گذشت ١٠٨ سال از نسل‌کشی ارامنه توسط امپراتوری عثمانی
١٠٨ سال از نسل‌کشی ارامنه توسط امپراتوری عثمانی که ١.۵ میلیون نفر در آن قتل‌عام شدند، می‌گذرد.
مرکز خبر- امروز ۲۴ آوریل(۴ اردیبهشت‌ماه)، ١٠٨مین سالگرد نسل‌کشی ارامنه به دست امپراتوری عثمانی است. در سال ١٩١۵ میلادی و در خلال جنگ جهانی اول و با فرصتی که جنگ فراهم آورده بود، امپراتوری عثمانی با برنامه‌ای از پیش تعیین شده در شب ۲۴ آوریل صدها تن از رهبران سیاسی و روشنفکران ارمنی را بازداشت کرد و به قتل رساند و پس از آن در فاصله‌ی سال‌های ١٩١۵ تا ١٩٢٣ میلادی بیش از ١.۵ میلیون ارمنی ساکن ارمنستان غربی بر پایه‌ی طرح و برنامه‌ریزی منسجم سردمداران امپراتوری عثمانی و در اجرای سیاست نژادپرستانه‌ی حزب حاکم «اتحاد و ترقی» ملقب به ترک‌های جوان، قتل‌عام شدند.
از ۲۴ آوریل سال ١٩١۵ سربازان عثمانی به شهرها و روستاهای ارمنی نشین یورش برده و آن‌ها را به این بهانه که در منطقه‌ی جنگی قرار دارند و باید به مکان‌های امن منتقل شوند، از خانه‌هایشان بیرون کشیدند. آنان گروه‌های ارامنه را که بیشتر شامل زنان، کودکان و سالخوردگان بودند به صورت کاروان‌هایی به طرف تبعیدگاه روانه می‌کردند و این تبعیدگاه صحرای مرکزی سوریه واقع در منطقه‌ی دیرالزور در نزدیکی حلب بود. زنان ارمنی توسط مزدوران تحت کنترل سربازان ترک ربوده شدند، در مقاومت قتل‌عام شدند، هزاران زن در تبعیدگاه‌ها کشته شدند، بسیاری از آن‌ها به دلیل اعتقاداتشان تا حد مرگ شکنجه و هزاران زن از خانواده‌های خود جدا شدند.
٧٠٠ هزار زن کشته شده‌اند
در طول نسل‌کشی ابتدا مردان انتخاب شدند و در مرحله‌ی دوم نسل‌کشی زنان و کودکان هدف قرار گرفتند، زنان ربوده شده مجبور به پذیرش اسلام شدند و به مرور زمان هویت خود را فراموش کردند و نمی‌توانستند به زبان مادری خود صحبت کنند و کودکان بسیاری بدون والدین تنها ماندند.
به گفته‌ی مورخانی که نسل‌کشی ارامنه و سوریه را مطالعه کرده‌اند: حدود ٧٠٠ هزار زن مسیحی بین سال‌های ١٩١۵ تا ١٩١٨ در آناتولی کشته شدند که از این تعداد ٣۵٠ هزار نفر بر اثر مهاجرت یا گرسنگی جان خود را از دست دادند. بیش از ١٠٠ هزار کودک در جریان نسل‌کشی بدون سرپرست مانده و توسط خانواده‌های مسلمان دستگیر شدند.
در زمان نسل‌کشی مقاومت زنان همیشه راه را نشان داده است. در اکثر شهرهای آناتولی، زنان در برابر نسل‌کشی واحدهای مقاومت تأسیس کردند.
از آن زمان تاکنون، ترکیه، که ادامه دهنده‌ی امپراتوری عثمانی است هرگز آمار دقیقی از تعداد کسانی که قتل‌عام شده‌اند را فاش نکرده و آن‌چه را که اتفاق افتاده به عنوان نسل‌کشی نپذیرفتە است و ادعا می‌کند که ارامنه تنها از منطقه‌ی جنگی شرقی منتقل شده‌اند و با ناچیز خواندن شمار کشته شدگان، آن‌ها را قربانیان درگیری‌های داخلی و اتنیکی می‌خواند.