمدی در سخنرانی خود ضمن درخواست برای جرم‌انگاری آپارتاید جنسیتی، گفتە است: «از شما به عنوان دغدغه‌مندان حقوق زنان تقاضا دارم برای جرم‌انگاری آپارتاید جنسیتی جسورانه و پیشتازانه به‌پاخیزید و اقدام کنید. این رسالتی تاریخی، جهانی و فمینیستی است. مبارزه با آپارتاید جنسیتی نه فقط اقدامی برای رهایی زنان از انقیاد و فرودستی است بلکه هموار کردن راه دموکراسی، صلح و آزادی است. نمی‌توان نیمی از جامعه را تحت سلطه و انقیاد، نادیده گرفت و از دموکراسی و آزادی و برابری سخن گفت.»

وی در سخنرانی خود، افزایش نگران‌کننده اعدام (قتل‌های حکومتی) و وضعیت اسفناک زنان زندانی سیاسی را مورد تاکید قرار دادە و به‌ویژه از پخشان عزیزی و وریشه مرادی نام بردە است: «آن‌ها تلاش دارند انتقام جنبش زن، زندگی، آزادی را از زنان بگیرند. طناب دار پخشان عزیزی و وریشه مرادی را که در بند زنان زندان اوین محبوس‌اند بر بالای سر زنان تاب می‌دهند تا زنان شجاع و آگاه ایران را وادار به عقب‌نشینی کنند. از شما می‌خواهم در پاره کردن طناب دار از گردن آن‌ها دست‌هایتان را به دست ما بدهید.»

نرگس محمدی با تاکید بر اینکه «آنچه رژیم تحت عنوان قانون، مذهب، فرهنگ، تبلیغات، رسانه‌های حکومتی، آموزش و پرورش حکومتی بر سر زنان این سرزمین آوار کرده است، مصداق بارز آپارتاید جنسیتی است»، خطاب به دولت فرانسه بیان کرد: امروز از دولت فرانسه از طریق پارلمان و مجلس سنا این کشور می‌خواهم حقوق بشر را پیش‌شرط و محور اصلی هر نوع مذاکره‌ای با رژیم جمهوری اسلامی قرار دهند. تاکید می‌کنم هر مذاکره‌ای با جمهوری اسلامی بدون اعتنا به حقوق اساسی مردم ایران، حقوق بشر، حقوق زنان و جامعه‌ی مدنی، تقویت استبداد دینی و تضعیف مبارزه مردم ایران برای رسیدن به دموکراسی، آزادی و برابری خواهد بود.

وی ضمن تاکید بر احکام ناعادلانه و غیرانسانی اعدام علیه زندانیان، از جمله زنان و به ویژه پخشان عزیزی و وریشه مرادی، از نمایندگان این پارلمان خواست تا «برای توقف اعدام که هر روز افزایش می‌یابد، برای تحقق حقوق بشر و حقوق زنان، رژیم جمهوری اسلامی را تحت فشار بگذارند. به جای عادی‌سازی رژیمی که مرتکب جنایت علیه بشریت است، مکانیزم‌های بین‌المللی مانند صلاحیت قضایی جهانی را برای پاسخ‌گو کردن مقامات این رژیم در اولویت قرار دهند.»