فریاد زنان از آمارا: انزوا باید پایان یابد
زنان از کیلومترها دورتر برای شرکت در جشنواره ۴ آوریل و راهپیمایی گرد آمدند و تأکید کردند طرف گفت‌وگو برای حل مسئله کورد، رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان است. آنها خواستار تأمین فوری آزادی فیزیکی او شدند.
مدینه مامداوغلو
رحا - با شعار «با رهبری آزاد، جامعه دموکراتیک» و به پیشگامی پلتفرم نهادهای دموکراتیک، هفتاد و ششمین سالروز تولد رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان جشن گرفته شد. او در ۴ آوریل ۱۹۴۹ در محله روستایی آمارا از توابع شهرستان خلفتی رحا چشم به جهان گشود.
ده‌ها هزار نفر در جشنواره ۴ آوریل که روزهای ۳ و ۴ آوریل در این شهرستان برگزار شد، حضور یافتند. زنانی که از شهرهای مختلف آمده بودند، ضمن ابراز شور و اشتیاق، تأکید کردند با توجه به فراخوان ۲۷ فوریه، اکنون زمان اقدام دولت فرا رسیده است.
از موانع عبور کردند
جمعیت با وجود محاصره و موانع موفق شدند به شهرستان وارد شوند. هزاران شرکت‌کننده در مراسم ۴ آوریل سرپناهی نیافتند؛ جوانان شب را در پارک‌ها و زنان در مساجد گذراندند. مردم صبح زود روز ۴ آوریل در محل جشنواره جمع شدند و پس از برنامه‌ای کوتاه، با پلاکاردهای بزرگی با شعارهای «هزار درود بر رهبری‌مان که در آمارا به دنیا آمد» و «ژن، ژیان، آزادی» راهپیمایی را آغاز کردند. در این راهپیمایی که ده‌ها هزار نفر شرکت داشتند، شور و اشتیاق لحظه‌ای کاهش نیافت و مردم با وجود گرمای هوا مدت طولانی به راهپیمایی ادامه دادند. مرکز شهرستان با شعارها و هلهله‌ها پر شده بود و پلاکاردهای مردم با تشویق همگانی روبرو می‌شد.
پس از پیمودن کیلومترها، جمعیت متوقف شد و طی مذاکراتی، تنها ۹۰ نفر اجازه ورود به محله آمارا، زادگاه عبدالله اوجالان، را یافتند. محله آمارا در محاصره شدید پلیس بود و بسیاری از مناطق با موانع مسدود شده بود. جوانانی که به محله وارد شدند، پوستر بزرگی با تصویر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان را برافراشتند. جمعیت با شعار به سوی خانه رفت و پس از برگزاری مراسم یادبود، محل را ترک کرد.
زنان شرکت‌کننده در مراسم دو روزه، با وجود همه فشارها و موانع، بر شور و اشتیاق مردم تأکید داشتند. مادرانی که از شهرهای دور آمده و علی‌رغم خستگی و بی‌خوابی در خط مقدم راهپیمایی حضور داشتند، مطالبات خود درباره این روند را با خبرگزاری ما مطرح کردند.
برای صلح و آزادی آمدیم
بدریه ساوجی که از مرسین برای شرکت در جشن آمده بود، به فراخوان رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان اشاره کرد و گفت: «این روند باید صادقانه پیش برود. ما پشت فراخوان رهبرمان ایستاده‌ایم و برای آزادی و صلح اینجا حضور یافته‌ایم. این ظلم و فشار باید هرچه زودتر پایان یابد. خلق کورد و خلق ترک باید یکصدا بگویند دیگر کافی است. همه باید از صلح دفاع کنند. باید با شعار 'دیگر کسی نمیرد' صدایمان را بلند کنیم.»
باید شرایط انزوا پایان یابد
خجه آسلان با اشاره به حضور مردم در میدان با وجود فشارها و روحیه‌ای که از این شور و اشتیاق گرفته است، خواستار آزادی زندانیان سیاسی شد. وی با تأکید بر اینکه «ما بیش از هر زمان دیگری قدرتمند هستیم»، مردم را به قیام فراخواند.
خجه آسلان همچنین با یادآوری سال‌ها مبارزه و هزینه خلق کورد در راه آزادی، اظهار داشت برای حل مسئله کورد، باید شرایط انزوا پایان یابد.
لزوم درک عمیق روند صلح
گلستان آکوش اظهار داشت آنها مدافع صلح هستند اما هنوز پاسخی به فراخوان‌های خود دریافت نکرده‌اند. وی با تأکید بر اینکه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان طرف گفت‌وگو در این روند است، گفت: «برای سالروز تولد جناب اوجالان به اینجا آمدم. مردم باید مسیر این روند را خوب درک کنند. امروز با وجود تمام فشارها، مردم اینجا گرد آمدند و راهپیمایی کردند که این خود پیامی برای همه است. این مردم سال‌هاست خواهان صلح هستند و برای آن مبارزه می‌کنند. این مبارزه باید به بهترین شکل گسترش یابد.»
زنان بیش از همه باید از صلح دفاع کنند
فیلیز جان با اشاره به اینکه حضور گسترده در جشنواره پیامی روشن است، تأکید کرد خلق کورد به هیچ قیمتی تسلیم نخواهد شد. وی گفت: «ما به این روند امیدواریم. فراخوان جناب اوجالان به همه ما امید بزرگی بخشید. از جانب او و خودمان، هر آنچه در توان داریم برای پیشبرد این روند انجام خواهیم داد. ما برای سالروز تولد او اینجا گرد آمده‌ایم و از وجود او خوشحالیم. امروز ما زنان بیش از همه باید مدافع صلح باشیم زیرا بیشترین آسیب جنگ متوجه زنان است. این فرصتی برای همه ماست و دولت نیز باید هرچه زودتر اقدام کند. انزوا باید برداشته شود و آزادی فیزیکی تأمین گردد.»
شمسیه آجر از شرکت‌کنندگان در راهپیمایی با تأکید بر اینکه «راهی جز صلح نداریم»، گفت طرف گفت‌وگو در راه‌حل، عبدالله اوجالان است و آزادی فیزیکی او ضروری است. وی با اشاره به فروریختن دیوارهای ترس فراخوان داد: «همه مادران باید سخن بگویند و سکوت نکنند. همه خلق‌ها باید متحد شوند و مبارزه کنند. دولت ترکیه باید بیش از ما حامی صلح باشد و اقدام کند. دولت باید در این بحران تأمل کند و به صلح روی آورد. راه دیگری وجود ندارد. هر آنچه برای پایان دادن به خونریزی لازم است، باید انجام شود.»