برچم جودی

کوبانی - حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) پس از برگزاری دوازدهمین کنگره‌ی خود، با بیانیه‌ای تاریخی پایان مبارزه‌ی مسلحانه‌ی خود را اعلام کرد. با این اقدام، و در راستای فراخوان رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان، برای صلح و جامعه‌ی دموکراتیک، پ‌ک‌ک وارد مرحله‌ی نوینی از مبارزه شد.

مردم کوبانی در ژوئیه‌ی ۱۹۷۹ از رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان، استقبال کردند. این شهر میزبان نشر و گسترش ایدئولوژی اوجالان شد؛ چرا که عبدالله اوجالان فعالیت‌های خود در خاورمیانه را از کوبانی آغاز کرد. به همین دلیل، مردم و به‌ویژه زنان کوبانی، صدها دختر و پسر خود را به صفوف پ‌ک‌ک فرستادند و هزاران گریلای آن را نیز در آغوش گرفتند.

در همین راستا، زنانی که عبدالله اوجالان را دیده‌اند، احساسات و ارزیابی‌های خود را درباره‌ی تصمیم پ‌ک‌ک با ما در میان گذاشتند.

 

رهبر آپو با پ‌ک‌ک، هستی خلق کورد را نجات داد

وحیده سید احمد درباره‌ی پیوستگی و وفاداری خود به پ‌ک‌ک چنین گفت: «من در ۲۰ سالگی با رهبر آپو و حزب آشنا شدم. در آن سن کم و با توجه به سیاست‌های تحمیلی بر خلق کورد، عمق مسائل را درک نمی‌کردیم. اما وقتی افکارمان رشد کرد و به ژرفای موضوع پی بردیم، فهمیدیم که این حزبی راستین، اصولی، انقلابی و مبارز است. حزبی که برای هستی خلق کورد، جان خود را فدا می‌کند و برای زنان، کودکان و تمام بشریت تلاش می‌کند. رهبر آپو پیشگام این مبارزه ارزشمند بود. خلق کورد و به‌ویژه زنان، مانند درختی بودند که ریشه‌هایش خشک شده بود؛ رهبر آپو با ایدئولوژی خود این درخت را دوباره سبز کرد، به طوری که امروزه نیز ریشه‌ها و شاخه‌های آن بسیار نیرومند هستند.»

 

پ‌ک‌ک نفسِ زندگی و آزادی

وحیده احمد اظهار داشت که آزادی زنان و جامعه تنها با ایدئولوژی آپویی ممکن است و گفت: «زمانی که فعالیت‌های حزبی را آغاز کردیم، دیدارهایی نیز با رهبر آپو داشتیم. این دیدارها، پیوند و عزم ما را برای پیروزی مبارزه‌ی پ‌ک‌ک تقویت کرد. در آن زمان دریافتیم که ما به‌عنوان زن، با رهبر آپو به‌درستی زندگی خواهیم کرد، وجود خود را ابراز خواهیم کرد و آزاد خواهیم شد. با آزادی زن نیز، آزادی جامعه و کوردستانی مستقل امکان‌پذیر است.»

وحیده احمد خاطرنشان کرد که پ‌ک‌ک برای او همچون نفسی است که با آن زندگی می‌کند و ادامه داد: «اگر مبارزه‌ی ۵۲ ساله‌ی پ‌ک‌ک را بررسی کنیم، می‌توانیم با اطمینان بگوییم که میراثی تاریخی با اصول، فرهنگ و اخلاق برای ما ایجاد کرده است. به همین دلیل، پ‌ک‌ک برای من ذهن، انسانیت، روح و نفسی است که با آن زندگی می‌کنیم. پ‌ک‌ک تعریف‌کننده‌ی هستی یک جامعه و یک ملت است. ما نیز به‌عنوان زن و به‌عنوان ملتی که هستی‌مان با این حزب آغاز شد، این میراث را زنده نگه خواهیم داشت و با پیروزی‌های باز هم بزرگ‌تر آن را سرافراز خواهیم کرد.»

 

ما با وفاداری به پ‌ک‌ک، میراث آن را ماندگار خواهیم کرد

زهی ایوب که با احساسات عمیقی نظرات خود را بیان کرد، چنین گفت: «پ‌ک‌ک از طریق دوازدهمین کنگره‌ی خود، آغاز مرحله‌ی نوینی از مبارزه را اعلام کرد. شاید نام پ‌ک‌ک تغییر کند، اما برای ما دیگر به بخشی از وجودمان تبدیل شده است که بدون آن نمی‌توانیم زندگی کنیم. در اینجا منظور من ارزش‌ها، ویژگی‌ها، اندیشه و فرهنگ آن است. پ‌ک‌ک حزب روزهای سخت ماست؛ ما خود را از طریق آن شناختیم و به اینجا رسیدیم. به همین دلیل، حزب ما هر تغییری را هم که تجربه کند، که ما معتقدیم تحولاتی تاریخی خواهند بود، ما همیشه خود را به‌عنوان وفاداران این حزب معرفی خواهیم کرد و خواهیم زیست.»

 

پ‌ک‌ک داستان و رمانی بی‌پایان

زهی ایوب اظهار داشت که دستاوردها و میراث پ‌ک‌ک تاریخ خلق کورد را دگرگون خواهند کرد و سخنان خود را چنین به پایان رساند: «بیش از نیم قرن است که پ‌ک‌ک مبارزه می‌کند. این سفری است که در درون خود هزاران داستان و رمان بی‌پایان را در بر می‌گیرد. حزب ما و وفادارانش پیش از این 'تروریست' شناخته می‌شدند؛ اما امروز می‌بینیم که پ‌ک‌ک به خط استراتژیک تعیین‌کننده‌ی روند تبدیل شده و در دستور کار جهان بازتاب می‌یابد. اگر امروز هویت، فرهنگ و زبان خلق کورد به رسمیت شناخته و پذیرفته می‌شود، این امر مدیون تلاش رهبر آپو و میراثی است که پ‌ک‌ک بنا نهاده است. پ‌ک‌ک حزبی عادی نیست و پیروزی‌هایی که به دست آورده، نقاط عطفی در تاریخ خلق کورد خواهند بود.»