ژونا ازدلان

سنه- خیابان‌های سنە بعد از مدتها عزاداری، رنگ و بوی شاد و زیبایی بە خود گرفتە بود، مراسمات دولتی که به بهانهٔ عزاداری‌های محرم و صفر در شهر حاکم بود مردم را غمگین و دلزده می‌کرد، و حتی معتقدان نیز به چنین سیاه نمایی‌هایی اعتقاد ندارند و نیازی نمی‌بینند که سرتا پای شهر را سیاه‌پوش ببینند زیرا هم بر روحیهٔ افراد تأثیر منفی می‌گذارد و هم عزاداری‌های حکومتی برای مردم ارزشی ندارند.

اما جالب اینجاست که این مردم با هر اعتقادی دنبال لحظاتی هستند که به آنها شادی هدیه کند، آنها نیاز دارند که در عزاداری‌ها هم منبع درآمد داشته باشند در حالی که با شروع محرم و صفر بسیاری از مشاغل تعطیل می‌شود از جمله آرایشگاه‌ها، تالارها، آتلیه‌ها و.... تعطیل می‌شود، عروسی‌ها کنسل و مشاغلی که با عروسی‌ها در ارتباط هستند به کل تعطیل می‌شوند، دولت به هر بهانه‌ای مانع کسب روزی مردم می‌‌شود نه تنها در محرم، که در ماه رمضان نیز این منع و اجبارها به گونهٔ دیگر مردم را تحت فشار می‌گذارد و تمام رستوران‌ها و مکان‌های مربوط به تهیه غذا به اجبار تا اذان مغرب تعطیل می‌شود، مردم به این قوانین عادت کرده‌اند زیرا اعتراض به چنین ارزش‌های در قانون جمهوری اسلامی مساوی با محاربه است.

اما در لابه‌لای این مراسمات و اجبارها و قوانین، گاها مخالفت‌هایی نیز مانند موسیقی زنده در خیابان‌ها  صورت می‌گیرد درحالی که هنوز در ماه صفر هستیم و شادی مردم از این موسیقی خود نوعی اعتراض و نادیده گرفتن قوانین اجباری و سخت‌گیرانە جمهوری اسلامی است.