مرکز خبر – امروز سه‌شنبه ۲۰ آبان‌ماه، کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هفته نودوچهارم در ۵۴ زندان مختلف همچنان ادامه داشت و برگزارکنندگان با گرامی‌داشت یاد جانباختگانی خیزش آبان ۹۸ جان خود را از دست دادند، اعلام کردند: از زمان روی کار آمدن دیکتاتوری ولایت فقیه در بهمن ۵۷ تا قیام آبان ۹۸، از آبان ۹۸ تا خیزش سراسری ۱۴۰۱ و تا امروز، مردم ایران در مسیر پرهزینه‌ی آزادی و کرامت انسانی گام برداشته‌اند. دهه‌ها سرکوب، تبعیض و کشتار، نتوانسته اراده مردم به رهایی و آزادی را خاموش کند.

این کارزار اعلام کرد که از ابتدای آبان‌ماه سال جاری تاکنون ۱۶۵ تن اعدام شده‌اند؛ تنها در هفته‌ی گذشته ۷۲ تن، از جمله یک زن و در روزهای ۱۲ و ۱۳ آبان به‌تنهایی ۲۹ تن جان خود را بر چوبه‌ی دار از دست داده‌اند. آمار رسمی نشان می‌دهد که از آغاز ۱۴۰۴ تا کنون بیش از ۱۳۱۳ اعدام در ایران صورت گرفته است. عددی هولناک که بیان‌گر عادی‌سازی مرگ در سایه‌ی بی‌عدالتی است.

 

متن کامل بیانیه کارزار به شرح زیر است:

در آستانه سالگرد خیزش آبان ۹۸، با گرامی‌داشت یاد جانباختگانی که توسط حکومت مستبد به خاک و خون کشیده ‌شدند آغاز می‌کنیم.

از زمان روی کار آمدن دیکتاتوری ولایت فقیه در بهمن ۵۷ تا قیام آبان ۹۸، از آبان ۹۸ تا خیزش سراسری ۱۴۰۱ و تا امروز، مردم ایران در مسیر پرهزینه‌ی آزادی و کرامت انسانی گام برداشته‌اند. دهه‌ها سرکوب، تبعیض و کشتار، نتوانسته اراده مردم به رهایی و آزادی را خاموش کند.

در همین روزها، رضا عبدالی، زندانی سیاسی و از هم‌وطنان عرب اهوازی، با حکم اعدام روبه‌رو شده است. ما خواهان لغو فوری این حکم و توقف چرخه‌ی مرگ در زندان‌های ایران هستیم.

در خبری دیگر روز دوشنبه، احسان افرشته و مهدی فرید دو زندانی امنیتی محکوم به اعدام پس از ضرب و شتم از بند هفت زندان اوین به مکان نامعلومی منتقل شده‌اند. اگر چه زندانیان سیاسی کوشیدند مانع این انتقال شوند اما بیم آن می‌رود احکام این زندانیان اجرا گردد.

در روزگاری که صدای حق‌خواهی با زندان، شکنجه و اعدام پاسخ داده می‌شود، بازتاب اجتماعی سرکوب لجام‌گسیخته در میان محروم‌ترین اقشار جامعه، گاه به شکل دردناکِ خودسوزی نمود پیدا می‌کند؛ عملی اعتراضی که از جان برآمده است.

در هفته ای که گذشت با خبر درگذشت کوروش خیری راننده اداره آموزش و پرورش خرم آباد که در اعتراض به اخراج از کار دست به خودسوزی زده بود روبرو شدیم؛ همچنین خبر دردناک خودسوزی احمد بالدی، دانشجوی اهوازی که پس از تخریب دکه‌اش در اعتراض به بی‌عدالتی دست به این اقدام زد، جانهایمان را به آتش کشید. این‌ها نمونه‌هایی تلخ از فریاد بی‌صدای مردمی است که زیر بار فشار و تحقیر، تنها جان خود را برای اعتراض می‌یابند.

حکومتی که صدای اعتراض را با اعدام و سرکوب می‌خواهد ساکت کند در این روزهای پر التهاب و خطیر و بحرانی در ایران اعدام را دیوانه‌وار شدت بخشیده به طوری که از ابتدای آبان‌ماه سال جاری تاکنون ۱۶۵ تن اعدام شده‌اند؛ تنها در هفته‌ی گذشته ۷۲ تن، از جمله یک زن و در روزهای ۱۲ و ۱۳ آبان به‌تنهایی ۲۹ تن جان خود را بر چوبه‌ی دار از دست داده اند.

آمار رسمی نشان می‌دهد که از آغاز ۱۴۰۴ تا کنون بیش از ۱۳۱۳ اعدام در ایران صورت گرفته است. عددی هولناک که بیان‌گر عادی‌سازی مرگ در سایه‌ی بی‌عدالتی است.

کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام یادآور می شود که هیچ حکومتی با اعدام نمی‌تواند صدای بلند حقیقت، عدالت و آزادی را خاموش کند؛ و از تمامی وجدان‌های بیدار می‌خواهد تا فریاد «نه به اعدام» را به موجی بلند در هر شهر و خیابان تبدیل کنند، زیرا بی‌عملی و سکوت، برابر با جان گرفتن انسان‌های بی‌گناه و بی‌پناه در زندان‌های استبداد حاکم و خون‌خوار ولایت فقیه است.

زندانیان به پشتوانه مردم ایران، در برابر ماشین ترس و وحشت، ایستاده‌اند. در نودوچهارمین هفته اعتصاب کارزار، بند مردان زندان زاهدان نیز به کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» پیوسته است.

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» روز سه‌شنبه ۲۰ آبان ۱۴۰۴ در هفته نودوچهارم در ۵۴ زندان زیر در اعتصاب غذا می‌باشند:

زندان اوین (بند ۶ و بند ۷)، زندان قزلحصار (واحدهای ۲ و ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان قرچک، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اهر، زندان اراک، زندان لنگرود قم، زندان خرم آباد، زندان بروجرد، زندان یاسوج، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز (بندهای زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادل‌آباد شیراز (بندهای زنان و مردان)، زندان فیروزآباد فارس، زندان دهدشت، زندان زاهدان (بند زنان و بند مردان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان یزد، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان سبزوار، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بندهای مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزل‌آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج، زندان کامیاران و زندان ایلام.