مرکز خبر- سی جشنواره، مؤسسه‌ی سینمایی و فیلمساز بین‌المللی با انتشار نامه‌ای سرگشاده که در تارنمای انجمن قلم آمریکا(PEN) منتشر شد، از مقامات جمهوری اسلامی خواستند با لغو اتهامات وارده به مریم مقدم و بهتاش صناعی‌ها، حکم ممنوعیت خروج آن‌ها از ایران را لغو کند.

 در این نامه‌ی سرگشاده که به امضای سی جشنواره، مؤسسه‌ی سینمایی و فیلمساز بین‌المللی از جمله جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم حقوق بشر آرژانتین(FICDH)، جنبس هنری بین‌المللی حقوق بشر نیویورک، مؤسسه‌ی بین‌المللی فیلمسازان در معرض خطر(وابسته به انجمن قلم آمریکا)، جشنواره‌ی فیلم حقوق بشری ناپل، جشنواره‌ی سینه این‌استار، جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم و انجمن حقوق بشر ژنو(FIFDH)، جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم برلین، جشنواره‌ی پوکاناوی بولیوی و.. رسیده است، با اشاره به موفقیت‌های بین‌المللی مریم مقدم و بهتاش صناعی‌ها با فیلم «قصیده گاو سفید»، آمده است که مریم مقدم و بهتاش صناعی‌ها قصد داشتند در ماه شهریور برای انجام مراحل پساتولید فیلم جدید خود با نام «کیک محبوب من» به پاریس بروند. اما مقامات جمهوری اسلامی پس از ضبط گذرنامه‌هایشان، به آن‌ها اطلاع دادند که ممنوع‌الخروج هستند و این زوج به «تبلیغ علیه نظام و اقدام علیه امنیت ملی» متهم شده‌اند و اکنون در انتظار محاکمه هستند.

در این نامه‌ی سرگشاده که روز سه‌شنبه ١٩ دسامبر منتشر شده است، با اشاره به اهمیت اهدای جایزه‌ی صلح نوبل به نرگس محمدی، فعال حقوق بشر ایرانی، آمده است که مقام‌های ایران باید به آزار و اذیت بی‌رحمانه علیه فیلمسازان، نویسندگان، هنرمندان، آهنگسازان و تمامی کسانی که از آرزوها و رؤیاهای خود برای مردم ایران می‌گویند، پایان دهد.

در این نامه سرگشاده آمده است: «از آنجایی که کار هنرمندان مستلزم مشارکت در حوزه عمومی است، آن‌ها در جوامع سرکوبگر اغلب با خطر بازداشت مواجه هستند. ایران در فهرست آزادی بیان ٢٠٢٢ انجمن قلم آمریکا در رتبه‌ی ١٠ زندان برتر جهان برای نویسندگان قرار گرفت و همچنین این کشور در صدر فهرست تعداد نویسندگان زن زندانی قرار دارد.»

در بخش دیگری از این نامه آمده است: «ما معتقدیم، مردم ایران در کنار شهروندان در سراسر جهان باید فرصت آفرینش، و تماشای آثاری مانند فیلمهای مریم مقدم، بهتاش صناعی‌ها و سعید روستایی را داشته باشند، گزارش‌های نرگس محمدی را بخوانند، به موسیقی سامان یاسین گوش دهند و از هنرنمایی بازیگران با استعداد ایرانی لذت ببرند، حتی اگر آن‌ها حاضر به پوشیدن روسری نباشند.»

نویسندگان این نامه با تأکید بر اهمیت حفظ آزادی بیان نوشته‌اند: «فیلمسازان، نویسندگان و سایر هنرمندان، نقش اساسی در ایجاد جوامع آزاد و پر جنب و جوش دارند، به عنوان معماران ارتباطات و همکاری خدمت می‌کنند، و الهام‌بخش شهروندان برای رؤیای آینده‌ی بهتر بر اساس امکانات و ایده‌های جدید هستند. به جای خفه کردن صدای آن‌ها، حکومت‌ها باید به هنرمندان به خاطر کمک‌های ارزشمند به جامعه بها دهند و از آن‌ها تجلیل کنند. باید از هنر و هنرمندان محافظت شود. فرهنگ هرگز نباید تجمل تلقی شود، بلکه یک عنصر حیاتی برای یک جامعه‌ی سالم، سازنده، و پایدار است.»