کرماشان - روز یکشنبه ١٨ شهریورماه ۱۴۰۳، بیش از هفتاد تن از اعضای تشکل مردمی «همیاران طبیعت کرماشان» برای دومین هفتەی پیاپی در فعالیتی جمعی اقدام به پاکسازی پارک شرقی شهر کرماشان نمودند که با حضور چشمگیر زنان و کودکان همراه بود.

این فعالیت محیط‌زیستی رٲس ساعت ۱۷ با حضور بیش از هفتاد نفر از شهروندان مدافع محیط‌زیست آغاز شد و حدود چهار ساعت به طول انجامید. در این کار جمعی داوطلبانه در مجموع نزدیک به چهار کیلومتر از حاشیەی جادەی پارک شرقی شهر کرماشان از هرگونه زبالەی پرتابی پاکسازی شد.

در این فعالیت گروهی همچون اولین هفتەی خود، حضور زنان بسیار چشمگیر و برجسته بود، به طوری که بیش از ٨۰ درصد داوطلبان حضوریافته را زنان تشکیل می‌دادند و بار دیگر نشان دادند که زنان نیروی اصلی و انکارنشدنی جامعەی مدنی پویای ایران و روژهلات کوردستان را به ویژه در حوزەی محیط‌زیست تشکیل می‌دهند.

در پایان این فعالیت که بر اساس فراخوان از پیش منتشرشده تشکل مردمی «همیاران طبیعت کرماشان» داوطلبان گردهم آمدە بودند، بیش از دویست کیسه از زبالەهای محیط فوق‌الذکر گردآوری و به تحویل پرسنل شهرداری این شهر شد.

این تشکل مردمی و مستقل، هفتەی پیش نیز در فعالیتی مشابه، اقدام به پاکسازی پارک و مسیر سراب قنبر شهر کرماشان نموده بود و روز گذشته نیز دومین فعالیت هفتگی موفق‌آمیز خود را انجام داد. جمعیت داوطلب شرکت‌کننده را ترکیبی از بزرگسالان، بازنشستگان، جوانان، نوجوانان و کودکان تشکیل می‌دادند که اکثریت مطلق ایشان زن بودند و البته برخلاف هفتەی گذشته حضور پرتعدادتر کودکان و نوجوانان جالب توجه بود. این مورد خود نشانگر این موضوع است که خانوادەها دریافتەاند که تغییر نگاەها به محیط‌زیست و بازگشت به زندگی محیط‌زیست‌محور باید از کودکی آغاز شده و آموزش داده شود و اگر پروژەای برای آگاهی‌بخشی در جریان است باید به نسل بعدی نیز انتقال یابد.

شایان ذکر است در اثر بی مسئولیتی نهادهای حکومتی مربوطه در شهر کرماشان از جمله شهرداری، اداره کل محیط‌زیست، اداره کل منابع طبیعی و... محیط‌زیست شهر کرماشان و حومه به شدت دچار تخریب و آلودگی شده است، میزان زبالەهای پرتابی، فاضلاب خانگی و صنعتی و دیگر آلایندها بسیار بالا رفته است. همچنین شهروندان کرماشان در چند سال اخیر به صورت مستمر به انباشت زباله و نخاله در سطح شهر و مکان‌های عمومی و تفریحی و ناکارآمدی شهرداری در جمع‌آوری و بازیافت آن معترض بودەاند.

در چنین فضا و وضعیتی، جامعەی مدنی و تشکل‌های مستقل از طریق خودسازماندهی و خودمدیریتی، توانستەاند همواره در مواجهە با بحران‌ها همچون آلترناتیوی جدی، عینی و کارآمد جلوه کنند و بحران‌هایی همچون زلزله، خشکسالی، تخریب محیط‌زیست، بیماری‌های همەگیر و... را بسیار بهتر از مدیریت ناکارآمد حکومت مرکزگرا را ساماندهی و سازماندهی نمودەاند.